معنی تیانچه
- تیانچه((تِ چِ))
- پاتیل کوچک
واژههای مرتبط با تیانچه
تیانچه
- تیانچه
- پاتیل کوچک
تیانچه
- تیانچه
- پاتیل یا دیگ کوچک دهان گشاد
تیانچه
- تیانچه
- دیگ سرگشادۀ کوچک باشد. (برهان). مصغر تیان. دیگ کوچک سرگشاده. (ناظم الاطباء). تیان خرد. تیان کوچک. دیگی که سر گشاده تر از بن دارد. (از یادداشتهای مرحوم دهخدا)
توانچه
- توانچه
- سیلی لطمه، کوهه موجه دریا
تپانچه
- تپانچه
- با دست زدن به صورت هنگام مصیبت و دلتنگی حربه آتشی کوچک دستی از هر نوعی که باشد حربه آتشی کوچک دستی از هر نوعی که باشد
تپانچه
- تپانچه
- سلاح گرم کوچک دستی، تَس، چَپله، تَوانچه، طَپانچه، لَطم، چَپّات، لِطام
لَطمه
سیلی، ضربه ای با کف دست و انگشتان به صورت کسی، چَک، توگوشی، کِشیده، لَت، کاز، سَرچَنگ، صَفعِهبرای مِثال زنم چندان تپانچه بر سر و روی / که یارب یاربی خیزد ز هر موی (نظامی۲ - ۱۵۱)
توانچه
- توانچه
- تَپانچه، سلاح گرم کوچک دستی، سیلی، لَطمه، تَس، چَپله، طَپانچه، لَطم، چَپّات، لِطام
تپانچه
- تپانچه
- سیلی که به صورت می زنند، آسیب، نوعی اسلحه گرم، طپانچه، تبنجه، تس، توانچه
توانچه
- توانچه
- سیلی که به صورت می زنند، آسیب، نوعی اسلحه گرم، تپانچه، طپانچه، تبنجه، تس
