معنی تلیسه - جستجوی لغت در جدول جو

تلیسه

لغت نامه دهخدا

تلیسه

فرهنگ گویش مازندرانی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از بلیسه — تصویر بلیسه

(دخترانه)

لهیب، شراره (نگارش کردی: بسه)

فرهنگ نامهای ایرانی

تصویری از تلوسه — تصویر تلوسه

ملال، اندوه، تلواسه، تاس، تاسه، تالواسه، تفسه

فرهنگ فارسی عمید

نوعی چین در لباس که به صورت هم اندازه و پشت سر هم قرار گرفته است، لباسی که این نوع چین را داشته باشد مثلاً دامن پلیسه

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از تلوسه — تصویر تلوسه

غلاف کارد و شمشیر

فرهنگ فارسی عمید

پروانۀ کوچکی با بال های سفید یا خاکستری که بیشتر در روی درختان سیب، گوجه و آلو به سر می برد و روی برگ ها تارهایی می تند و از شیرۀ آن ها تغذیه می کند و خسارت بسیار وارد می سازد

فرهنگ فارسی عمید

(تَ دَ)

زنی که در عجم زاده شده و در عرب پرورش یافته باشد... (ناظم الاطباء). رجوع به تلید شود

لغت نامه دهخدا

(سِ)

دهی از بخش مینودشت شهرستان گرگان واقع در هزارگزی جنوب مینودشت. کوهستانی و معتدل. دارای 210 تن سکنه. آب آن از چشمه سار. محصول آنجا غلات، ابریشم، حبوبات و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان بافتن پارچۀ ابریشمی و کرباس و شال و چادرشب و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

دهی از بخش مینودشت شهرستان گرگان واقع در هزارگزی جنوب مینودشت. کوهستانی و معتدل. دارای 210 تن سکنه. آب آن از چشمه سار. محصول آنجا غلات، ابریشم، حبوبات و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان بافتن پارچۀ ابریشمی و کرباس و شال و چادرشب و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

(سِ)

پرنده ای مانند کبوتر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(یَ سَ)

جمع واژۀ تیس. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تیس شود

لغت نامه دهخدا

(تَ)

پارچه از ابریشم یا کنب که بدان بار و جز آن پیچند. گونی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ج، تلالیس: و قتلها طرحت (بغداد خاتون) هنالک ایاماً مستورهالعوره بقطعه تلیس. (ابن بطوطه، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ثم وصلا الی... و هی احساء ماء تنزل القوافل علیها و یقیمون ثلاثه ایام فیستریحون و یصلحون سقیتهم ویملونها بالماء و یخیطون علیها التلالیس خوف الریح. (ابن بطوطه، یادداشت ایضاً). فوجدت شور دارالسلطان محتلاً رجالاً و صبیاناً من الممالیک و ابناءالملوک و الوزراء و الاجناد و قد لبسوا التلالیس و جلال الدواب و جعلوا فوق رؤسهم التراب و التبن (فی عزاء ابن الملک). (ابن بطوطه، یادداشت ایضاً). رجوع به تلیسه شود

پارچه از ابریشم یا کَنَب که بدان بار و جز آن پیچند. گونی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ج، تلالیس: و قتلها طرحت (بغداد خاتون) هنالک ایاماً مستورهالعوره بقطعه تلیس. (ابن بطوطه، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ثم وصلا الی... و هی احساء ماء تنزل القوافل علیها و یقیمون ثلاثه ایام فیستریحون و یصلحون سقیتهم ویملونها بالماء و یخیطون علیها التلالیس خوف الریح. (ابن بطوطه، یادداشت ایضاً). فوجدت شور دارالسلطان محتلاً رجالاً و صبیاناً من الممالیک و ابناءالملوک و الوزراء و الاجناد و قد لبسوا التلالیس و جلال الدواب و جعلوا فوق رؤسهم التراب و التبن (فی عزاء ابن الملک). (ابن بطوطه، یادداشت ایضاً). رجوع به تلیسه شود

لغت نامه دهخدا

(تَ لی یَ)

بقیۀ وام و مانند آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). باقی وام. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

(تِ یِ)

شارل (1828- 1913 میلادی). مهندس فرانسوی و کاشف روشهای محافظت مواد غذایی بوسیلۀ برودت است. (از لاروس)

لغت نامه دهخدا

(هََ سَ / سِ)

ستونی باشد که آنجا مردمان کشتی را به زور می آرند و بر آن ستون ریسمانی پیچند و مردمان به جانب خود میکشند تا به کناره برسد. (غیاث) ، چوبکی باشد پهن که کشتی های کوچک را بدان رانند و ملاحان وقت راندن ’هلیسه هلیسه’ گویند. (غیاث از مصطلحات)

