معنی ترنشان - جستجوی لغت در جدول جو

ترنشان

لغت نامه دهخدا

ترنیان

(دخترانه)

سبدی که از شاخه های بید می بافند

فرهنگ نامهای ایرانی

ترنیان

سبد بزرگی که از ترکه های درخت می بافند، تریان، ترینان

فرهنگ فارسی عمید

ترنگان

بادرنگبویه، گیاهی یک ساله با برگ های بیضی دندانه دار، گل های بنفش و شاخه های باریک که گل آن مصرف دارویی دارد و برای عطرسازی هم به کار می رود، بادرو، ترنجان، بادرونه، بادرویه، بادرنجبویه

فرهنگ فارسی عمید

ترنجان

بادرنگبویه، گیاهی یک ساله با برگ های بیضی دندانه دار، گل های بنفش و شاخه های باریک که گل آن مصرف دارویی دارد و برای عطرسازی هم به کار می رود، بادرو، ترنگان، بادرونه، بادرویه، بادرنجبویه

فرهنگ فارسی عمید

زرنشان

ویژگی چیزی که بر آن ریزه ها یا تارهای زر نشانده باشند، مذهّب، برای مثال شمشیر زرنشان تو چون تیغ آفتاب / اسباب قتل نیست اساس تجمل است (زکی ندیم - لغتنامه - زرنشان)، طلایی، کسی که پیشه اش تذهیب و طلاکاری است، تذهیب کار، زرنشانگر

ویژگی چیزی که بر آن ریزه ها یا تارهای زر نشانده باشند، مُذهّب، برای مِثال شمشیر زرنشان تو چون تیغ آفتاب / اسباب قتل نیست اساس تجمل است (زکی ندیم - لغتنامه - زرنشان)، طلایی، کسی که پیشه اش تذهیب و طلاکاری است، تذهیب کار، زرنشانگر

فرهنگ فارسی عمید

ترینان

ترنیان، سبد بزرگی که از ترکه های درخت می بافند، تریان

فرهنگ فارسی عمید

بدنشان

دارای صفات بد، بداصل، بدکار، فرومایه

فرهنگ فارسی عمید

ترجمان

کسی که دو زبان بداند و مطلبی را از زبانی به زبان دیگر بیان کند، مترجم

فرهنگ فارسی عمید

ترنشن

(تْ رُ شَ)

ژان روبرت مستشار حقوقی سویسی که بسال 1710 میلادی در ژنو متولد شد و بعضویت مجمع بزرگ مشاوران قضایی سویس در آمد و نامه هایی در مخالفت با عقایدژان ژاک روسو نوشت و دانشمند یاد شده در ضمن نامه هایی به وی پاسخ داد. ترونشن در سال 1781 میلادی درگذشت

لغت نامه دهخدا

ترشان

(تُ)

قسمی بادام به جهرم. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

زرنشان

(چَ دَ/ دِ)

نوعی از صنعت کوفت، مثل ته نشان که بر قبضه و ساز شمشیر از طلا کنند و صانع آن را زرنشان گر خوانند. (آنندراج). شمشیر فولادی که با زر آن را منقش کرده باشند و زرنگار و مذهب. (ناظم الاطباء) :
شمشیر زرنشان تو چون تیغ آفتاب
اسباب قتل نیست اساس تجمل است.
زکی ندیم (از آنندراج).
در کف سپرش نه زرنشان است
خورشید سپر خود آسمان است.
محسن تأثیر (ایضاً).
، در بیت زیر ظاهراً بمعنی زرین، چون زر و زرد آمده است:
بروز بزم ز کف تو زر چنان بارد
که از شجر ورق زرنشان ز باد خزان.
سوزنی (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

ترنیان

(تَ)

مصحف تریان. (حاشیۀ برهان چ معین). طبقی باشدکه از شاخهای بید ببافند و آنرا جهیز خوانند. (فرهنگ جهانگیری). سبدی و طبقی باشد پهن که از چوب شاخهای بید بافند. (برهان) (از انجمن آرا) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). و به تقدیم تحتانی بر نون هم بنظر آمده است که بر وزن نریمان باشد. (برهان) (از انجمن آراء) (از آنندراج). و رجوع به تریان و ترینان شود

لغت نامه دهخدا

ترنجان

(تُ رُ / رَ)

معرب ترنگان است که بادرنجبویه باشد که آنهم بادرنگبویه است. (برهان) (آنندراج). ترنگان و بادرنجبویه. (ناظم الاطباء). در کتب طبی بادرنجبویه هم میگویند و عوام آنرا گیاه قوان نامند، رایحه ای خوش و قریب به ترنج دارد. (ازفرهنگ شعوری ج 1 ورق 308 الف) از اقسام ریحان و گیاه خوشبویی است و بادرنجبویه و بادرنبویه و بادربویه هم میگویند چنین است در اختیارات بدیعی. (شعوری ایضاً ج 1 ورق 287 ب). نوعی از بادرنجبویه است که بجای سبزی میخورند. (تحفۀ حکیم مؤمن). بقلۀ اترجیه. (تحفۀ حکیم مؤمن). نام عامیانۀ بادرنجبویه است. (لکلرک ج 1 ص 184). و رجوع به بادرنجبویه و لکلرک ج 1 ص 183 و 310 شود، کرفس. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ترنگان

(تُ رُ / رَ)

بادرنگبویه و بالنگبویه باشد وترنجان معرب آن است. (برهان) (از ناظم الاطباء) (از انجمن آرا) (از آنندراج). و آن را به عربی مفرح القلب المحزون خوانند. (برهان). و رجوع به ترنجان شود

لغت نامه دهخدا

ترهشتن

خشمناک شدن و قهر کردن

معنی ترنشان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما