- حیث
دلیل، علت، جا، مکان
از این حیث: از این بابت، از این جهت
از حیث: از لحاظ، از جهت، از نظر
از این حیث: از این بابت، از این جهت
از حیث: از لحاظ، از جهت، از نظر
معنی حیث - جستجوی لغت در جدول جو
- حیث(حَ ثُ / ثَ / ثِ)
جا. (منتهی الارب). آنجا. (ترجمان عادل بن علی). کجا. هر کجا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و آخر آن مبنی بر هر سه حرکت (فتح و کسر و ضم) آید. (منتهی الارب). حیث ظرف مکان است مبنی بر ضم که بجمله اضافه میشود و کسی که ادعا میکند که حیث به مفرد هم اضافه میشود بقول راجز استدلال کند: ’اما تری حیث سهیل طالعاً’ ولی جمهور علمای نحو مجرور بودن سهیل را انکار کرده اند و گفته اندسهیل مبتداست و خبر آن محذوف است. هرگاه مای کافه به حیث ملحق گردد معنی شرط میدهد و در این صورت دو فعل را مجزوم میسازد. (اقرب الموارد) ، هرزمان نیز آید. ومتی بکار رود. (از اقرب الموارد).
- از این حیث، از این روی. از این جهت.
- از حیث، از لحاظ. از نظر. از جهت.
- از حیث، ب . (یادداشت مرحوم دهخدا) (ناظم الاطباء).
- بحیث، بدانگونه
- از این حیث، از این روی. از این جهت.
- از حیث، از لحاظ. از نظر. از جهت.
- از حیث، ب . (یادداشت مرحوم دهخدا) (ناظم الاطباء).
- بحیث، بدانگونه
- حیث
جا، آنجا، کجا
- حیث
جا، هر جا، جهت، لحاظ
- حیث
بابت، جهت، لحاظ، جا، هرجا، هرکجا
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کنار افتادن بیکسو شدن، یا حیص بیص. گیر و دار سختی و تنگی جنگ و غوغا. بربستن، یکسو شدن، کنار افتادن، برگشتن
هم سخن وقصه گوی مرد بسیار سخن، پر سخن، خوش سخن مرد بسیار سخن، پر سخن، خوش سخن
سوگند شکستن، بزهمندی، پزامش (بلوغ)، هده گرایی، بیهده گرایی (هده حق و بیهده باطل) سوگند شکستن، بزه مندی، گناه بزه اثم
