جدول جو
جدول جو

معنی خردشکم - جستجوی لغت در جدول جو

خردشکم
(خُ شِ کَ)
آنکه شکم او کوچک و لاغر است: هوش، خردشکم گشتن از لاغری. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از اردشام
تصویر اردشام
(پسرانه)
پسر ارتاسس دوم و برادر تیگران اول از سلسله اشکانیان ارمنستان
فرهنگ نامهای ایرانی
تصویری از خردک
تصویر خردک
خرد، ریز، کوچک، هر چیز تقسیم شده به قسمت های کوچک تر و اندک تر مثلاً پول خرد، خردسال، ریزۀ هر چیز، خرده، ریزریز، بی اهمیت، زیردست
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از گردشکن
تصویر گردشکن
استخوانی که کاملاً شکسته و از جای اصلی خود جدا شده باشد
فرهنگ فارسی عمید
(خوَدْ / خُدْ حُ)
متمرد. سرکش. خودسر. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(خَ شَ)
خریطۀ چرمین که نعلبندان در آن ابزار کار نهند. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(خَ رَ کَ)
نام یکی از بلاد شاس در شرق سمرقند. (معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
(خُ)
بینی کوه بر وادی یا زمین هموار. (منتهی الارب) ، کوه بزرگ، زمین سخت و درشت. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(خُ)
خردیق. خردی. مرق
لغت نامه دهخدا
(خَ کُ شَ)
نوعی خرمای شهداد. (یادداشت بخط مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(خَ)
خردشتی. گورخر. (یادداشت بخط مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(خَ بَ / بُ / بِ)
آهنگر. (از ناظم الاطباء) (آنندراج) ، نعلبند. (از ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(پُ شِ کَ)
کلان شکم. بزرگ شکم: کعر، کودک پرشکم. اکعر، پرشکم فربه. (منتهی الارب).
- پرشکم گردیدن، کلان شکم گردیدن. بزرگ شکم گردیدن: کعرالصبی، پرشکم گردید (کودک) از بسیارخواری. کشاء. تکشوّء. مسعور. (منتهی الارب) : کشی ٔ، تکشوّء، کشاء، پرشکم شدن از طعام
لغت نامه دهخدا
(خوا / خا)
شکستگی استخوان که بالتمام از یکدیگر جدا شود نه به درازا و وریب
لغت نامه دهخدا
(چَ / چِرَ / رِ دَ / دِ)
کسی که از فروتنی خویشتن را شکند. (آنندراج). فروتنی کننده. (غیاث اللغات). آنکه نفس را بفروتنی ریاضت کند (یادداشت مؤلف) :
ندارد استخوان خودپرستان مغز آگاهی
جهان پوچ را گر مست مغزی خودشکن دارد.
صائب (از آنندراج).
در همه روی زمین میشود انگشت نمای
هرکه چون مه بتمامی شود از خودشکنان.
صائب (از آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(خُ جِ)
کوچک اندام. خرداندام. کوچک جسم. (یادداشت بخط مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(گِ شِکَ)
آنکه شکم گرد دارد. مدورشکم، مجازاً بمعنی اسب. (مجموعۀ مترادفات ص 36)
لغت نامه دهخدا
(اَ)
ارشام. پسر ارتاسس دوم و برادر تیگران اول از سلسلۀ اشکانیان ارمنستان. وی به سال 38 قبل از میلاد بسلطنت رسید و او را ماآنوسافلول نیز نامیده اند. (ایران باستان ص 2636)
لغت نامه دهخدا
(خُ کَ)
کوچکتر. کهتر. خردتر. اصغر. (از ناظم الاطباء). رجوع به فرهنگ شعوری ص 397 شود
لغت نامه دهخدا
(خُ چَ / چِ)
ضعیف چشم. آنکه چشمان درشت ندارد. اخفش. (یادداشت بخط مؤلف) ، دارندۀ چشمان ریز
لغت نامه دهخدا
(خُ)
نرم شده. ریزه ریزه شده. (ناظم الاطباء). ساییده و ریزه ریزه کرده. (آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(خُ تَ کِ)
آنچه دانۀ خرد دارد: و از آن (ازانگور) دو نوع است... یکی پرنیان، دوم گلنجری، تنک پوست، خردتکس، بسیارآب. (چهارمقالۀ نظامی عروضی)
لغت نامه دهخدا
(خُ)
مقابل فراخ گام، چون: اشتر خردگام. (یادداشت بخط مؤلف) : حاتکه، اشتر خردگام. (ربنجنی) (السامی فی الاسامی). قطوف، اسب خردگام. (السامی فی الاسامی)
لغت نامه دهخدا
(خُ شُ دَ / دِ)
ریزریزشده. خردشکسته:
شعری چو سیم خردشده باشد
عیوق چون عقیق یمان احمر.
ناصرخسرو
لغت نامه دهخدا
تصویری از پرشکم
تصویر پرشکم
بزرگ شکم کلان شکم
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از خرشوم
تصویر خرشوم
کوه بزرگ
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از گردشکم
تصویر گردشکم
آنکه شکمی گرد و مدور دارد: اسب گردشکم
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از خرد کام
تصویر خرد کام
مقابل فراخ کام، کسی که دهان کوچکی دارد
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از خردک
تصویر خردک
اندک. یا خردک خردک. اندک اندک کم کم
فرهنگ لغت هوشیار
از توابع دهستان بندپی بابل، رو به آفتاب، رو به آفتاب، آفتاب گیر، در پرتو آفتاب، نام آبادی از دهستان سجارود بابل
فرهنگ گویش مازندرانی
کوچولو
فرهنگ گویش مازندرانی
از کودکی
فرهنگ گویش مازندرانی
خوراکی نوبرانه
فرهنگ گویش مازندرانی
گیاهی که ساقه ی آن به جای هیزم مورد استفاده قرار گیرد
فرهنگ گویش مازندرانی
در حالت سیر بودن شکم و پس از غذا بلافاصله به کاری پرداختن
فرهنگ گویش مازندرانی