- دوانیده(دَ دَ / دِ)
نعت مفعولی از دوانیدن. دوانده. به دو واداشته. که بدوانندش. (یادداشت مؤلف)
معنی دوانیده - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که به خواب برده شده، خوابانده شده، برای مثال بر مهد عروس خوابنیده / خوابش بربود و بست دیده (نظامی۳ - ۵۲۷)
آنکه دیگری را وادار به دویدن کند، کسی که سوار بر اسب یا چهارپای دیگر شود و او را بدواند
دوشیدن، بیرون آوردن شیر از پستان گاو یا گوسفند و مانند آن ها با دست، شیر از پستان بیرون کشیدن، دوختن
خم داده شده، کج کرده شده، برای مثال خمانیده دم چون کمانی ز قیر / همه نوک دندان چو پیکان تیر (اسدی - ۹۰)
(دَ نَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
این کلمه از دواندن است. که دواند. که به دویدن دارد. کسی که شخصی یا جانوری را به دویدن وادارد. (یادداشت مؤلف). رجوع به دواندن و دوانیدن شود
(دَ دَهْ)
لغت نامه دهخدا
دوازده. (یادداشت مؤلف) : پس کیومرث این مدت را بدین گونه بر دوانزده بخش کرد. (نوروزنامه). هر سال آفتاب را به دوانزده قسمت کرد هر بخشی سی روز. (نوروزنامه). چون در نماز بود صبح دمید شاگردان خود را خواند و از ایشان دوانزده گزید. (ترجمه دیاتسارون ص 56)
(دَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
دمانده. نعت مفعولی از دمانیدن. رویانده. رویانیده. (یادداشت مؤلف). رجوع به دمانیدن و دمیدن شود
کسی یا جانوری را بدویدن وا داشتن اسب را بتاخت در آوردن، بیرون کردن
بجوش آورده، دارویی که آنرا در آب جوشانیده باشند و عصاره آنرا برای معالجه بمریض دهند
