معنی تیره در فرهنگ فارسی عمید

دسته ای از مردم که از یک نژاد یا یک قبیله باشند، دودمان، خاندان، طایفه، دسته، گروه، فرقه، نژاد، چیزی که به رنگ زغال یا خاکستر باشد، سیه فام،، دارای رنگ تند، غلیظ مثلاً قرمز تیره،، تاریک، صعب چون بیم و تلخ چون غم جفت / تیره چون گور و تنگ چون دل زفت (عنصری - ۳۶۳ حاشیه) کنایه از ناپاک، هر آن کس که او راه یزدان بجست / به آب خِرد جان تیره بشست (فردوسی - ۷/۱۰۰) ، مُهره، تیرۀ پشت: در علم زیست شناسی ستون فقرات

معنی تیره در لغت نامه دهخدا

دهی از دهستان خرقان شرقی است که در بخش آوج شهرستان قزوین واقع است و 437 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

معنی تیره در فرهنگ لغت هوشیار

سیاه و تاریک، تار و مظلم

معنی تیره در فرهنگ فارسی معین

دسته ای از مردم که از یک نژاد باشند، دودمان، خانواده

معنی تیره در فرهنگ واژه مترادف متضاد

تاریک، تار، دیجور، ظلمانی، مظلم، متضاد: روشن، اسود، سیاه، سیه فام، قره، کبود، کدر، مشکی، ابهام آمیز، مبهم، ایل، خاندان، طایفه، قبیله، قوم، نسل، جنس، گونه، نوع، منغص، مکدر، ملول، غمین، حزین، غمگین، گرفته، دژم، غمناک، گ

معنی تیره در فرهنگ گویش مازندرانی

برجستگی های موازی در شالی زار که طول آن ها برابر است، پرتو.، گردوی بزرگ و سنگین که از آن به عنوان تیله استفاده کنند، ستون فقرات، نوی پارچه، تبار نژاد

معنی تیره - جستجوی لغت در جدول جو

تیره

فرهنگ فارسی عمید

تیره

لغت نامه دهخدا

تیره

فرهنگ لغت هوشیار

تیره

فرهنگ فارسی معین

تیره

فرهنگ فارسی معین

تیره

فرهنگ واژه فارسی سره

تیره

فرهنگ واژه مترادف متضاد

تیره

فرهنگ گویش مازندرانی

تاره

تار، رشته، نخ، رشتۀ باریک، تاه، تانه، تان
فرق سر، میان سر، تارک
تاریک
تارم، خرگاه، سراپرده، گنبد، خانۀ چوبی، نردۀ چوبی یا فلزی، چوب بستی که برای تاک درست می کنند

فرهنگ فارسی عمید

تیغه

لبۀ تیز هر ابزار باریک و دراز که از آهن یا پولاد درست کنند، دیوار یک لایی نازک که به قطر یک وجه باریک تر آجر ساخته شود، واحد شمارش هر ابزار باریک و دراز که از آهن یا پولاد درست کنند، شعاع، تابش مثلاً تیغۀ آفتاب، دیوارۀ باریک سر کوه، هر چیز تیغ مانند

لبۀ تیز هر ابزار باریک و دراز که از آهن یا پولاد درست کنند، دیوار یک لایی نازک که به قطر یک وجهِ باریک ترِ آجر ساخته شود، واحد شمارش هر ابزار باریک و دراز که از آهن یا پولاد درست کنند، شعاع، تابش مثلاً تیغۀ آفتاب، دیوارۀ باریک سر کوه، هر چیز تیغ مانند

فرهنگ فارسی عمید

تیشه

آلتی دسته دار شبیه چکش با سر آهنی پهن و تیز که در نجاری، بنّایی و سنگ تراشی به کار می رود

فرهنگ فارسی عمید

تیرک

مصغر تیر، تیر کوچک، برای مثال چه چیز است آن رونده تیرک خرد / چه چیز است آن پلالک تیغ بران (رودکی۱ - ۱۲۰)، جهش خون از رگ یا آب از سرنگ، سوراخ مشک و مانند آن، دیرک، ستونی که در وسط چادر یا سراپرده برپا می شود و چادر بر روی آن قرار می گیرد، ستون خیمه
تیرک زدن: جهیدن آب یا مایع دیگر از یک سوراخ ریز

مصغرِ تیر، تیر کوچک، برای مِثال چه چیز است آن رونده تیرکِ خُرد / چه چیز است آن پَلالَک تیغ بُران (رودکی۱ - ۱۲۰)، جهش خون از رگ یا آب از سرنگ، سوراخ مشک و مانندِ آن، دیرک، ستونی که در وسط چادر یا سراپرده برپا می شود و چادر بر روی آن قرار می گیرد، ستون خیمه
تیرک زدن: جهیدن آب یا مایع دیگر از یک سوراخ ریز

فرهنگ فارسی عمید

توره

شغال، پستانداری گوشت خوار و از خانوادۀ سگ که از پرندگان کوچک و اهلی تغذیه می کند، شگال، گال، تورک، اهمر، برای مثال تنها من و یک شهر پر از خصم و تو با من / شیری و یکی دشت پر از رو به و توره (قطران - رشیدی - توره)

فرهنگ فارسی عمید

تیرم

بانوی بزرگ حرم پادشاه، خاتون، برای مثال اندر این عهد از بزرگی کشور خوارزم را / ستر عالی مهد اعظم تیرم ترکان تویی (؟- مجمع الفرس - تیرم)

فرهنگ فارسی عمید

تبیره

نوعی دهل یا طبل، کنایه از صدای تبیره، برای مثال تبیره برآمد ز درگاه شاه / رده برکشیدند بر بارگاه (فردوسی - ۳/۱۸)

فرهنگ فارسی عمید

تیله

گلولۀ کوچک و توپر سنگی یا بلوری که کودکان با آن بازی می کنند

فرهنگ فارسی عمید

بتیره

(بُ تَ رَ)

تصغیر بتره. کرۀ ماچه. (یادداشت مؤلف). خرک ماده. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

بتیره

(بَ رَ)

یکی از فرزندان حارث بن فهر. (از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

تجره

آشکار گشت آشکار گشتن

فرهنگ لغت هوشیار

تبیره

دهل کوس طبل نقاره، خانه ای که در آن پلیدیها ریزند

فرهنگ لغت هوشیار

تبره

کیسه برزگ، کیسه ای که مسافران و شکارچیان لوازم کار و توشه خود را در آن گذارند، کیسه ای که دارای بند است و در آن کاه و جو ریزند و بگردن چارپایان بندند تا از آن بخورند

فرهنگ لغت هوشیار

تاره

تیره و تاریک

فرهنگ لغت هوشیار

توره

نادانستگی نااستادی شغال شکال

فرهنگ لغت هوشیار

تیغه

هر ابزار باریک و دراز که از آهن یا پولاد درست کنند و لبه آن تیز باشد

فرهنگ لغت هوشیار

تیرک

تیر کوچک تیرکوچک، ستوی که در وسط چادر و سرا پرده نصب کنند و چادر بر روی آن قرار گیرد دیرک، آبله هایی که در دیگ آب جوشان یا در میان روغن جوشان بسبب پخته شدن گوشت بهم رسد، جهش خون از رگ یاآب از آبدزدک یا سوراخ مشک و مانند آن، ایجاد در دو وجع در اعضا

فرهنگ لغت هوشیار