Q: معنی دمه در فرهنگ فارسی عمید

باد شدید همراه با برف، باد و برف و سرما، و گر گوسپندی برند از رمه / به تیره شب و روزگار دمه (فردوسی - ۶/۵۵۵) ، بخار، دم، آلتی شبیه انبان که در کنار کورۀ آهنگری یا زرگری قرار می دهند و با دمیدن آن آتش را شعله ور می سازند، آلت دمیدن، نقد را سکه در عیار آورد / دمه و کوره را به کار آورد (امیرخسرو- مجمع الفرس - دمه) ، دم، لب و کنار چیزی، لبۀ تیز کارد و شمشیر، دمه بر در کشیده تیغ پولاد / سر نامحرمان را داده بر باد (نظامی۲ - ۱۵۶)

Q: معنی دمه در لغت نامه دهخدا

سخت گرم شدن ریگ. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج)، سخت شدن گرما. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). سخت شدن گرما بر سگ. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)، گرم کردن آفتاب چیزی را و یا سخت شدن آن چیز بر روی آفتاب. (ناظم الاطباء)

Q: معنی دمه در لغت نامه دهخدا

پارۀ خون. (منتهی الارب). پاره ای از خون، و هی اخص من الدم. (ناظم الاطباء)

Q: معنی دمه در لغت نامه دهخدا

بازیچه ای مر کودکان تازی را. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد)

Q: معنی دمه در لغت نامه دهخدا

منسوب به دم: کژدمه. (یادداشت مؤلف)

Q: معنی دمه در لغت نامه دهخدا

روش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). طریقه. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، یک نوع بازیچه است. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)، یکی از سوراخهای کلاکموش. ج، دُمَم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). سوراخ موش دشتی. (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد)، دمه ورمه، شدت گرما. (از نشوءاللغه ص 18)

Q: معنی دمه در لغت نامه دهخدا

شپش، مرد کوتاه بالای حقیر. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)، مورچه. (منتهی الارب)، گربه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)، گوسپند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج)، پشکل شتر و گوسپند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

Q: معنی دمه در فرهنگ فارسی معین

باد سخت با برف و سرما

Q: معنی دمه در فرهنگ فارسی معین

لبه چیزی مانند دم تیغ

Q: معنی دمه در فرهنگ واژه مترادف متضاد

دم، لبه، دم آهنگری، بخار، حرارت، گرما، گرمی

دمه

فرهنگ فارسی عمید

دمه

لغت نامه دهخدا

دمه

لغت نامه دهخدا

دمه

لغت نامه دهخدا

دمه

لغت نامه دهخدا

دمه

لغت نامه دهخدا

دمه

لغت نامه دهخدا

دمه

فرهنگ لغت هوشیار

دمه

فرهنگ فارسی معین

دمه

فرهنگ فارسی معین

دمه

فرهنگ فارسی معین

دمه

فرهنگ واژه مترادف متضاد

دمه

فرهنگ گویش مازندرانی

دره

(دخترانه)

مروارید بزرگ، یک دانه مروارید

فرهنگ نامهای ایرانی

دشمه

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری ایرانی و جد تخواره شاه دستان در زمان خسروپرویز پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

خدمه

خادم، مجموع کارکنان یک وسیله، مکان یا ماشین مثلاً خدمۀ مسجد، خدمۀ هواپیما، خدمۀ هتل

فرهنگ فارسی عمید

ادمه

(اِ مَ)

جمع واژۀ ادیم

لغت نامه دهخدا

خدمه

(تَ)

خدمت نمودن. (از منتهی الارب) (از متن اللغه) (از قاموس) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از معجم الوسیط). چاکری کردن کسی را. در نزد طبیبان بر دو قسم خدمه است: 1- خدمه مهیئه. 2- خدمه مؤدیه.
1- خدمه مهیئه: غایت از آن تهیه و آماده کردن ماده است برای پذیرش فعل مخدوم و فعل آن متقدم بر فعل رئیس است، چون خدمت ریه برای قلب و خدمت معده از جهت کبد. 2- خدمه مؤدیه: غایت از آن تأدیه و رسانیدن چیزهایی است که مخدوم در آنها فعلی انجام داده به اعضاء قابله چون شرائین برای قلب و اورده برای دماغ و مجرای منی برای خصیتین. (از کشاف اصطلاحات الفنون)

لغت نامه دهخدا

خدمه

(خِ مَ)

دوال. (منتهی الارب) (از قاموس) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) (از البستان)

لغت نامه دهخدا

ادمه

(اَ دَ مَ)

روگاه قوم وپیشوای آنان. (منتهی الارب). ادام. ادم.

