معنی تفکن در لغت نامه دهخدا

به شگفت آمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تعجب. (اقرب الموارد)، اندیشیدن و پشیمان شدن و دریغ خوردن و اندوهگین شدن بر گذشته، به گمان حصول آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد) : بقی قومه ُ یتفکنون، و قیل تندم. (اقرب الموارد)

معنی تفکن - جستجوی لغت در جدول جو

تفکن

لغت نامه دهخدا

تفکن

فرهنگ لغت هوشیار

تمکن

توانایی پیدا کردن، جای گرفتن، جاگیر شدن، جاه و مقام یافتن، دارای مقام و منزلت شدن، پابرجا شدن

فرهنگ فارسی عمید

تفکه

میوه خوردن، لذت بردن، بهره ور شدن از چیزی، خوش طبعی و مزاح کردن

فرهنگ فارسی عمید

تفنن

به بازی و کارهای گوناگون سرگرم شدن، گونه گونه شدن، گوناگون شدن، کاری یا هنری را به طرزهای گوناگون انجام دادن

فرهنگ فارسی عمید

تفتن

تابیدن، افکنده شدن پرتو نور بر کسی یا چیزی
شعله ور کردن، برافروختن
گداختن و سرخ کردن آهن در آتش، تافتن

فرهنگ فارسی عمید

افکن

افکندن، پسوند متصل به واژه به معنای اف کننده مثلاً پرتوافکن، سنگ افکن، شیرافکن، مردافکن

فرهنگ فارسی عمید

ترکن

ترکان، عنوانی برای زنان، بانو، بی بی، خاتون، بیگم، ارجمند

فرهنگ فارسی عمید

تفطن

به فطانت درک کردن، با زیرکی و هوشیاری به مطلبی پی بردن

فرهنگ فارسی عمید

تفکر

اندیشیدن، به فکر و اندیشه فرو رفتن

فرهنگ فارسی عمید

متفکن

(مُ تَ فَکْ کِ)

پشیمان شونده و دریغ خورنده. (آنندراج). نادم و متأسف و پشیمان و مهموم و مغموم. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تمکن

جای گرفتن، بر پای بودن

فرهنگ لغت هوشیار

تهکن

پشیمانی

فرهنگ لغت هوشیار

تفنن

هر کارگی، سرگرمی، گونه گونگی - چند شاخگی، گوناگون شدنگونه گونه گشتن، امری را بطرق مختلف انجام دادن، ببازی ها و تفریحات گوناگون مشغول شدن، سرگرمی متنوع، جمع تفننات

فرهنگ لغت هوشیار

تفطن

هوشمندی در یافتن دانستن فطانت درک کردن، زیرکی هوشمندی، جمع تفظنات

فرهنگ لغت هوشیار