معنی تطایر در فرهنگ فارسی عمید

پراکنده شدن، دراز شدن، فراگرفتن ابر در همۀ آسمان

معنی تطایر در لغت نامه دهخدا

پراکنده شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تفرق چیزی. (از اقرب الموارد)، دراز گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : و فی الحدیث ’خذ ما تطاول من شعرک’، ای طال. (اقرب الموارد) (از منتهی الارب)، درگرفتن ابر همه آسمان را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی تطایر در فرهنگ فارسی معین

پریدن، پراکنده شدن، پرش، پراکندگی

معنی تطایر - جستجوی لغت در جدول جو

تطایر

فرهنگ فارسی عمید

تطایر

لغت نامه دهخدا

تطایر

فرهنگ لغت هوشیار

تطایر

فرهنگ فارسی معین

تغایر

با هم اختلاف داشتن، مغایرت داشتن، به یکدیگر رشک بردن

فرهنگ فارسی عمید

تایر

لاستیک رویی چرخ اتومبیل، موتور سیکلت، دوچرخه و مانند آن

فرهنگ فارسی عمید

تطییر

پرانیدن، پرواز دادن

فرهنگ فارسی عمید

طایر

پرواز کننده، پرنده، پرنده ای که به آن فال می زنند،
کنایه از فال
طایر فلک: فرشته
طایر قدس: فرشته، طایر فلک

فرهنگ فارسی عمید

تطیر

فال بد زدن، به فال بد گرفتن، از پرواز مرغ فال زدن

فرهنگ فارسی عمید

تطهیر

پاک کردن، پاکیزه کردن، چیزی را با آب شستن و پاکیزه ساختن

فرهنگ فارسی عمید

تغایر

(بَ هََ سَ)

تغایر زوجان، یکدیگر را همسر دیگر خواستن یعنی به شک آوردن دیگری را. (از اقرب الموارد) ، تغایر اشیاء، اختلاف آنها. (از اقرب الموارد). غیر همدیگر شدن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تطهیر

(بَ لَ)

پاک کردن. (منتهی الارب) (دهار) (غیاث اللغات) (آنندراج). پاک گردانیدن و از همین است تطهیر ختان، ختنه کردن. (یادداشت مرحوم دهخدا) :
کار اوو تو تا گه تطهیر
کار طفل است و آن حجامش
شکرش در دهان نهد و آنگه
ببرد پاره ای ز اندامش.
خاقانی.
و رجوع به تطهیر کردن شود، شستن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). غسل دادن چیزی به آب. (از اقرب الموارد). پاک کردن از معصیت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
- تطهیر سرائر، عبارت است از لب ّ لباب و غایت علم سلوک. (کشاف اصطلاحات الفنون).
- تطهیر قلب، راه ندادن خیالات فاسد در دل. (انجمن آرا)

لغت نامه دهخدا

تطمیر

(اِءْ)

نوردیدن و فروهشتن پرده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، نوردیدن و درنوشتن چیزی. (از اقرب الموارد) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تطفیر

(اِءْ تِ)

کفک برآوردن شیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، برجهانیدن اسب از نهر. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تسایر

(اِ)

با هم رفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، زایل شدن خشم از کسی. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

تمایر

(تَ حَفْ فُ)

تباهی افتادن میان قوم و فتنه برخاستن. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تطییر

(بَ)

بپرانیدن. (زوزنی). پرانیدن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بخش بخش کردن چیزی را، باردار کردن گشن همه مادیان را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متطایر

(مُ تَ یِ)

پراکنده. (آنندراج). پراکنده شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، پرواز کننده از این جا و آن جا. (ناظم الاطباء) ، ابر پوشاننده آسمان را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تطایر شود

لغت نامه دهخدا

تعایر

(بَ دَ)

یکدیگر را عیب کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تقبیح کردن و منسوب به ننگ نمودن یکدیگر را و در الاساس بمعنی تعاتب آمده است. (از اقرب الموارد). و رجوع به تعاتب شود

لغت نامه دهخدا

تطیر

مرغوایش (مرغوا فال بد) تطیر در تازی نیز وایش (فال) به مرغ است و مرغوا وای بد از روی پرواز مرغ فال بدزدن مرغوا زدن ، فال بدزدن بفال بد گرفتن، مرغوا، جمع تطیرات

فرهنگ لغت هوشیار