معنی درجت - جستجوی لغت در جدول جو

درجت(دَ رَ جَ)

لغت نامه دهخدا

هر رستنی بزرگ و ستبری که دارای ریشه و تنه و شاخه باشد
درخت لاله: در علم زیست شناسی درختی زیبا، با گل های لاله ای زرد و نارنجی که چوبش برای ساختن مبل و اشیای چوبی به کار می رود و بومی آمریکا است
درخت مریم: درخت خرمایی که خشک بود و برای حضرت مریم از نو سبز و بارور شد، نخل مریم

فرهنگ فارسی عمید

درجه

پایه، پله، رتبه، مرتبه، هر یک از تقسیمات یک وسیله مثل بارومتر و ترمومتر یا چیز دیگر که به چند قسمت تقسیم شده باشد، در ریاضیات یک جزء از ۳۶۰ جزء محیط دایره، در امور نظامی مقام و رتبۀ نظامی مثلاً درجۀ سرهنگی

فرهنگ فارسی عمید

دربت

عاقل بودن، حاذق بودن در کار و صنعت، خوگر شدن و حریص گشتن به چیزی

فرهنگ فارسی عمید

درجا

به جا، به جای خود، در امور نظامی فرمانی که در نظام به صفی از سربازان داده می شود تا در جایی که ایستاده اند پا به زمین بزنند
درجا زدن: در امور نظامی پا بر زمین زدن بدون پیش رفتن، کنایه از در یک حال یا در یک مقام باقی ماندن و پیشرفت نکردن

فرهنگ فارسی عمید

درست

صحیح، سالم، بی عیب، تمام، کامل، امین و استوار، سیم و زر مسکوک و تمام عیار
درست شدن: ساخته شدن، آماده شدن، اصلاح شدن
درست کردن: ساختن، آماده کردن، تربیت دادن

فرهنگ فارسی عمید

درشت

مقابل نرم، ناهموار، زبر، زمخت، خشن، چیزی که حجم آن از نوع خودش بزرگ تر باشد

فرهنگ فارسی عمید

درجات

جمع درجه، پایگاه ها پایه ها پغنه ها رچان ها پایه پله رتبه، نردبان، هر یک از تقسیمات آلات علمی مانند: گرماسنج هواسنج باد سنج، میزان الحراره گرما سنج، مقام منزلت رتبه: بدرجه بلندی رسیده، مرتبه نظامی. 360- 7، 1 محیط دایره جمع درجات

فرهنگ لغت هوشیار

دربت

خوی گیری (عادت)، دلیری جنگ آمایی، آزمودن آزمودن آزمایش کردن، کار آزمودگی خبرگی، خو گرفتگی

فرهنگ لغت هوشیار

درشت

زبر، زمخت، خشن

فرهنگ لغت هوشیار

درست

کامل، تام، تمام و غیر ناقص

فرهنگ لغت هوشیار

درات

جمع دره، مروارید ها

فرهنگ لغت هوشیار

درجع

دسمر دانه ای است چون ماش از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

درجه

پله، پایه، مرتبه

فرهنگ لغت هوشیار

درخت

هرگیاه خشبی که دارای ریشه و تنه ساقه و شاخه ها باشد درخت گویند، شجر، نهال

فرهنگ لغت هوشیار

درجا

فرمانی که در نظام بسربازان تا هر کس در هر محل که ایستاده پای خود را با آهنگ بزمین کوبد

فرهنگ لغت هوشیار

درجات

((دَ رَ))

جمع درجه

فرهنگ فارسی معین

درست

((دُ رُ))

کامل، بی عیب، سالم، امین، استوار، زر تمام عیار، سکّه سالم

فرهنگ فارسی معین

درشت

((دُ رُ))

زبر، خشن، ناهموار، دشوار، سخت، نگران، آشفته

فرهنگ فارسی معین

دربت

((دُ بَ))

عادت، خو، تجربه، دلیری، هوشیاری

فرهنگ فارسی معین

درجه

((دَ رَ جِ))

پایه، رتبه، نردبان، حد و اندازه چیزی، مقام، منزلت، مرتبه نظامی، واحد اندازه گیری زاویه و کمان معادل 1360 یک دور کامل، بالاترین توان مجهول در هر معادله پس از تبدیل معادله به ساده ترین صورت

فرهنگ فارسی معین