ستونی باشد که آنجا مردمان کشتی را به زور می آرند و بر آن ستون ریسمانی پیچند و مردمان به جانب خود میکشند تا به کناره برسد. (غیاث) ، چوبکی باشد پهن که کشتی های کوچک را بدان رانند و ملاحان وقت راندن ’هلیسه هلیسه’ گویند. (غیاث از مصطلحات)

لغت نامه دهخدا

(کِ سَ / سِ)

مخفف کلیساست که جای پرستش و معبد ترسایان باشد. (آنندراج). کلیسا. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به کلیسا شود

لغت نامه دهخدا

(تَ لَ / لُو سَ / سِ)

غلاف خوشۀ خرما و غلاف دانۀ خرما را گویند. (برهان) (آنندراج) (از شرفنامۀ منیری) (ناظم الاطباء) ، تیشۀ درودگری را هم گفته اند. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تیشۀ درودگری را نیز در برهان بیان کرده و در فرهنگ ندیدم. (انجمن آرا)

لغت نامه دهخدا

(تَ سَ / سِ)

رخت اسب و زین و خریطۀ زین. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(تُ / تَ سَ / سِ)

غلاف کارد و شمشیر و امثال آن را گویند. (برهان) (آنندراج) (از فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ رشیدی) (از شرفنامۀ منیری). غلاف. (انجمن آرا) :
خیال غمزه ات ازبسکه در دلم بخلید
دلم تلوسۀ شمشیر آبدار تو گشت.
شجاعی (از فرهنگ جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

(پْلی / پِ سِ)

جامه یا خیاطت بانورد یعنی چین دار

لغت نامه دهخدا

(تَلْ وَ سَ / سِ)

مخفف تلواسه است که اضطراب و بیقراری و اندوه باشد. (برهان) (آنندراج) (از انجمن آرا) (از غیاث اللغات) (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ جهانگیری) (از فرهنگ رشیدی) :
کامم از تلوسۀ مرگ لبالب تلخ است
شربت آب ز هر دیده ببارید مرا.
امیرخسرو (از فرهنگ جهانگیری).
اما در غیر شعر خسرودر کلام قدما دیده نشد. (فرهنگ رشیدی)

مخفف تلواسه است که اضطراب و بیقراری و اندوه باشد. (برهان) (آنندراج) (از انجمن آرا) (از غیاث اللغات) (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ جهانگیری) (از فرهنگ رشیدی) :
کامم از تلوسۀ مرگ لبالب تلخ است
شربت آب ز هر دیده ببارید مرا.
امیرخسرو (از فرهنگ جهانگیری).
اما در غیر شعر خسرودر کلام قدما دیده نشد. (فرهنگ رشیدی)

لغت نامه دهخدا

(تُ قَ سَ)

طقس. (دزی ج 1 ص 149). رجوع به طقس شود

لغت نامه دهخدا

تصویری از تلوسه — تصویر تلوسه

بی قراری، بی تابی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از پلیسه — تصویر پلیسه

دامن چیندار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از کلیسه — تصویر کلیسه

معبد ترسایان محل عبادت مسیحیان: (در کلیسابدلبری ترسا گفتم ای بدام تو در بند) (هاتف اصفهانی)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لیسه — تصویر لیسه

دبیرستان، مدرسه متوسطه (دبیرستان) دولتی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از پلیسه — تصویر پلیسه

((پِ س ِ))

چین دار، بانورد

فرهنگ فارسی معین

تصویری از لیسه — تصویر لیسه

ورقه ای است فولادی که سطح چوب را برای بطانه و رنگ هموار می کند

فرهنگ فارسی معین

تصویری از لیسه — تصویر لیسه

((سَ یا س))

سنگی که در آغل نسب کنند و بر سر آن نمک نهند تا چارپایان بلیسند

فرهنگ فارسی معین

تصویری از لیسه — تصویر لیسه

((س))

نوعی آفت درختانی مانند سیب و گوجه

فرهنگ فارسی معین

مرتعی در روستای الشتان کتول

فرهنگ گویش مازندرانی

هر نوع ماده تلخ مزه

فرهنگ گویش مازندرانی

ماده گاوی که زایمان اولش باشد، گوساله ی ماده یک تا دو ساله

فرهنگ گویش مازندرانی

از روستاهای کوهسار فندرسک استارآباد، سنگ نمک برای لیسیدن احشام

فرهنگ گویش مازندرانی