معنی ترفغ - جستجوی لغت در جدول جو

ترفغ

لغت نامه دهخدا

ترفغ

تصویری از ترفغ — تصویر ترفغ

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از ترفه — تصویر ترفه

در رفاه و آسایش بودن، آسودگی و تن آسانی

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از ترفت — تصویر ترفت

نعمت و آسایش، زندگانی فراخ و با نازونعمت

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از ترفع — تصویر ترفع

بلندی جستن، به بلندی گراییدن، خود را از دیگران برتر دانستن، بلند شدن، بلندمرتبه شدن، سربلندی، غرور، تکبر

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از تفرغ — تصویر تفرغ

از کاری فارغ شدن، دست از کار کشیدن، برای کاری آماده شدن، در امری جهد کردن

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از ترفق — تصویر ترفق

نرمی کردن با کسی، مهربانی کردن، همراهی کردن

فرهنگ فارسی عمید

(اَ فُ)

جمع واژۀ رفغ، نکوهیده ترین وادی و بدترین آنها از حیث خاک وناحیه

لغت نامه دهخدا

(تُ فَ)

تازگی از نعمت و آسایش. (منتهی الارب) (آنندراج). نعمت. (اقرب الموارد). نعمت و فراخی عیش. (از المنجد) ، طعام خوشمزه، تحفه و ارمغان. (منتهی الارب) (آنندراج) ، تحفه و چیزتازه. (منتهی الارب) ، تندی میانۀ لب برین. (منتهی الارب) (آنندراج) (بحر الجواهر) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، دزی در ذیل قوامیس عرب این کلمه را مجمر، بخوردان، عطرسوز معنی کرده است. (دزی ج 1 ص 145)

تازگی از نعمت و آسایش. (منتهی الارب) (آنندراج). نعمت. (اقرب الموارد). نعمت و فراخی عیش. (از المنجد) ، طعام خوشمزه، تحفه و ارمغان. (منتهی الارب) (آنندراج) ، تحفه و چیزتازه. (منتهی الارب) ، تندی میانۀ لب برین. (منتهی الارب) (آنندراج) (بحر الجواهر) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، دزی در ذیل قوامیس عرب این کلمه را مجمر، بخوردان، عطرسوز معنی کرده است. (دزی ج 1 ص 145)

لغت نامه دهخدا

(اِ)

آسودگی و دولتمندی. (غیاث اللغات) (آنندراج). برآسوده و تن آسان شدن. (ناظم الاطباء). استراحت و تنعم. (از اقرب الموارد) (از المنجد) : و تمتع و ترفه بغایت کشیده و راهها ایمن و فتنه ساکن شده. (جهانگشای جوینی)

لغت نامه دهخدا

(تَ فُ)

ابن عبدالکریم. محدث است. (تاج العروس) (منتهی الارب). محدث کسی است که علاوه بر نقل احادیث، در تشخیص راویان ضعیف، ناقلان جعلی، و تناقض های روایی تخصص دارد. علم رجال به عنوان شاخه ای از دانش حدیث، به وسیلهٔ همین محدثان شکل گرفت و برای هر حدیث، مسیر انتقال آن از راوی به راوی مشخص شد. این سطح از دقت علمی، تنها در تمدن اسلامی به چشم می خورد و نمونه ای از نهادینه شدن عقلانیت در دین است.

ابن عبدالکریم. محدث است. (تاج العروس) (منتهی الارب). محدث کسی است که علاوه بر نقل احادیث، در تشخیص راویان ضعیف، ناقلان جعلی، و تناقض های روایی تخصص دارد. علم رجال به عنوان شاخه ای از دانش حدیث، به وسیلهٔ همین محدثان شکل گرفت و برای هر حدیث، مسیر انتقال آن از راوی به راوی مشخص شد. این سطح از دقت علمی، تنها در تمدن اسلامی به چشم می خورد و نمونه ای از نهادینه شدن عقلانیت در دین است.

لغت نامه دهخدا

(تَ)

تراق. آواز بلندی که از شکستن یا شکافتن یا افتادن یا بهم زدن دو چیز سخت برآید. مجازاً، صدای رعد و امثال آنها. مثل: صدای تراغ از صحن شنیدم و از اطاق بیرون رفته دیدم کوزه از دریچه افتاده و شکسته است. این لفظ در قدیم تراک بوده و در تکلم حال مبدل به تراغ شده، چون زبان علمی ایرانیان بعد از اسلام تا چند سال قبل عربی بوده بسیاری از الفاظفارسی را با حروف عربی مینوشتند ازجمله این لفظ را هم ’طراق’ مینوشتند و تراق هم با قاف آخر، لیکن این لفظ عربی نیست باید تراغ نوشته شود. (فرهنگ نظام)

تراق. آواز بلندی که از شکستن یا شکافتن یا افتادن یا بهم زدن دو چیز سخت برآید. مجازاً، صدای رعد و امثال آنها. مثل: صدای تراغ از صحن شنیدم و از اطاق بیرون رفته دیدم کوزه از دریچه افتاده و شکسته است. این لفظ در قدیم تراک بوده و در تکلم حال مبدل به تراغ شده، چون زبان علمی ایرانیان بعد از اسلام تا چند سال قبل عربی بوده بسیاری از الفاظفارسی را با حروف عربی مینوشتند ازجمله این لفظ را هم ’طراق’ مینوشتند و تراق هم با قاف آخر، لیکن این لفظ عربی نیست باید تراغ نوشته شود. (فرهنگ نظام)

