حبلی حبلی آبستن. (دهار). باردار. حامل. حامله، زن ممتلی ازشراب و آب. ج، حبلیات، حبالی، حبالیات: زمانه هر نفسم تازه محنتی زاید اگرچه وعده معین شده است حبلی را. ظهیر فاریابی لغت نامه دهخدا
حبلی حبلی لقب سالم بن غنم بن عوف بن خورج، بدانجهت که کلان شکم بود، و از اولاد اویند بنوالحبلی که بطنی است از انصار. (از سمعانی و جز آن)حاتم بن سنان بن بشر حبلی. عبدالوهاب بن عتیق بن راذان مصری از وی روایت کند. منسوب به حبله از قرای عسقلان است. (معجم البلدان) لغت نامه دهخدا
