- جموح
سرکشی، خود سری
معنی جموح - جستجوی لغت در جدول جو
- جموح
سرکش، کسی که نتواند از هوا و هوس خود بازگردد
- جموح
سرکشی کردن، خود سری کردن
- جموح((جُ))
سرکشی کردن اسب، اسب سرکش و تندرو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ)
لغت نامه دهخدا
ابن عمرو بن الجموح بن زید (وفات در حدود 25 هجری قمری) از صحابۀ دلیر بود در عقبه و بدر شرکت داشت و در جنگ بدر ساق پای ابوجهل را قطع کرد و دست خود او نیز به وسیلۀ عکرمه بن ابی جهل بریده شد اما او تا آخر روز همچنان به جنگ ادامه داد. وی تا خلافت عثمان زنده بود. (از اعلام زرکلی چ 2 ج 8 ص 167)
(مِجْ وَ)
لغت نامه دهخدا
از بیخ برکننده هر چیز و هلاک کننده آن. (منتهی الارب). آنکه هلاک کند هر چیزی را. (ناظم الاطباء). آنکه از بیخ برکند هر چیز را. (از اقرب الموارد)
(رَ)
لغت نامه دهخدا
سر برداشتن شتر نزدیک حوض و بازایستادن از آب خوردن یا سر برآوردن بعد از آب خوردن. (منتهی الارب). سر برداشتن شتر از حوض و از آب خوردن بازایستادن در حالی که سیراب بود. (اقرب الموارد)
اسپ سرکش توسن، بلند پرواز: مرد، بلند کوه (کوهه موج) بلند نگریستن به چیزی از بالا نگاه کردن
رکود، وضع موجود