معنی خادمه در فرهنگ فارسی عمید

کُلفَت، زن خدمتکار، مشقت، سختی، رنج و زحمت

معنی خادمه در لغت نامه دهخدا

مؤنث خادم. خدمت کننده، پرستار. خدمتکار زن. کلفت. کنیزک. کنیز:، خادمۀ سرای را گو در حجره بند کن، تا بسر حضور ما ره نبرد موسوسی.، سعدی.، - اعضاء خادمه، آن اندامها که خدمت اندامهای دیگر کنند.، - خادمۀ کلیسا. در ایام سابق زنان صالحه و مقدس در کلیساها بوده، همواره زنان را خدمت مینموده اند، چنانکه شماسان مردان را خدمت میکنند. (قاموس کتاب مقدس).، - قوای خادمه طبیعیه، عبارت است از ماسکه و هاضمه و جاذبه و دافعه. (از تذکرۀ داود ضریر انطاکی ج 1 ص 13).، و رجوع به خدمتکار شود

معنی خادمه در فرهنگ لغت هوشیار

مونث خادم خدمتکار زن کلفت، جمع خادمات

معنی خادمه در فرهنگ فارسی معین

خدمتکار زن، کنیز، کلفت، جمع خادمات

معنی خادمه در فرهنگ واژه مترادف متضاد

پرستار، کلفت، کنیز، مستخدمه، متضاد: بی بی، خاتون، مخدومه

معنی خادمه - جستجوی لغت در جدول جو

خادمه

فرهنگ فارسی عمید

خادمه

لغت نامه دهخدا

خادمه

فرهنگ لغت هوشیار

خادمه

فرهنگ فارسی معین

خادمه

فرهنگ واژه مترادف متضاد

خادم

خدمت کننده، خدمتگزار، نوکر، خدمتکار، کنایه از مطیع، در تصوف کسی که در خانقاه به درویشان خدمت می کند

فرهنگ فارسی عمید

خاتمه

پایان یافتن، قسمت پایانی چیزی

فرهنگ فارسی عمید

قادمه

قادم، پیشرو، پر دراز از بال مرغ

فرهنگ فارسی عمید

خادعه

(دِ عَ)

دروازۀ خرد در دروازۀ کلان. (منتهی الارب). الباب الصغیر فی الباب الکبیر و هوالخوخه فی لغه عامتنا. (اقرب الموارد) ، خانه در جوف خانه. (منتهی الارب). البیت فی جوف البیت. (اقرب الموارد) ، سوق خادعه، بازار مختلف و متلون و کاسد. (منتهی الارب) (آنندراج). و رجوع به اقرب الموارد شود

لغت نامه دهخدا

نادمه

(دِ مَ)

تأنیث نادم است. زن پشیمان. (ناظم الاطباء). ج، نادمات، نوادم. رجوع به نادم شود

لغت نامه دهخدا

کادمه

(دِ نِ)

نام محلی است که اسکندر اردوی خود را در آنجا زده است. (ایران باستان ص 1225 و 1230)

لغت نامه دهخدا

کادمه

(مِ)

از پهلوانان اساطیری یونان باستان. پسر آژنور پادشاه فینیقیه بود که بنابر افسانه های کهن خواهر وی را ژوپیتر بربود و او بجستجوی خواهر به جزیره ردس رفت و در آنجا برای ’نبتونوس’ معبدی بنا نهاد و اژدهائی بزرگ را بکشت. (تمدن قدیم فوستل دو کولانژ، ترجمه نصرالله فلسفی)

لغت نامه دهخدا

قادمه

(دِ مَ)

مقدم پالان. (منتهی الارب) (آنندراج) ، پر دراز بال مرغ. (منتهی الارب). در هر بالی از مرغ چهارده پر است و آنکه از همه بزرگتر است آن را قادمه گویند. ج، قوادم و قدامی. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

قادمه

(کَ)

آبی است مر بنی ضبّه را. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

خندمه

(خَ دَ مَ)

کوهی است بمکه. (منتهی الارب).
- یوم الخندمه، یوم الفتح. (از مجمع الامثال میدانی). رجوع به یوم الفتح شود

لغت نامه دهخدا

خاتمه

(تِ مَ / مِ)

خاتمه. رجوع به خاتمه شود.
آن خاتمۀ کار مرا خاتم دولت
آن فاتحۀ طبع مرا فاتح ابواب.
خاقانی.
به بسطام رفت و منتظر خاتمۀ کار و مآل حال بنشست. (ترجمه تاریخ یمینی ص 370).
- خاتمه پذیر، آنچه پایان پذیرد.
- خاتمه پذیرفتن، پایان یافتن.
- خاتمه پذیری، خاتمه پذیر بودن.
- خاتمه دادن، پایان دادن.
- خاتمه گرفتن، خاتمه یافتن.
، کلمه ای که پایان مطلب را میرساند و نساخ کتب در آخر آن بکار میبرند. خاتمه. انتهی. تمت. والسلام. رجوع به خاتمت شود

لغت نامه دهخدا

خادشه

(دِ شَ)

اطراف درخت خاردار. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خاتمه

(تِ مَ)

خاتمه. آخر هر چیزی و پایان آن. نتیجه. سرانجام. پایان. ج، خواتم، خواتیم. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

خادمی

(دِ)

شاعری است از اهل قزوین. صادقی کتابدار در بارۀ وی نویسد: نامرادی بود خدمتکار و سرتراش و شعر نیز می گفته است و در مجمع الخواص رباعیی از او در بیان عاشقی مولانا کسی و معشوقی گور کن اوغلی نقل شده است. (ترجمه مجمع الخواص ص 266)

لغت نامه دهخدا

خادمی

(دِ)

دهی از دهستان گوغر بخش بافت شهرستان سیرجان واقع در 17 هزارگزی شمال باختری بافت، سر راه مالرو گوغر به بافت میباشد. محلی است کوهستانی و سردسیر و سکنۀ آن 126 تن مذهبشان شیعه و زبانشان فارسی است آب آنجا از چشمه است و محصول آنجا غلات و حبوبات است و شغل اهالی زراعت و صنعت دستی آن قالی بافی است. راه آنجا مالرو میباشد و ساکنانش از طایفۀ افشار هستند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

خادمی

(دِ)

عمل خادم. کیفیت خادم. خدمتکاری: بزیست و به آب خود بازآمد و در خادمی هزاربار نیکوتر از آن شد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 382).
ای حجت زمین خراسان بشعر زهد
جز طبع عنصریت نشایدبخادمی.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا