معنی تساوق - جستجوی لغت در جدول جو

تساوق

لغت نامه دهخدا

تسوق

بازار جستن و خرید و فروش کردن، بازارگرمی کردن

فرهنگ فارسی عمید

تسابق

بر یکدیگر پیشی گرفتن

فرهنگ فارسی عمید

تساوی

با هم برابر شدن، همانند شدن، برابری

فرهنگ فارسی عمید

متساوق

(مُ تَ وِ)

شتران که پی همدیگر شوند. (آنندراج) (از منتهی الارب) (ازاقرب الموارد). شتران به یکدیگر رام گردیده و رام ومجتمع گشته. (ناظم الاطباء). و رجوع به تساوق شود

لغت نامه دهخدا

مساوق

(مُ وِ)

ملازم. مقارن: صلواتی که امداد آن با زمان مساوق و همعنان باشد. (تجارب السلف). و رجوع به مساوقه شود

لغت نامه دهخدا

تسابق

(اِ شِ)

بر یکدیگر پیشی گرفتن. (زوزنی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از دهار) (ازاقرب الموارد) (از المنجد) : اصناف خلایق به خدمت او تسابق و تسارع نمودند. (جهانگشای جوینی) ، تناضل در تیراندازی. (از متن اللغه) ، گرو بستن در اسب دوانی. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

تساور

(اِ صِ)

ظاهر شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، خود را بلند نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تساوک

(اِصِ)

چسبیدن در رفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، سوده شدن بعض استخوانهای دابه به بعض دیگر از لاغری. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) ، بد رفتن از ناتوانی، نرم و سست رفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). رفتن به رفتاری ضعیف. (از اقرب الموارد) (از المنجد). تسروک. (اقرب الموارد). تمایل در رفتار از ضعف و لاغری. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

تساوم

(اِ صِ)

بها کردن متاع. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). گفتگو کردن فروشنده و خریدار در بهای کالا و بحد متوسط توافق کردن. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (المنجد)

لغت نامه دهخدا

تساوی

(اِ صِ)

همدیگر مانند شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تماثل. (متن اللغه) (آنندراج) (اقرب الموارد) ، مستوی و برابر گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). برابر شدن دو چیز. (غیاث اللغات) (آنندراج). و رجوع بمساوات شود.
- تساوی الطرفین، برابر شدن دو طرف. (غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تستوق

(تُ)

درم نبهرۀ مغشوش و قلب. (ناظم الاطباء). پول قلب باروکشی از نقره. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تذاوق

(اِمْ مِ)

همدیگر فراگرفتن نیزه ها را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تناول نیزه ها. (المنجد) (از اقرب الموارد) ، چشیدن چیزی. (المنجد). چشیدن متاع را. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تسوق

(اِ قِ)

بازار جستن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (دهار) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، خرید و فروخت کردن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). خرید و فروش کردن قوم. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، خود را بازاری نمودن به خرید و فروخت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : و ممکن است این سخن... در معرض تسوق پیش ضمایر آید. (کلیله چ مینوی ص 17). واگر این بنده، کتاب از تازی به پارسی برد بدان تسوقی نمی جوید. (کلیله ایضاً ص 421) ، خریدن کالا از بازار. (از متن اللغه). و رجوع به سوق شود

لغت نامه دهخدا