معنی دورو در فرهنگ فارسی عمید

ویژگی پارچه یا چیز دیگر که پشت و روی آن از حیث طرح و رنگ با هم فرق داشته باشد، کنایه از کسی که گفتارش خلاف کردارش باشد، منافق، مزور، از مجلس ما مردم «دوروی» برون کن / پیش آر می سرخ و فروکن گل دوروی (فرخی - ۳۶۵)، در علم زیست شناسی نوعی گل که یک روی آن زرد است و روی دیگرش سرخ، گل رعنا، از مجلس ما مردم دوروی برون کن / پیش آر می سرخ و فروکن گل «دوروی» (فرخی - ۳۶۵)

معنی دورو در لغت نامه دهخدا

دوروی. هرچیز که دارای دورویه باشد. (ناظم الاطباء)، دارای دوجهت. دارای دوطرف:، یکرویه کرد خواهد گیتی ترا از آن، دورو ازاین جهت شده شخص نزار تیغ.، مسعودسعد.، یعنی که خور رفت از علو، در جدی چون دف دورو.، مجیر بیلقانی.، - طبل دورو، که از زیر و زبر به پوست پوشیده باشد و آواز از هر دو سوی آن توان آوردن. (یادداشت مؤلف). که هر دو سوی چنبرۀ آن را به پوست کرده باشند و بر هر جانب آن توان چوبک زدن و آوا برآوردن.،، دوسو. دوطرف. دوردیف. دوصف. (یادداشت مؤلف). دوروی. دوجانب. دوکرانه. دوکناره.، - اطاق دورو، که از دوسوی برابر هم به دو خانه در دارد. اطاقی که از یک سو به صحنی و از سوی دیگر به صحنی دیگر یا باغی یا نارنجستانی در دارد. (یادداشت مؤلف).،، گل رعنا که یک روی آن زرد و روی دیگرش سرخ است. (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از برهان) (از شرفنامۀ منیری). رعنا. گل قحبه. گل دوروی:، همه رنگ حیله بینم پس پردۀ فریبت، برو ای دورو که هستی ز گل دورو دوروتر.، وحشی (از آنندراج).، رجوع به دوروی شود.،، غدار و حیله باز و مذبذب و منافق وریاکار. (ناظم الاطباء). مردم مزور و غیر صادق. (از آنندراج) (از انجمن آرا). منافق. (غیاث) (برهان) (شرفنامۀ منیری). ذوالوجهین. اهل نفاق و ریا. (یادداشت مؤلف) :، همه رازیان از بنه خود که اند، دورویند و از مردمی بر چه اند، فردوسی.، بزرگان که از دودۀ ویسه اند، دورویند و با هر کسی پیسه اند.، فردوسی.، همیشه تا که نبوده ست چون دورو یکدل، چنان کجا نبود مرد پارسا چو مرای.، فرخی.، جهانا دورویی اگر راست خواهی، که فرزند زایی و فرزند خواری.، ناصرخسرو.، زین رو که تو در عشق دورویی و دورایی، خود پیش تو چون گویم نام گل و سوسن.، سیدحسن غزنوی.، قلم دوزبان است و کاغذ دورو، نباشند محرم در این سو زیان.، کمال الدین اسماعیل.، همه رنگ حیله بینم پس پردۀ فریبت، برو ای دورو که هستی ز گل دورو دوروتر.، وحشی (از آنندراج).،، بی ثبات، نام یک قسم سکۀ کوچک مسی که دارای دورویه است. (ناظم الاطباء)

معنی دورو در فرهنگ لغت هوشیار

دارای دو جهت، دارای دو طرف، طبل دورو، دوسو، دوکرانه، کسی که ظاهر و باطنش تفاوت دارد

معنی دورو در فرهنگ فارسی معین

دارای پشت و روی یکسان، دارای رفتار ریاکارانه، منافق

معنی دورو در فرهنگ واژه مترادف متضاد

ریاکار، غماز، فریبکار، مرائی، مزور، منافق

معنی دورو - جستجوی لغت در جدول جو

دورو

فرهنگ فارسی عمید

دورو

لغت نامه دهخدا

دورو

فرهنگ لغت هوشیار

دورو

فرهنگ فارسی معین

دورو

فرهنگ واژه مترادف متضاد

دورگ

ویژگی انسان یا حیوانی که از دو نژاد باشد، آنکه پدرش از یک نژاد و مادرش از نژاد دیگر باشد، دوتخمه، دورگه، اکدش، یکدش

