معنی دوکانچه دوکانچه(دُ چَ/ چِ) حانوت و دوکان خرد. دکان کوچک. (یادداشت مؤلف). دکه. دکان، مصطبه و ایوان کوچک. سکو و مهتابی. (یادداشت مؤلف). درداق، دوکانچۀ هموار و خرد که بر وی نشینند. مسطبه، دوکانچۀ کوفته و هموار که بر وی نشینند. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
