معنی داسخاله - جستجوی لغت در جدول جو

داسخاله

لغت نامه دهخدا

داسخاله

تصویری از داسخاله — تصویر داسخاله

فرهنگ لغت هوشیار

داسخاله

تصویری از داسخاله — تصویر داسخاله

فرهنگ فارسی معین

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از دارخال — تصویر دارخال

درخت میوه داری که هنوز آن را پیوند نکرده باشند، میوه ای که از درخت پیوندنشده به دست آید، قلمۀ درخت و نهال نونشانده

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از داسگاله — تصویر داسگاله

داس کوچک، علف بر، دستگاله، دستغاله، منگال، برای مثال چون درآمد آن کدیور مرد زفت / بیل هشت و داسگاله برگرفت (رودکی - ۵۳۴)

فرهنگ فارسی عمید

داستخاله

(لَ / لِ)

داس کوچکی است که بدان سبزی و تره درو کنند و درخت تاک و امثال آن را نیز بدان بپیرایند. (برهان). داسکاله. داسگاله. داسغاله. داستکاله. داسخاله. داستغاله. جاخشوک. صاحب انجمن آرا و بتبع وی صاحب آنندراج گوید:... و معنی ترکیبی داسی است که کالنده یعنی دروکننده و برندۀ علف و تره است - انتهی. اما کالنده را چنین معنایی نیست، عصای سرکج. (برهان) ، معشوقه. (برهان)

داس کوچکی است که بدان سبزی و تره درو کنند و درخت تاک و امثال آن را نیز بدان بپیرایند. (برهان). داسکاله. داسگاله. داسغاله. داستکاله. داسخاله. داستغاله. جاخشوک. صاحب انجمن آرا و بتبع وی صاحب آنندراج گوید:... و معنی ترکیبی داسی است که کالنده یعنی دروکننده و برندۀ علف و تره است - انتهی. اما کالنده را چنین معنایی نیست، عصای سرکج. (برهان) ، معشوقه. (برهان)

لغت نامه دهخدا

(نَ /نِ)

قراولخانه. جای پاسبان:
ز بختت آنکه اکنون وقت سرماست
جهان همواره چون بفسرده دریاست
کنون در دست سرمای زمانه
نشیند پاسبان در پاسخانه.
نباشد پاسبان بربام اکنون...
(ویس و رامین)

لغت نامه دهخدا

(اِ رَ / رِ)

گیاهی است خاردار.

لغت نامه دهخدا

داستکاله

(لَ / لِ)

داستخاله. داستغاله. داسکاله. داسگاله. داسخاله. داسغاله. رجوع به داستخاله شود

لغت نامه دهخدا

(نَ / نِ)

دهی است از دهستان طبس بخش صفی آباد شهرستان سبزوار واقع در 25هزارگزی جنوب صفی آباد کوهستانی سردسیر دارای 420 تن سکنه است. آب آن از قنات، محصول آنجا غلات و پنبه، باغات و میوه جات و ابریشم. شغل اهالی آن زراعت و باغداری وگلیم بافی و راه آن مالروست و تابستان از حجت آباد میتوان اتومبیل برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

دهی است از دهستان طبس بخش صفی آباد شهرستان سبزوار واقع در 25هزارگزی جنوب صفی آباد کوهستانی سردسیر دارای 420 تن سکنه است. آب آن از قنات، محصول آنجا غلات و پنبه، باغات و میوه جات و ابریشم. شغل اهالی آن زراعت و باغداری وگلیم بافی و راه آن مالروست و تابستان از حجت آباد میتوان اتومبیل برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

(گُ هََ بَ)

تکبر کردن. بزرگ منشی کردن، آب برکشیدن. (تاج المصادر بیهقی). آب برکشیدن برای اهل. (منتهی الارب). آب کشیدن. (زوزنی)

لغت نامه دهخدا

(اِ لَ)

