معنی خرسک در فرهنگ فارسی عمید

خرس کوچک، بچه خرس، نوعی قالی با پرزهای بلند، نوعی بازی که خطی دایره وار بر زمین می کشند و یکی در میان آن دایره می ایستد و بازی کنان دیگر پیش می روند و او را می زنند و او با پای خود به آن ها می زند و پایش به هر کس بخورد او را به جای خود در میان خط می کشد، استاد معلم چو بُوَد بی آزار / خرسک بازند کودکان در بازار (سعدی - ۱۵۶)

معنی خرسک در لغت نامه دهخدا

تصغیر خرس. (برهان قاطع). خرس کوچک. (ناظم الاطباء)، فرش و پلاسی است پشم دار. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) :، ای جل خرسک تکلتو را مکن، غیب و در بر سر تو هم در توبره.، نظام قاری.، ای تکلتو بکفل پوش چو روزی برسی، خدمات جل خرسک برسان ایشان را.، نظام قاری.، تاک را از برگها در زیر خویش پوست تخت پاره پاره و سرو را از بارها... جل خرسک تکه تکه. (طغرا، از آنندراج).،، نوعی از بازی هست و آنچنان باشد که خطی بکشند و شخصی در میان خط بایستد و دیگران آیند و او را زنند و او پای خود را بجانب ایشان افشاند بهر کدام که پای او بخورد او را بدرون خط بجای خود آورد، و این بازی را عربان حجوره گویند. (برهان قاطع) (از غیاث اللغات) (از انجمن آرای ناصری) (ازآنندراج)، مهره ای بود که کودکان ازبهرچشم بد بندند و خرزیان فروشند دو سه رنگ بود. (یادداشت بخط مؤلف)

معنی خرسک در فرهنگ لغت هوشیار

خرس کوچک خرس کوچک بچه خرس، نوعی بازی و آن چنان باشد که خطی بکشند و شخصی در میان خط بایستد و دیگران آیند و او را زنند و او پای خود را بجانب ایشان افشاند بهر کدام که پای او بخورد او را بدورن خط بجای خود آورد، قالی ضخیم و پشم بلند و سنگین و بد نقشه

معنی خرسک در فرهنگ فارسی معین

خرس کوچک، بچه خرس، قالی ضخیم و پشم بلند و سنگین و بدنقشه در ابعاد مختلف

معنی خرسک در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بچه خرس، قالی درشت باف، قالی بدنقش، نوعی بازی کودکانه

معنی خرسک در فرهنگ گویش مازندرانی

گلیم پشمی کوچک، نوعی قالی کم ارزش، جامه ی کلفت و کهنه، کره.، گبه

معنی خرسک - جستجوی لغت در جدول جو

خرسک

فرهنگ فارسی عمید

خرسک

لغت نامه دهخدا

خرسک

فرهنگ لغت هوشیار

خرسک

فرهنگ فارسی معین

خرسک

فرهنگ واژه مترادف متضاد

خرسک

فرهنگ گویش مازندرانی

نرسک

عدس، گیاهی بوته ای از خانوادۀ باقلا با گل های سفید رنگ و برگ های باریک که دانۀ گرد و محدب این گیاه که مصرف خوراکی دارد، دانچه، انژه، مژو، نسک، نرسنگ، مرجو، مرجمک، بنوسرخ

فرهنگ فارسی عمید

خروسک

بیماری التهاب گلو که بیشتر در کودکان شیوع دارد و باعث سرفه و تغییر صدا می شود، لارنژیت

فرهنگ فارسی عمید

خردک

خرد، ریز، کوچک، هر چیز تقسیم شده به قسمت های کوچک تر و اندک تر مثلاً پول خرد، خردسال، ریزۀ هر چیز، خرده، ریزریز، بی اهمیت، زیردست

فرهنگ فارسی عمید

خرمک

مهرۀ سیاه و سفید که برای دفع چشم زخم به گردن اطفال ببندند، چشم زد، برای مثال ترسم چشمت رسد که سخت خطیری / چون که نبندند خرمکت به گلو بر (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۲۶)

فرهنگ فارسی عمید

خروک

سرگین گردان، حشره ای سیاه و پردار، بزرگ تر از سوسک های خانگی که در بیابان های گرم پیدا می شود و بیشتر روی سرگین حیوانات می نشیند و آنرا با چرخاندن حمل میکند، سرگین غلتان، سرگین گردانک، خبزدو، خبزدوک، خزدوک، کوزدوک، چلاک، چلانک، کستل، گوگار، گوگال، تسینه گوگال، گوگردانک، بالش مار، کوز، جعل، قرنبا

سِرگین گَردان، حشره ای سیاه و پِردار، بزرگ تر از سوسک های خانگی که در بیابان های گرم پیدا می شود و بیشتر روی سرگین حیوانات می نشیند و آنرا با چرخاندن حمل میکند، سِرگین غَلتان، سِرگین گَردانَک، خَبَزدو، خَبَزدوک، خَزدوک، کَوَزدوک، چَلاک، چَلانَک، کَستَل، گوگار، گوگال، تسینه گوگال، گوگَردانَک، بالش مار، کَوَز، جُعَل، قُرُنبا

فرهنگ فارسی عمید

فرسک

نوعی نقاشی دیواری که بر روی گچ مرطوب انجام می شود

فرهنگ فارسی عمید

خرچک

(خِ چَ)

خرچه. کاله. کالک. سبز. سفچه. کمبزه. کمبیزه. (یادداشت بخط مؤلف). میوه ای است که از بوته بعمل می آید چون هندوانه و خربزه

لغت نامه دهخدا

خراک

(خَ)

