معنی توضن - جستجوی لغت در جدول جو

توضن(تَ)

لغت نامه دهخدا

توسن

(پسرانه)

اسب سرکش

فرهنگ نامهای ایرانی

توسن

وحشی، رام نشده، اسب شوخ و سرکش

فرهنگ فارسی عمید

توان

نیرو، زور، قوه، قدرت، طاقت

فرهنگ فارسی عمید

توطن

وطن اختیار کردن، شهری را وطن خود قرار دادن، جا گرفتن، خود را برای امری یا پیشامدی آماده کردن و دل بر آن نهادن

فرهنگ فارسی عمید

تغضن

چین و چروک پیدا کردن پوست بدن یا جامه

فرهنگ فارسی عمید

توخن

(تَ رَ)

آهنگ کردن به چیزی، خیر باشد یا شر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تودن

(تَ زِ ءَ)

نرم گردیدن چرم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دباغی کردن، تر نهادن در آب، تر نهاده شدن، لازم و متعدی است. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

توذن

(تَ رَشْ شی)

حیله کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، صرف کردن و برگردانیدن. (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، زدن. (از اقرب الموارد از لسان العرب) ، به شگفت آوردن چیزی کسی را. (ازاقرب الموارد) (از المنجد) ، فضیلت نهادن خود را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تورن

(تَ رَضْضُ)

بسیار روغن مالیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، به ناز پروردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تنعم. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تورن

(تُ / تُ رَ)

شهری است در لهستان که 100000 تن سکنه دارد ودر این شهر کار خانه تهیۀ مواد شیمیائی تأسیس یافته است. (از لاروس). رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود

لغت نامه دهخدا

تورن

(رِ ن ن)

مارشال مشهور فرانسه (1611 -1675م.) که در جنگهای متعدد، فتوحات و افتخارات فراوانی نصیب کشور خود ساخت. او در دوران جنگهای دولوسیون (1667م.) و جنگهای دیگر فرماندهی قوای نظامی فرانسه را بعهده داشت و بر اثر پیروزی هایی که بدست آورد شهرت فراوان یافت. (از لاروس)

لغت نامه دهخدا

توان

دهی از دهستان الموت است که در بخش معلم کلایۀ شهرستان قزوین واقع است و 291 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

توبن

(بُ)

دهی از دهستان حومه بخش رامسر است که در شهرستان تنکابن واقع است و 190 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

تغضن

(بَ کَ ثَ)

آژنگ روی شدن و ترنجیده پوست گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تشنج و تثنی: تغضنت الدرع علی لابسها. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا