معنی حت در لغت نامه دهخدا

نام قبیله ای از کنده. و این نسبت به پدر یا مادر این قبیله نیست بلکه نسبت به بلدی است در عمان. (از معجم البلدان) (منتهی الارب)

معنی حت در لغت نامه دهخدا

موضعی به عمان است و حت ازکنده بدان منسوب است. و لیس بام ّ لهم لااب... و زمخشری گفته است: حت از جبال قبیله است مر بنی عرک ازجهینه... علی بن ازید بن شریح درباره طعنه ای که ابواللحم غفاری در جنگی که میان بنی ثعلبهو بنی غفار کنانی رخ داد، زده بود گوید:، حمیت ذمار ثعلبه بن سعد، بجنب الحت ّ اذ دعیت نزال.، (معجم البلدان)

معنی حت در لغت نامه دهخدا

نیک رو از اسب و شتر. (منتهی الارب). اسب سبک رو. (مهذب الاسماء). اسب تیزرفتار. (آنندراج)، شترمرغ شتابنده. (منتهی الارب). شترمرغ تیزدو. (آنندراج)، نجیب آزاد. (منتهی الارب). مرد نیک و آزاده. (آنندراج)، ملخ مرده. (منتهی الارب) (آنندراج). ج، احتات، خرمای غیر چسپان. و خرما که بر شاخ چسبیده باشد، چیز: ما فی یدی حت، ای شیی ُٔ. (منتهی الارب)

معنی حت در لغت نامه دهخدا

نام شمشیر ابی دجله و شمشیر کثیر بن صلت. (منتهی الارب)

معنی حت در لغت نامه دهخدا

کلمه ای است که بدان طیور را زجر کنند. (منتهی الارب). کش ! کیش !،

معنی حت در لغت نامه دهخدا

ربودن چیزی را، دور کردن چیزی را، زدن چنانکه با تازیانه. (منتهی الارب)، صد تازیانه زدن کسی را. (آنندراج)، تراشیدن چیزی خشک بر جامه. حک. تراشیدن منی خشک از جامه و برگ از درخت، پوست باز کردن. (منتهی الارب). پوست کندن، گردو شکستن. بادام شکستن. (دزی ج 1 ص 246)، بشتافتن. (منتهی الارب). شتافتن. (تاج المصادر بیهقی)، ریختن برگ از درخت. (آنندراج). انحتات. تحتت الورق. (منتهی الارب)، شتابانیدن. (آنندراج). تحتیت

معنی حت در لغت نامه دهخدا

پِست ِ ترکرده و درهم زده. (منتهی الارب)

معنی حت - جستجوی لغت در جدول جو

حت

لغت نامه دهخدا

حت

لغت نامه دهخدا

حت

لغت نامه دهخدا

حت

لغت نامه دهخدا

حت

لغت نامه دهخدا

حت

لغت نامه دهخدا

حت

لغت نامه دهخدا

حت

فرهنگ لغت هوشیار

حتم

واجب کردن، حکم کردن، محکم کردن، استوار کردن، واجب، ناگزیر

معنی حت - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما