معنی دارموی - جستجوی لغت در جدول جو

دارموی

لغت نامه دهخدا

دارمان

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از سرداران خسروپرویز پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

دارنوش

(پسرانه)

نام یکی از وزیران بخت نصر

فرهنگ نامهای ایرانی

داریوش

(پسرانه)

نگهبان نیکی، دارنده نیکی، فرزند ویشتاسب از شاهان بزرگ هخامنشی، مرکب از دارا + وهو (نیکی)، نام چندتن از پادشاهان هخامنشی

فرهنگ نامهای ایرانی

دارموش

مرگ موش، سم الفار، آرسنیک

فرهنگ فارسی عمید

داربوی

چوب یا شاخۀ درخت عود، عود، داروی خوش بو که در آتش بریزند، برای مثال تا صبر را نباشد شیرینی شکر / تا بید را نباشد بویی چو داربوی (رودکی - ۵۱۳)

فرهنگ فارسی عمید

دارایی

آنچه از خواسته و کالا که مال انسان باشد، سرمایه، ثروت، تمول، وزارتخانه یا اداره ای که مالیات ها را وصول می کند و به امور درآمد و هزینۀ کشور رسیدگی می کند، مالیه، نوعی از پارچۀ ابریشمی موج دار

فرهنگ فارسی عمید

دارکوب

پرنده ای کوچک با پرهای سیاه، سفید، زرد و سبز که با پنجه های خود به تنه و شاخه های درخت می چسبد و حشرات را با منقار از زیر پوست درخت بیرون می آورد و می خورد
داربر، دارشکنک، دارسنب، درخت سنبه

فرهنگ فارسی عمید

فورموی

ویژگی کسی که موی های بور دارد

فرهنگ فارسی عمید

دارابی

میوه ای از نوع مرکبات، گرد، بزرگ و نارنجی رنگ با طعم ترش و شیرین و مطبوع

فرهنگ فارسی عمید

ارموی

مربوط به ارومیه، از مردم ارومیه، ارومیه ای

فرهنگ فارسی عمید

دارمی

(رِ)

احمد بن محمد، ابوالعباس دارمی مشهور به نامی، شاعر، ادیب و لغوی معروف معاصر متنبی و مقرب درگاه سیف الدولۀ حمدانی بود. وفات او را در سال 399 هجری قمری نوشته اند. بجز دیوان شعر کتابی در قوافی دارد. (از ریحانه الادب ج 4)
عبدالرحمن بن خلف بن عساکر از اطبای قرن پنجم هجری و از دانشمندان معروف علم هندسه بوده است. درگذشت او را در کتابی ضبط نکرده اند. (ریحانه الادب ج 2)

لغت نامه دهخدا

ارموی

(اُ مَ وی ی)

رجوع به نعیم بن مسافر... شود، ثابت ماندن و لازم گرفتن جای. (منتهی الارب). از اضداد است. (اقرب الموارد) ، ترنجیدن. منقبض گردیدن، حرکت کردن: ضربه فماارمازّ، ای فماتحرک. (اقرب الموارد) ، جنبیدن لشکر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ارموی

(اُ مَ وی ی)

او راست کتابی در غریب الحدیث و آن تتمۀ کتاب ابن الجوزیست. (کشف الظنون)
ابن حامد. یکی از ائمۀ لغت عربست

لغت نامه دهخدا

ارموی

(اُمَ وی ی)

منسوب به ارمیه از بلاد آذربایجان و جماعتی از علماء بدان نسبت دارند. (انساب سمعانی). اهل ارمیه. از ارمیه

لغت نامه دهخدا

داربوی

عود، (صحاح الفرس) :
تا صبر را نباشد شیرینی شکر
تا بید را نباشد بوئی چو داربوی،
رودکی (از صحاح الفرس)

لغت نامه دهخدا

دارموش

مرگ موش، ارسنیک، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

قارمون

گارمون بنگرید به گارمون

فرهنگ لغت هوشیار

دائمون

دایمون یونانی همزاد، دیوک

فرهنگ لغت هوشیار

دارایی

مکنت، مال، ثروت

فرهنگ لغت هوشیار

دارتوک

پرنده ایست کوچک از راسته بر شوندگان که در همه قاره ها (باستثنای استرالیا) زندگی میکند. پرهایش سیاه و سفید و زرد و سبزاست و مانند طوطی با پنجه از ساقه و شاخه های درخت بالا رود و با منقار خود حشرات را از زیر پوست درخت خارج کند و خورد دار توک درخت سنبه داربر دارشکنک

فرهنگ لغت هوشیار