فرهنگ فارسی عمید

دوغو

درد و جرمی که پس از گداختن روغن یا کره در ته ظرف باقی بماند

فرهنگ فارسی عمید

دارو

آنچه طبیب برای معالجۀ بیمار تجویز کند از خوردنی یا نوشیدنی یا مالیدنی، آنچه با آن دردی را درمان کنند، دوا، دانه ها و گردهای خوش بو و خوش طعم از قبیل فلفل و زرچوبه و خردل و دارچین که از گیاه ها و درختان می گیرند و برای خوش طعم ساختن غذاها به کار می برند
داروی بیهوشی: دارویی که با آن کسی را بیهوش کنند

فرهنگ فارسی عمید

دورس

شوکران، مادۀ سمّی خطرناک که از ریشه گیاهی شبیه جعفری با شاخه های چتری و گل های سفید به همین نام به دست می آید، تفت، بیخ تفت، تودریون، شبیبی، شیکران

فرهنگ فارسی عمید

دوره

گردش، گردش گرد چیزی، یک دور گردیدن، یک بار گردیدن
عهد و زمان
در موسیقی اکتاو، گام
سبوی بزرگ که دو دسته دارد

فرهنگ فارسی عمید

شورو

نوعی چرم که برای ساخت رویۀ کفش کاربرد دارد

فرهنگ فارسی عمید

دولو

هر یک از ورق های بازی که دو خال داشته باشد

فرهنگ فارسی عمید

دوتو

دوتا، دولا، خمیده، کج، منحنی، دوتوی، دوته

فرهنگ فارسی عمید

دومو

کسی که موهای سر و صورتش سیاه و سفید باشد

فرهنگ فارسی عمید

دوروک

(دُ)

دهی است از بخش مینودشت شهرستان گرگان. در 14هزارگزی جنوب خاوری مینودشت. دارای 240 تن سکنه. آب آن از چشمه سار است. صنایع دستی زنان بافتن پارچۀ ابریشمی و چادرشب. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

دورود

(دُ)

نام یکی از بخشهای شهرستان بروجرد است. این بخش محدود است از شمال به بخش سربند اراک و بخش مرکزی بروجرد از جنوب به دهستان زلقی - از خاور به بخش الیگودرز- از باختر به شهرستان خرم آباد. موقعیت طبیعی بخش: کوهستانی و هوای آن سردسیر و سالم است. آب قراء بخش از چشمه ها و قنوات تأمین می شود. محصول عمده آن غلات، پنبه، تریاک، چغندر قند و حبوبات است. این بخش از سه دهستان به نام کاغذ. ژان. حشمت آباد تشکیل شده. آبادی آن 76 و جمعیت بخش در حدود 24600 نفر است. مرکز بخش قصبۀ دوروداست. ایستگاه دورود یکی از ایستگاههای مهم بین اراک و اهواز میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

دارو

هر چه با آن دردی را درمان کنند، دوا، جهت قطع بیماری بکار میرود

فرهنگ لغت هوشیار

دوسو

دو طرف، دو جانب

فرهنگ لغت هوشیار

شورو

فرانسوی چرم بزغاله پوست بزغاله بزیچه پوست بزغاله چرم بزغاله

فرهنگ لغت هوشیار

دوقو

یونانی تخم زردک تخم خرس گیا از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

دوغو

جرمی که پس از آب کردن روغن در ته ظرف باقی بماند

فرهنگ لغت هوشیار

دوری

دور بودن، غربت

فرهنگ لغت هوشیار

دورق

تازی گشته از دورک پارسی تازی گشته پارسی تازی گشته از دوره دوره سبوی دسته دارپیمانه می سبوی گوشه دار کلاه گوشی

فرهنگ لغت هوشیار

دوره

یک دور گردیدن

فرهنگ لغت هوشیار

دو رو

آنچه که پشت و روی آن از جهت طرح و رنگ اختلاف داشته باشد (مانند پارچه)، کسی که قولش خلاف عملش باشد منافق، گل رعنا (زیرا که یک روی آن سرخ است و روی دیگر زرد)

فرهنگ لغت هوشیار