معنی دستاهیج - جستجوی لغت در جدول جو

دستاهیج

لغت نامه دهخدا

دستاویز

وسیله، بهانه، هر چیزی که آن را وسیله و آلت دست قرار بدهند، دست پیچ

فرهنگ فارسی عمید

اساهیج

(اَ)

انواع مختلفه از سیر و رفتار. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ستاهی

(سُ هی ی)

کلان سرین. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). بزرگ سرین. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

دستاری

(دَ)

گویا جامه ای بوده که از وی دستار می کردند. (یادداشت مرحوم دهخدا). چیزی که از در دستار و برای ترتیب دادن دستار و عمامه باشد: از وی (از بم کرمان) کرباس و جامه و دستاری و خرمای خیزد. (حدود العالم)، که دستار بر سر بندد و دارد. دارای دستار. نظیر عمامه ای و کلاهی

لغت نامه دهخدا

دستاقی

(دُ)

منسوب به دستاق در معنی زندان. زندانی. حبسی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

دوتاهی

(دُ)

دوتا. خمیده. چنبری. دوتو. دوتایی. گوژ. کج. دوتاه.
- دوتاهی کردن قد، خم دادن آن. خم کردن قد احترام بزرگی را:
دانش نبود آنکه پیش شاهان
یکباره قدت را کنی دوتاهی.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

دستیج

(دَ)

معرب دستی. ظرفی است که با دست جابجا شود. (از اقرب الموارد). آوندی است که آنرا به دست توان برداشت. (منتهی الارب). و رجوع به دستی شود، دسته و قبضه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

دستگاهی

(دَ)

منسوب به دستگاه.
- لغت دستگاهی، یا لغت نامۀدستگاهی، لغت نامه که آنرا به اجناس ترتیب کنند نه به ترتیب حروف. لغت نامه که کلمات مربوط به چیزهای متناسب با یکدیگر را گروه گروه در آن گرد کرده باشند نه بر حروف تهجی، مانند لغت نامۀ السامی فی الاسامی میدانی و مقدمه الادب زمخشری وکتاب العالم ابن السید اندلسی (احمد بن ابان). (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

دستاسین

(دَ)

مرکّب از: دست + اس + ین، منسوب به دستاس. آنچه با دست آس کنند و خرد و ریز نمایند مانند آرد.
- نان دستاسین، نان که آرد آن با آسیای دستی تهیه شود:
در غریبی نان دستاسین و دوغ
به که در دوزخ زقوم و خون و ریم.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

دستاهنگ

(دَ هََ)

دست آهنگ. دست افزاری است کاشتکاران و مزارعان را. (آنندراج). ابزار کشتکاری. (ناظم الاطباء) ، جارّه. (السامی)

لغت نامه دهخدا