صدا و خراخری که بسبب گلو فشردن از گلو یا در هنگام خواب از بینی آدمی برمی آید. (برهان قاطع) (آنندراج). بانگ خفته. (شرفنامۀ منیری)

لغت نامه دهخدا

خرکس

(خَ کُ)

ابله. احمق. بی عقل. (از برهان قاطع) (از انجمن آرای ناصری) :
چلپی آن ز خرکسان ممتاز
دست پروردۀ غیاث دراز.
شفائی (از آنندراج).
، کاهل. سست و پرگو. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خرتک

(خَ تَ / تُ)

مهرۀ الوانی را گویند که بجهت دفع چشم زخم بر بازو و گردن اطفال بندند، و به این معنی بجای تاء قرشت میم هم آمده است. (برهان قاطع). در حاشیۀ برهان قاطع این کلمه مصحف ’خرمک’ آمده است. صاحب انجمن آرای ناصری میگوید این مهره ملون باشد به دو سه لون

لغت نامه دهخدا

خرمک

(خُرْ رَ مَ)

دهی است از دهستان دربقاضی بخش حومه شهرستان نیشابور، واقع در سه هزارگزی جنوب نیشابور. این دهکده در جلگه واقع است با آب و هوای معتدل. آب از قنات و محصول غلات و شغل اهالی زراعت. راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
نام قصری به نیشابور بروزگار غزنویان. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خرمک

(خُ / خَ مَ)

خرمهره، یعنی مهره ای از شیشۀ سیاه و سفید وکبود که جهه دفع چشم زخم بر گردن کودکان بندند و خرتک نیز گویند. (از برهان) (ناظم الاطباء) :
ترسم چشمت رسد که سخت خطیری
چونکه نبستند خرمکت بگلو بر.
منجیک

لغت نامه دهخدا

خرسه

(خِ سِ)

خرس. خرس شناخته شده در نزد مخاطب.
- امثال:
خرسه بد حیوانی است، خرسی در کوهستان با مردی دست بگریبان شد و او را بزمین زد. مرد از هوش برفت خرس چون بنابر مشهور گنده خورد او را مرده پنداشت و برفت تا روز دیگر برگردد و لاشۀ عفن خود را طعمه سازد پس از ساعتی مرد را افاقه حاصل شد ولی از صدمت افتادن از دو گوش کر ماند سپس در تمام عمر هرگاه دو تن را می دیدکه با هم سخن می گویند چون نمی شنید و هراس و کینۀ خرس نیز همیشه در دل داشت می پرسید خرسه را می گویید؟ خرسه بد حیوانی است. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خرسه

(خُ سَ)

طعام زن زچه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس) ، زچه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، طعامی که زاج را دهند. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خرسم

(خَ سُ)

قردمانا. (از بحر الجواهر). رجوع به قردمانا شود، سم خر

لغت نامه دهخدا

خرست

(خَ رَ)

مست بیهوش که بعربی طافح گویند، به پارسی سیاه مست و مست خراب گویند. (انجمن آرای ناصری) (آنندراج) :
مست خرست میروم درره عشق بوالعلا
باک ندارم از بلا تن تنناتلاتلا.
مولوی (ازآنندراج)

لغت نامه دهخدا

خرمک

(خُرْ رَ مَ)

مصغر خرم. (از برهان قاطع) (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

فرسک

پارسی تازی گشته فرسک شفتالو از گیاهان فرانسوی گچنگار نقاشی به وسیله آب رنگ بر سطح گچی مرطوب دیوار. در فرسنگ سازی از آن جهت آب رنگ بکار میبرند که رنگها از متن دیوار نفوذ کنند و جزو زمینه بنظر آیند

فرهنگ لغت هوشیار

خسرک

خسر (من باب تحبیب)

فرهنگ لغت هوشیار

خردک

اندک. یا خردک خردک. اندک اندک کم کم

فرهنگ لغت هوشیار

خرسا

جمع اخرس، گنگان (مونث اخرس) زن گنگ مونث اخرس گنگ، جمع خرس

فرهنگ لغت هوشیار

خرست

سیاه مست طافح

فرهنگ لغت هوشیار

خروسک

خروس کوچک، مرض سیاه سرفه خروس کوچک، گوشت پاره ای بر دم فرج زن، پوست ختنه گاه مرد (که بر دین آن سنت است)، حشره ای سرخ رنگ مانند سوسک که در گرمابه ها و جایهای نمناک زیست کند، مرضی است که غالبا کودکان بدان مبتلا شوند و سبب تورم و تشنج گلو شود و صدای شخص مبتلا بطور مخصوص شبیه بصدای خروس از گلوی او خارج گردد

فرهنگ لغت هوشیار

خرفک

جرقه (آتش) برق (آتش)

فرهنگ لغت هوشیار

نرسک

عدس: فامااغذیه دوایی... خشک چون سرکاوکرینج وگاورس وارزن ونرسک

فرهنگ لغت هوشیار

خرفک

((خَ فَ))

جرقه (آتش)، برق (آتش)

فرهنگ فارسی معین

فرسک

((فِ رِ))

نقاشی به وسیله آب رنگ بر سطح گچی مرطوب دیوار. در فرسک سازی از آن جهت آب رنگ به کار می برند که رنگ ها از متن دیوار نفوذ کنند و جزو زمینه به نظر آیند

فرهنگ فارسی معین

خروسک

((خُ سَ))

خروس کوچک، بیماری ای است که غالباً کودکان بدان مبتلا می شوند و سبب تورم و تشنج گلو شود و صدای شخص مبتلا به طور مخصوص شبیه به صدای خروس از گلوی او خارج گردد

فرهنگ فارسی معین

خرست

((خَ رَ))

سیاه مست، طافح

فرهنگ فارسی معین

معنی خرسک - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما