معنی حت - لغت نامه دهخدا
معنی حت
- حت
(حَت ت) - نیک رو از اسب و شتر. (منتهی الارب). اسب سبک رو. (مهذب الاسماء). اسب تیزرفتار. (آنندراج) ، شترمرغ شتابنده. (منتهی الارب). شترمرغ تیزدو. (آنندراج) ، نجیب آزاد. (منتهی الارب). مرد نیک و آزاده. (آنندراج) ، ملخ مرده. (منتهی الارب) (آنندراج). ج، احتات، خرمای غیر چسپان. و خرما که بر شاخ چسبیده باشد، چیز: ما فی یدی حت، ای شیی ٔ. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا