Q: معنی حبل در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ حُبْلَه

Q: معنی حبل در فرهنگ فارسی عمید

آنچه با آن چیزی را می بندند، بند، ریسمان، رشته، رسن، آبستنی، حبل متین: رسن محکم، رشتۀ محکم، شریعت اسلام، قرآن، حبل المتین، برترین جای مرا پایگه خدمت اوست / پایۀ خدمت او نیست مگر حبل متین (فرخی - ۲۸۷)

Q: معنی حبل در لغت نامه دهخدا

بار گرفتن. آبستن شدن. (دهار) (زوزنی). باروری. حمل. آبستنی. (دهار) (تاج المصادر بیهقی). رجوع به ج 2 تذکرۀ ضریر انطاکی از صص 145- 149 شود، گرفتن شکار را به دام. دام فروکردن. (تاج المصادر بیهقی). دام گرفتن. (دهار)، گستردن دام برای صید، به رسن بستن، حبل کاذب. هُوَسک. رجاء، حبل از خمر، پر گشتن از شراب، حبل مراءه، آبستن گشتن زن

Q: معنی حبل در لغت نامه دهخدا

درخت انگور. حَبل، امتلاء، خشم، اندوه. (منتهی الارب)، بار شکم. ج، احبال. و فی الحدیث: نهی عن بیع حبل الحبله، یعنی از بیع چیزی که در شکم ناقه است یا از بیع انگور بر درخت پیش از رسیدن یا از بیع بچه که در شکم است و عرب در جاهلیت این کار میکردند، حمل زن

Q: معنی حبل در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ حُبْلَه

Q: معنی حبل در لغت نامه دهخدا

موضعی به یمامه است. در حدیث سراج بن مجاعه بن مراره بن سلمی از پدراز جد وی آمده که: نزد پیغمبر شدم او غوره و غرابه و حبل را به تیول به من داد. و میان حبل و حجر پنج فرسنگ راه است. لبید در وصف ناقه ای گوید:، فاذا حرکت غرزی اجمزت، و قرابی عدوجون قدابل، بالغرابات فزرافاتها، فبخنزیر فاطراف حبل، یسئد السیر علیها راکب، رابط الجأش علی کل وجل.، (معجم البلدان)

Q: معنی حبل در لغت نامه دهخدا

سختی، بلا. ج، حبول، دانشمند. زیرک. داهیه ای از رجال. (منتهی الارب). ج، حبول. (اقرب الموارد)، القائم علی المال الرفیق بسیاسته. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

Q: معنی حبل در لغت نامه دهخدا

شهرکی است (به عراق) کم آبادانی و بیشتر مردم او کردانند. (حدود العالم)، نقطه ای در اطراف طهیثا و نزدیک جنبلاء و واسط که به سال 265 هجری قمری به دست زنگیان افتاده است. (از ابن اثیر ج 7 ص 128)