- دانشیار
کسی که دانش یار اوست، آنکه به دانش یاری کند، استاد دانشگاه که درجۀ او پایین تر از استاد و بالاتر از استادیار است
معنی دانشیار - جستجوی لغت در جدول جو
- دانشیار
کسی که دانش ملازم او است
- دانشیار ((نِ))
معاون استاد دانشگاه
- دانشیار
کمک استاد، معید
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مدرسۀ عالی که تمام علوم در آنجا تدریس شود، مؤسسۀ آموزش عالی بزرگی که شامل چند دانشکده و رشته های گوناگون در سطح بالاتر از دیپلم در آن آموزش داده می شود
(نِ)
لغت نامه دهخدا
عمل دانشیار، شغل دانش یار، مقام دانشیار.
- رتبۀ دانشیاری، رتبه و درجه ای که خاص دانشیارست. رتبه ای که دانشیار احراز کند در سنین خدمت خود با شرایط خاص
- رتبۀ دانشیاری، رتبه و درجه ای که خاص دانشیارست. رتبه ای که دانشیار احراز کند در سنین خدمت خود با شرایط خاص
(هَُ شْ)
لغت نامه دهخدا
مغفل. ناهوشیار. غافل. بی خبر:
کان تبنگو کاندر او دینار بود
آن ستد زایدر که ناهشیار بود.
رودکی.
، مصروع. صرع زده:
ز سودا و ز صفرا و تپیدن
بسان مرد ناهشیار بودم.
سیدحسن غزنوی.
ناهوشیار. رجوع به ناهوشیار شود
کان تبنگو کاندر او دینار بود
آن ستد زایدر که ناهشیار بود.
رودکی.
، مصروع. صرع زده:
ز سودا و ز صفرا و تپیدن
بسان مرد ناهشیار بودم.
سیدحسن غزنوی.
ناهوشیار. رجوع به ناهوشیار شود
یار و یاور و مددکار دین، نامی از نامهای مردان زردشتی، (یادداشت مؤلف)
(دَ مَ دَ/ دِ)
لغت نامه دهخدا
خریداردانش. خریدار علم. طالب و خواستار علم:
محمودهمت آمد، من هندوی ایازش
کز دوردولتش به دانش خری ندارم.
خاقانی
محمودهمت آمد، من هندوی ایازش
کز دوردولتش به دانش خری ندارم.
خاقانی
(نِ)
لغت نامه دهخدا
محل دانش. (انجمن آرا) (آنندراج). دانشکده. (ناظم الاطباء) ، کثرت علم زیرا که زار و سار جای انبوه بودن چیزی است. (آنندراج) (انجمن آرا). جایی که در آن حکمت فراوان باشد. (ناظم الاطباء)
(نِ سَ)
لغت نامه دهخدا
سرای دانش. خانه دانش. خانه علم. سرای علم. آنجا که خانه و محل علم و معرفت و دانش بود، در اصطلاح، آموزشگاهی که خاص تعلیم و تربیت دبیر وآموزگارست. و این کلمه بجای کلمه دارالمعلمین برگزیده شده است. و مراتب آن دو باشد: مقدماتی و عالی
جای دانش، محل تعلیم و تعلم دانش، مؤسسه علمی وسیع شامل چند دانشکده و مؤسسه
بی خبر، غافل، ناآگاه، بی خودی، بی خویشتنی، بی هوش
متضاد: هشیار
متضاد: هشیار
دشت بان، حشام دار