لغت نامه دهخدا

ادمه

(اَ مَ)

شهریست از شهرهای سهل که خدای تعالی آنرا باژگونه گردانید و آنرا ملکی خاص بود که او را ملک ادمه گفتندی و در مروج الذهب ’ادما’ و در ابن الوردی ’أذمی’ آمده است. (ضمیمۀمعجم البلدان). یکی از شهرهای پنجگانه ’سدیم’ بود که بعلت عصیان ساکنینش از جانب خداوند با آتش و گوگرد سوخته شد. (سفر تثنیه 29:23) (قاموس کتاب مقدس) ، نزدیک گردانیدن کسی را. (منتهی الارب). نزدیک کردن. (تاج المصادر بیهقی). نزدیک آوردن، ادناء ناقه، نزدیک شدن نتاج ناقه. (منتهی الارب). نزدیک آمدن زه اشتر. (تاج المصادر بیهقی) ، بزیست تنگ زندگانی کردن. (منتهی الارب). در تنگدستی بودن، مرتکب عیب و نقیصه گردیدن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ادمه

(اَ مَ)

ادمت. گندم گونی.
رجوع به ادمه شود

لغت نامه دهخدا

ادمه

(اَ مَ)

پیشوای قوم و روگاه آنها که شناخته شوند به او. مقتدا. ادام. ادم، پشت فرونشسته، آنکه گردنش بدوش فروشده باشد. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) ، کوتاه دستها (اسب). اسبی کوتاه دست. (تاج المصادر بیهقی) ، بیت ادن ّ، خانه پست. مؤنث: دنّاء

پیشوای قوم و روگاه آنها که شناخته شوند به او. مقتدا. اِدام. اَدم، پشت فرونشسته، آنکه گردنش بدوش فروشده باشد. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) ، کوتاه دستها (اسب). اسبی کوتاه دست. (تاج المصادر بیهقی) ، بیت ادن ّ، خانه پست. مؤنث: دَنّاء

لغت نامه دهخدا

خدمه

(خَ دَ مَ)

دوال سطبر تافته شده مانند حلقه ای بر خردگاه شتر بسته پاافزار وی را بدان محکم کنند. (منتهی الارب) (از متن اللغه) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب) (از معجم الوسیط) ، پای برنجن. (منتهی الارب). پای برنجن و حلقۀ گرد. (از مهذب الاسماء) (از متن اللغه) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب) (از معجم الوسیط) (از قاموس).
- امثال:
کالممهوره احدی خدمتیها. این مثل برای حمق زده میشود. (از معجم الوسیط) ، حلقۀ قوم. (ازمنتهی الارب) (از متن اللغه) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از قاموس) (از البستان). منه: فض اﷲ خدمتهم، شکست و پراکنده کرد جماعت آنها را. (از منتهی الارب). منه: ’الحمداﷲ الذی فض خدمتکم’. (از حدیث خالد بن ولید به مرازبه فارس از معجم الوسیط) ، ساق. (از منتهی الارب) (از متن اللغه) (از قاموس) (از لسان العرب) (از تاج العروس). ج، خدم، خدام: ابدت الحرب عن خدام المخدرات، ای اشتدت. (از معجم الوسیط) ، جمع واژۀ خادم. (از منتهی الارب)

دوال سطبر تافته شده مانند حلقه ای بر خردگاه شتر بسته پاافزار وی را بدان محکم کنند. (منتهی الارب) (از متن اللغه) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب) (از معجم الوسیط) ، پای برنجن. (منتهی الارب). پای برنجن و حلقۀ گرد. (از مهذب الاسماء) (از متن اللغه) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب) (از معجم الوسیط) (از قاموس).
- امثال:
کالممهوره احدی خدمتیها. این مثل برای حمق زده میشود. (از معجم الوسیط) ، حلقۀ قوم. (ازمنتهی الارب) (از متن اللغه) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از قاموس) (از البستان). منه: فض اﷲ خدمتهم، شکست و پراکنده کرد جماعت آنها را. (از منتهی الارب). منه: ’الحمداﷲ الذی فض خدمتکم’. (از حدیث خالد بن ولید به مرازبه فارس از معجم الوسیط) ، ساق. (از منتهی الارب) (از متن اللغه) (از قاموس) (از لسان العرب) (از تاج العروس). ج، خِدَم، خِدام: ابدت الحرب عن خدام المخدرات، ای اشتدت. (از معجم الوسیط) ، جَمعِ واژۀ خادِم. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

حدمه

(حَ دِ مَ / حُ دَ مَ)

دیگ زود بجوش آینده. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ثدمه

(ثَ مَ)

تأنیث ثدم

لغت نامه دهخدا

خدمه

(خَ مَ)

ساعت از شب واز روز. (منتهی الارب) (از متن اللغه) (از قاموس) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد)