معنی تراژان - جستجوی لغت در جدول جو

تراژان

لغت نامه دهخدا

ترنیان

(دخترانه)

سبدی که از شاخه های بید می بافند

فرهنگ نامهای ایرانی

راژان

(دخترانه و پسرانه)

نام روستایی در نزدیکی ارومیه

فرهنگ نامهای ایرانی

آترابان

(پسرانه)

نگهبان آتش، پیشوای دینی

فرهنگ نامهای ایرانی

توامان

دوقلو، دو بچه که در یک موقع از یک شکم زاییده شوند، همزاد، جنابه، توأم، دوبلغانه، هم شکم

فرهنگ فارسی عمید

ترزفان

ترزبان، آنکه سخن های خوب و تازه بگوید، زبان آور، خوش سخن، فصیح، ترجمان

فرهنگ فارسی عمید

ترجمان

کسی که دو زبان بداند و مطلبی را از زبانی به زبان دیگر بیان کند، مترجم

فرهنگ فارسی عمید

ترنجان

بادرنگبویه، گیاهی یک ساله با برگ های بیضی دندانه دار، گل های بنفش و شاخه های باریک که گل آن مصرف دارویی دارد و برای عطرسازی هم به کار می رود، بادرو، ترنگان، بادرونه، بادرویه، بادرنجبویه

فرهنگ فارسی عمید

ترنگان

بادرنگبویه، گیاهی یک ساله با برگ های بیضی دندانه دار، گل های بنفش و شاخه های باریک که گل آن مصرف دارویی دارد و برای عطرسازی هم به کار می رود، بادرو، ترنجان، بادرونه، بادرویه، بادرنجبویه

فرهنگ فارسی عمید

ترنیان

سبد بزرگی که از ترکه های درخت می بافند، تریان، ترینان

فرهنگ فارسی عمید

ترینان

ترنیان، سبد بزرگی که از ترکه های درخت می بافند، تریان

فرهنگ فارسی عمید

تراژدی

داستانی که در آن زنجیرۀ حوادث جبری، شخصیت اصلی یا همۀ شخصیت ها رابه سوی سرنوشتی ناگوار و فاجعه آمیز سوق می دهد، فاجعه، مصیبت، بدبختی

فرهنگ فارسی عمید

ترایان

(تَ)

در حال تراییدن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تراییدن شود

لغت نامه دهخدا

تراوان

(تَ)

در حال تراویدن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

تاژان

دهی است از دهستان پشت آربابا بخش بانۀ شهرستان سقز، واقع در 16هزارگزی باختر بانه، کنار رود خانه شیوه، کوهستانی، سردسیر، و 200 تن سکنه دارد، آب آن از رودخانه، محصول آن غلات، لبنیات و محصولات جنگلی است، شغل اهالی زراعت، تهیۀ زغال و هیزم میباشد، راه آن مالرو است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

راژان

دهی است از دهستان دشت بخش سلوانا شهرستان ارومیه که در 5 هزارگزی جنوب سلوانا و هزار و پانصدگزی باختر ارابه رو زیوه واقع است، محلی است دامنه، سردسیر سالم، دارای 425 تن سکنه، آب آن از درۀ ربطو چشمه تأمین میشود و محصول آن غلات، حبوب، توتون وشغل اهالی زراعت و گله داری است، صنایع دستی جاجیم بافی است، راه ارابه رو دارد در تابستان از راه زیوه میتوان اتومبیل برد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا