معنی تنضی - جستجوی لغت در جدول جو

تنضی

لغت نامه دهخدا

کوچک تر از اندازۀ مورد نظر بودن مثلاً تنگی لباس، باریکی و کم پهنا بودن، کم بودن فضا یا گنجایش، کنایه از دشواری، کنایه از کمیابی، کنایه از کم بودن زمان، نزدیکی
تنگی نفس: در پزشکی درد سینه که انسان به سختی نفس بکشد، ضیق النفس

فرهنگ فارسی عمید

تنضید

بر هم نهادن و روی هم چیدن کالا، مرتب ساختن

فرهنگ فارسی عمید

تقضی

گذشتن و سپری شدن، نیست و نابود شدن

فرهنگ فارسی عمید

تنضیض

(تَ)

بسیار درم و دینار گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بی آرام ساختن کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تحریک چیزی. (از اقرب الموارد). انگیختن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : الطرثوث، ینضض الارض تنضیضاً. (ابن البیطار از یادداشت ایضاً)

لغت نامه دهخدا

تنضیر

(تَ)

تازه روی گردانیدن. (زوزنی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، به ناز و نعمت پروردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تنضید

(تَ)

بر هم نهادن. (تاج المصادر بیهقی). بر هم نهادن رخت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تنضیج

(تَ)

تا یک سال بچه ناآوردن ناقه. ناقه منضج نعت است از آن و منضجات جمع. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و فی الاساس: نضجت الناقه الحمل، جاوزت به وقت الولاد. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تنضیب

(تَ)

فروشدن آب به زمین، کم شیر گردیدن ناقه و دیر دوشیده شدن آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متنضی

(مُ تَ نَضْ ضی)

آنچه که لاغر گرداند ستور را. (آنندراج) (از منتهی الارب) ، هرآنچه لاغر باشد. (ناظم الاطباء). رجوع به تنضی شود

لغت نامه دهخدا