معنی تنزع در لغت نامه دهخدا

شتافتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : رأیت فلاناً متنزعاً الی کذا، ای متسرعاً نازعاً الیه. (اقرب الموارد)

معنی تنزع - جستجوی لغت در جدول جو

تنزع

لغت نامه دهخدا

تنزع

فرهنگ لغت هوشیار

تنزه

پاک شدن از عیب و آلایش، پاک دامن شدن، دوری کردن از بدی، پاک دامنی، گردش و تفرج

فرهنگ فارسی عمید

تنزل

نزول کردن، فرود آمدن، پایین آمدن

فرهنگ فارسی عمید

منزع

جای کشیدن

فرهنگ فارسی عمید

تنزه

سر از خاک درآوردن گیاه، تژ، تنده، تز، تژه، تیج

فرهنگ فارسی عمید

تنازع

با هم نزاع کردن، با یکدیگر کشمکش و ستیزه کردن

فرهنگ فارسی عمید

تنوع

گونه گونه شدن، جوربه جور شدن، گوناگون بودن

فرهنگ فارسی عمید

توزع

پراکنده شدن، متفرق شدن، میان خود قسمت کردن

فرهنگ فارسی عمید

متنزع

(مُ تَ نَزْ زِ)

شتابان. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تنزع شود

لغت نامه دهخدا

منزع

کشیدنگاه بر کنده: گیاه کشیدنگاه (کمان) : (از آن روز باز که در قوس رجا منزعی و در عرصه امل متسعی بود... تا امروز وصیت می کرده ام) (نفثه المصدور. چا . 55- 54) (مقایسه شود با لم یبق فی القوس منزع یعنی کار بنهایت رسید)

فرهنگ لغت هوشیار