- حضار
حاضرها، مقابل غایب ها، کسانی که در جایی حضور دارند، آماده ها، مهیاها، موجودها، شهرنشین ها، جمع واژۀ حاضر
معنی حضار - جستجوی لغت در جدول جو
- حضار (حُضْ ضا)
جمع واژۀ حاضر. حاضران. حاضرین: یکی از حضار بعد از سماع تمامی این غزل را از قوال طلب کرد. (مقدمۀ کلیات سعدی)
- حضار (حُ / حِ)
شتران سپیدنیکو یا شتران سرخ. واحد و جمع در آن یکسان است. (منتهی الارب) (آنندراج). اشتر نیک رو. (مهذب الاسماء)
- حضار (حُ)
بیماریی است شتر را. دردیست که شتران را پیدا شود
- حضار (حَ)
شتران سفید. مقابل شوم. واحد ندارد. شتران نیکو.
- ناقۀ حضار، شتران مادۀ قوی نیک رو.
، خلوق بر روی دختر و آن نوعی از خوشبوی است. (آنندراج)
- ناقۀ حضار، شتران مادۀ قوی نیک رو.
، خلوق بر روی دختر و آن نوعی از خوشبوی است. (آنندراج)
- حضار (حَ)
ستاره ای است که پیش از سهیل طلوع کند. نام ستاره ای است در جانب جنوب. (مهذب الاسماء). ستاره ای است روشن در جانب جنوب. یکی از دو ستاره است که پیش از سهیل برآید و مردمان گمان برند که سهیل است و آن ستارۀ دیگر ’الوزن’ است
- حضار
حاضران، حاضرین
- حضار ((حُ ضّ))
جمع حاضر، حاضران در مجلس
- حضار
حاضران
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
حاضر کردن، به حضور خواستن، فراخواندن
احضار ارواح: فراخواندن روح های مردگان به وسیلۀ کسانی که مدعی هستند می توانند روح شخص مرده را حاضر کنند و از او پرسش هایی کنند
احضار ارواح: فراخواندن روح های مردگان به وسیلۀ کسانی که مدعی هستند می توانند روح شخص مرده را حاضر کنند و از او پرسش هایی کنند
(مِ)
لغت نامه دهخدا
احمد بن محمد بن علی الحسینی العلوی از آل المحضار (ولادت 1217 هجری قمری 1802 میلادی فوت 1304 هجری قمری 1886 میلادی). ادیب و شاعر از حضرموت. او راست: المولدالنبی، مناقب السیده خدیجه
(عِ رَ)
لغت نامه دهخدا
حاضر آوردن. (منتهی الارب). حاضر کردن. (تاج المصادر) (زوزنی). فراخواندن. بخواندن، بسیارشر. (منتهی الارب). و فی الحدیث: و السبت احضر الاّ ان ّ له اشطراً،ای هو اکثر شرّاً الاّ ان ّ له خیراً مع شرّه. (تاج العروس)
شهرنشینی
متضاد: چادرنشینی، تمدن، مدنیت
متضاد: بداوت، بدویت، بادیه نشینی
متضاد: چادرنشینی، تمدن، مدنیت
متضاد: بداوت، بدویت، بادیه نشینی
جلب، دعوت، طلبیدن، فراخوانی