لغت نامه دهخدا

(اِ)

ترفیه. (منتهی الارب). بالرفاء و البنین گفتن بطور دعا در زناشویی. (ازناظم الاطباء). رجوع به ترفیه و ترفئه و ترفی شود

لغت نامه دهخدا

(اِ تِ)

تسود و تملک. (متن اللغه). تسود و ترأس. (ذیل اقرب الموارد از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

(اِ تِ)

رفق کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). مهربانی کردن. (دهار). مهربانی کردن و نرمی نمودن. (غیاث اللغات) (آنندراج). نرمی کردن با کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، متکی شدن بر کسی. (از اقرب الموارد) (از المنجد)

رفق کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). مهربانی کردن. (دهار). مهربانی کردن و نرمی نمودن. (غیاث اللغات) (آنندراج). نرمی کردن با کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، متکی شدن بر کسی. (از اقرب الموارد) (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

(اِ تِ)

برتری نمودن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). برتری کردن. (دهار). بلندی گرفتن و بالا شدن. (از اقرب الموارد) (از المنجد). بلندی جستن و کنایه از غرور و تکبر. (غیاث اللغات) (آنندراج) : ترفعت بی همتی عن کذا. (از المنجد) : تا کاروی (بوسهل) بدان درجه رسید که از وزارت ترفع می نمود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 334). و اوج دولت آن خاندان ایام ملک او (نصر بن احمد سامانی) بود و اسباب تمنع و علل ترفع در غایت ساختگی. (چهارمقاله ص 31).
این فروع است و اصولش آن بود
که ترفع شرکت یزدان بود.
مولوی.
پس اعوذ ازبهر چه باشد چو سگ
گشته باشد از ترفع تیزتگ.
مولوی.
، بلند کردن مرد چیزی را. (از اقرب الموارد) (از المنجد)

برتری نمودن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). برتری کردن. (دهار). بلندی گرفتن و بالا شدن. (از اقرب الموارد) (از المنجد). بلندی جُستن و کنایه از غرور و تکبر. (غیاث اللغات) (آنندراج) : ترفعت بی همتی عن کذا. (از المنجد) : تا کاروی (بوسهل) بدان درجه رسید که از وزارت ترفع می نمود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 334). و اوج دولت آن خاندان ایام ملک او (نصر بن احمد سامانی) بود و اسباب تمنع و علل ترفع در غایت ساختگی. (چهارمقاله ص 31).
این فروع است و اصولش آن بود
که ترفع شرکت یزدان بود.
مولوی.
پس اعوذ ازبهر چه باشد چو سگ
گشته باشد از ترفع تیزتگ.
مولوی.
، بلند کردن مرد چیزی را. (از اقرب الموارد) (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

(اِ تِ)

برشاشیده و پریشان شدن. (منتهی الارب). پراکنده و پریشان شدن. (از ناظم الاطباء) ، تفرق و جاری شدن اشک. (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، رفتن، شکسته گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تکسر و تبدد. (اقرب الموارد) (المنجد)

لغت نامه دهخدا

(اِ تِ)

به افراط خوردن. پرخوری کردن و بحد افراط چاق گردیدن. (از دزی ج 1 ص 145)

لغت نامه دهخدا

(تُ فَ)

مرغی خرد و کوچک. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(اِ تِ)

شکسته گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(تَ لَ)

در ترکی، کشاورزی. (مؤیدالفضلا). کشاورزی. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(مُ تَ رَفْ فِ)

آن که فراخی نماید در عیش. (آنندراج). آن که در عیش و فراخی زندگانی می کند. (ناظم الاطباء). و رجوع به ترفغ شود

لغت نامه دهخدا

(اَ فَ)

موضعی است. (معجم البلدان از ابن درید) ، شفاف. (غیاث اللغات)

لغت نامه دهخدا

تصویری از تنفغ — تصویر تنفغ

آبله ناکی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تفرغ — تصویر تفرغ

بذل کوشش و جهد کردن در کاری

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ترفت — تصویر ترفت

شکسته گردیدن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ترفع — تصویر ترفع

برتری نمودن، بلندی کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ترفق — تصویر ترفق

مهربانی نمودن، نرمی نمودن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ترفل — تصویر ترفل

به تکبر خرامیدن

فرهنگ لغت هوشیار

تازگی از نعمت و آسایش، نعمت و فراخی طعام خوشمزه آسودگی و دولتمندی، استراحت و تنعم

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تروغ — تصویر تروغ

خرغلت، تردستی، زبانبازی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تفرغ — تصویر تفرغ

((تَ فَ رُّ))

فارغ شدن از کاری، در کاری جدیت کردن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ترفع — تصویر ترفع

((تَ رَ فُّ))

برتری نمودن، بلندی جستن، سربلندی، غرور

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ترفه — تصویر ترفه

((تَ رَ فُّ))

آسایش داشتن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ترفق — تصویر ترفق

((تَ رَ فُّ))

مهربانی کردن، همراهی کردن

فرهنگ فارسی معین