معنی ترفان در فرهنگ فارسی عمید

سُماق، درختی با برگ های مرکب و گل های سفید خوشه ای که در جاهای سرد می روید و بلندیش تا پنج متر می رسد، میوۀ کوچک سرخ رنگ و ترش مزه به صورت آسیاب شده به عنوان چاشنی کباب استفاده می شود، سُماک، سَماقیل، تُرشابه، تُرشاوه، تُمتُم، تُتُم، تَتُری، تَتریک

معنی ترفان در لغت نامه دهخدا

مخفف ترزفان است که ترجمان و شخص زبان آور باشد. (برهان) (از فرهنگ جهانگیری) (از انجمن آرا) (آنندراج). ترزفان و فصیح و طلیق اللسان و نطّاق و ترزبان. (ناظم الاطباء). رجوع به ترزبان و ترجمان شود

معنی ترفان - جستجوی لغت در جدول جو

ترفان

فرهنگ فارسی عمید

ترفان

لغت نامه دهخدا

ترکان

(دخترانه)

عنوانی مخصوص زنان اشراف در دوره مغول، نام مادر سلطان محمد خوارزمشاه

فرهنگ نامهای ایرانی

ترخان

(پسرانه)

در دوره مغول آنکه خان به او امتیازات ویژه ای مانند معافیت از مالیات می داده است

فرهنگ نامهای ایرانی

توفان

(دخترانه)

طوفان، معرب از آرامی، جریان هوای بسیار شدید، هیاهو و غوغا

فرهنگ نامهای ایرانی

ترلان

(دخترانه)

پرنده ای از خانواده باز شکاری

فرهنگ نامهای ایرانی

عرفان

(دخترانه و پسرانه)

یکی از مراحل سلوک، معرفت، شناخت خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

توفان

طوفان، جریان شدید هوا، باد سخت و تند، تندباد، دومان، کولاک
غران، غرش کنان، جوش و خروش کنان، شور و غوغا کنان

فرهنگ فارسی عمید

ترزفان

ترزبان، آنکه سخن های خوب و تازه بگوید، زبان آور، خوش سخن، فصیح، ترجمان

فرهنگ فارسی عمید

ترسان

ترسنده، بیم دارنده، برای مثال ز غریدن کوس ترسان هژبر / عقاب از تف تیر پران در ابر (اسدی - ۳۹۲)

فرهنگ فارسی عمید

ترلان

پرنده ای شکاری از نوع باز به رنگ سیاه یا زرد و دارای چنگال های قوی و منقار خمیده

فرهنگ فارسی عمید

ورفان

آنکه درخواست بخشش جرم و گناه کسی را بکند، شفیع، شفاعت کننده

فرهنگ فارسی عمید

عرفان

شناختن، در تصوف شناختن حق تعالی از راه ریاضت و تهذیب نفس

فرهنگ فارسی عمید

ترکان

عنوانی برای زنان، بانو، بی بی، خاتون، بیگم، ارجمند، برای مثال کار ترکان است نی ترکان برو / جای ترکان هست خانه، خانه شو (مولوی - ۸۲۶)

فرهنگ فارسی عمید

تریان

ترنیان، سبد بزرگی که از ترکه های درخت می بافند، ترینان

فرهنگ فارسی عمید

ترخان

در دورۀ مغول لقبی که به بعضی از رجال، درباریان و شاهزادگان مغول داده می شد و کسی که به این لقب و عنوان می رسید از ادای باج و خراج معاف بود و از مزایایی برخوردار می شد و هروقت می خواست می توانست بی اجازه به حضور شاه برود، کنایه از آزاد
گیاه ترخون

در دورۀ مغول لقبی که به بعضی از رجال، درباریان و شاهزادگان مغول داده می شد و کسی که به این لقب و عنوان می رسید از ادای باج و خراج معاف بود و از مزایایی برخوردار می شد و هروقت می خواست می توانست بی اجازه به حضور شاه برود، کنایه از آزاد
گیاه تَرخون

فرهنگ فارسی عمید

عترفان

(عُ رُ)

خروس. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به عترسان شود، گیاهی است پهن تابستانی. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

صرفان

مرگ، مس و ارزیز (قلعی)، خرمای سفت شب و روز

فرهنگ لغت هوشیار

ترسان

ترسنده، بیم زده، هراسان

فرهنگ لغت هوشیار

ترکان

گذاشتن، وا گذاشتن

فرهنگ لغت هوشیار

تریان

طبق چوبین، طبقی که از شاخ بید بافند

فرهنگ لغت هوشیار

ترخان

ترکی برکشیده کسی که فرمانروایان مغول او را از میان دیگران بر می کشیدند واو پرگ داشت که هر گاه بخواهد نزد شاه برود، بزرگزاد

فرهنگ لغت هوشیار

طرفان

تثنیه طرف دوور دو سوی چیزی تثنیه طرف دو طرف چیزی، یکی از القاب 22 گانه زخاف اشعار عرب که در اشعار فارسی مستعمل است. اگر از دو طرف فاعلاتن الف و نون بیفتد به معاقبت ماقبل و ما بعد آن را طرفان خوانند

فرهنگ لغت هوشیار

عرفان

شناختن و دانستن بعد از نادانی

فرهنگ لغت هوشیار

ورفان

شفاعت کننده شفیع: دادم بده وگرنه کنم جان خویش مدح امیر و نزد تو آرم به ورفان. (مسعود غزنوی) توضیح درصحاح الفرس چا. دکتر طاعتی آمده: ورفشان شفیع بود. مسعود غزنوی گفت... آقای طاعتی نوشته اند: این لغت در فرهنگ اسدی چاپ آقای اقبال ورفان بآرا مشدد آمده و در برهان قاطع نیز آنرابفتحح ول و ثانی مشدد وفای بالف کشیده و بنون زده ضبط کرده اما در نسخه ک (از صحاح الفرس) بطور وضوح دو بار ورفشان باشین آمده و چون لفظ (ورفشان برفشان در مورد شفیع صحیح تربنظر رسید ضبط نسخه ک متن قرار داده شد

فرهنگ لغت هوشیار

توفان

شور و غوغا و فریاد و صدا و غلغله غرش و خروش دریا و تند باد شدید و طوفان

فرهنگ لغت هوشیار