دزی در ذیل قوامیس عرب آرد: اسقاله. سقاله. اصقاله. اسکله (ج، اساکل) (از اسپانیائی). بندر. پل متحرک بین ساحل و کشتی. (در قاموس ادریسی). ج، اساقل یا اساقیل. در الف لیله و لیله چ برسلاو که بجای ’الاساقی’ باید ’الاساقل’ خواند چنانکه از مقایسۀ جملۀ مزبور با عبارت دیگر همان کتاب مستفاد میشود: فوجد مرکباً اساقیلها ممدوده، در طبع ماکنافتن ’سقالتها’ آمده و آن قسمی گردونۀ جنگی است که از تخته هایی بشکل بام پوشیده شده. بندر. و رجوع به صقاله و اسکله شود. (دزی ج 1 ص 23)

دزی در ذیل قوامیس عرب آرد: اسقاله. سقاله. اصقاله. اسکله (ج، اَساکل) (از اسپانیائی). بندر. پل متحرک بین ساحل و کشتی. (در قاموس ادریسی). ج، اساقل یا اساقیل. در الف لیله و لیله چ برسلاو که بجای ’الاساقی’ باید ’الاساقل’ خواند چنانکه از مقایسۀ جملۀ مزبور با عبارت دیگر همان کتاب مستفاد میشود: فوجد مرکباً اساقیلها ممدوده، در طبع ماکنافتِن ’سقالتها’ آمده و آن قسمی گردونۀ جنگی است که از تخته هایی بشکل بام پوشیده شده. بندر. و رجوع به صقاله و اسکله شود. (دزی ج 1 ص 23)

لغت نامه دهخدا

نهال نونشانده و نهال پیوندناکرده، قلمۀ درخت، (انجمن آرا)

لغت نامه دهخدا

داستغاله

(لَ / لِ)

داستخاله. داسکاله. داسگاله. داسغاله. داستگاله. رجوع به داستخاله شود

لغت نامه دهخدا

(لَ / لِ)

به معنی داسغاله است. (برهان). داسی که بدان رز پیرایند. (شرفنامۀ منیری). جاخشوک. جاخسوک. داستخاله. داستکاله. داستگاله. داسخاله. اسغاله. داس که بدان گیاه برند. داس خرد و دهره باشد که بدان تره برند. (اوبهی). صاحب آنندراج گوید: معنی ترکیبی آن داس که کالنده یعنی درو کننده و برندۀ علف وتره است -انتهی. اما این توجیه اساسی ندارد و کالنده را چنین معنایی نیست: انما المرخی تیس علفوا التیس نخاله و اقطعوا الانیاب عنه کلها بالداسکاله. (ظلیم بن حطیط الجهضمی الدبوسی، از انساب سمعانی ذیل نسبت دبوسی) ، عصای سرکژ. (شرفنامۀ منیری)

به معنی داسغاله است. (برهان). داسی که بدان رز پیرایند. (شرفنامۀ منیری). جاخشوک. جاخسوک. داستخاله. داستکاله. داستگاله. داسخاله. اسغاله. داس که بدان گیاه برند. داس خرد و دهره باشد که بدان تره برند. (اوبهی). صاحب آنندراج گوید: معنی ترکیبی آن داس که کالنده یعنی درو کننده و برندۀ علف وتره است -انتهی. اما این توجیه اساسی ندارد و کالنده را چنین معنایی نیست: انما المرخی تیس علفوا التیس نخاله و اقطعوا الانیاب عنه کلها بالداسکاله. (ظلیم بن حطیط الجهضمی الدبوسی، از انساب سمعانی ذیل نسبت دبوسی) ، عصای سرکژ. (شرفنامۀ منیری)

لغت نامه دهخدا

(لَ / لِ)

داسکاله. داسگله. دهره ای بود کوچک. (حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی). دهرۀ کوچک بود که تره و گیاه درودن را بکار آید:
چون درآمد آن کدیور مرد زفت
بیل هشت و داسگاله برگرفت.
رودکی.
ای تن ار تو کارد باشی گوشت فربه بر همه
چون شوی چون داسگاله خود نبری جز پیاز.
ابوالقاسم مهرانی.
رجوع به داسکاله و نیز رجوع به داستخاله شود

داسکاله. داسگله. دهره ای بود کوچک. (حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی). دهرۀ کوچک بود که تره و گیاه درودن را بکار آید:
چون درآمد آن کدیور مرد زفت
بیل هشت و داسگاله برگرفت.
رودکی.
ای تن ار تو کارد باشی گوشت فربه بُر همه
چون شوی چون داسگاله خود نبری جز پیاز.
ابوالقاسم مهرانی.
رجوع به داسکاله و نیز رجوع به داستخاله شود

لغت نامه دهخدا

داشخار، ریم آهن، (برهان)، (شاید کلمه از داش به معنی کوره و خال مخفف آخال، به معنی چیزهای دور افکندنی باشد)

لغت نامه دهخدا

(لَ)

نام قصبه ای در 8 هزارگزی پوروس به ایالت آرگولی یونان. در پیرامون آن بعضی آثار عتیقه یافت شود. (قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

(دُ لَ / لِ)

منسوب به دو سال. بچۀ انسان یا حیوان و یا هر چیزی که دو سال بر آن گذشته باشد: طفل دوساله. شتر دوساله. درخت دوساله. کار دوساله: اجزاع، دوساله شدن گوسفند. (تاج المصادربیهقی) (یادداشت مؤلف) :
چل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت
تدبیر ما به دست شراب دوساله بود.
حافظ.
- دوساله درم، نقدی مزد و مواجب مدت دو سال را:
گشاد آن در گنج پرکرده جم
بداد او سپه را دوساله درم.
دقیقی

منسوب به دو سال. بچۀ انسان یا حیوان و یا هر چیزی که دو سال بر آن گذشته باشد: طفل دوساله. شتر دوساله. درخت دوساله. کار دوساله: اجزاع، دوساله شدن گوسفند. (تاج المصادربیهقی) (یادداشت مؤلف) :
چل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت
تدبیر ما به دست شراب دوساله بود.
حافظ.
- دوساله درم، نقدی مزد و مواجب مدت دو سال را:
گشاد آن در گنج پرکرده جم
بداد او سپه را دوساله درم.
دقیقی

لغت نامه دهخدا

(دَ لَ)

معرب دستمال. (از دزی ج 1 ص 442). و رجوع به دستمال شود

لغت نامه دهخدا

(لَ / لِ)

داستخاله. داستغاله. داستکاله. داسخاله. داسکاله. داسگاله. جاخشوک. داس که بدان گیاه برند

لغت نامه دهخدا

تصویری از دارخال — تصویر دارخال

درختی که آنرا پیوند نکرده باشند، شاخه نو نشانده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از داشخال — تصویر داشخال

چرک آهن ریم آهن خبث الحدید

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از پاسخانه — تصویر پاسخانه

جای پاسبان قراولخانه

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از درسخانه — تصویر درسخانه

دبستان آموزگاه

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از داسغاله — تصویر داسغاله

داس کوچک، عصای کوچک

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از داسکاله — تصویر داسکاله

داس کوچک، عصای کوچک

فرهنگ لغت هوشیار

نرمی و همواری، کشیدگی گونه روان شدن تندابه (تندابه سیل) روان شدن گدازه

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از دارخال — تصویر دارخال

درختی که آن را پیوند نکرده باشند، درخت تازه نشانده شده

فرهنگ فارسی معین

تصویری از داسغاله — تصویر داسغاله

((لِ))

داس کوچک، داسخاله، دستغاله

فرهنگ فارسی معین

تصویری از داسکاله — تصویر داسکاله

((لِ))

داس کوچک، داسخاله، داسغاله

فرهنگ فارسی معین

چوب نشاکاری

فرهنگ گویش مازندرانی

داس بزرگ مخصوص تراشیدن علف

فرهنگ گویش مازندرانی

چوبی به شکل هفت با دسته ی بلند، تیرچوبی که از آن در ساختن

فرهنگ گویش مازندرانی

دارخال

فرهنگ گویش مازندرانی