معنی تحوب در لغت نامه دهخدا

توبه کردن از گناه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). اجتناب کردن مرد از گناه. (اقرب الموارد) (قطر المحیط)، دردمندی نمودن و نالیدن از اندوه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطرالمحیط)، بانگ کردن شغال. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)، با جزع و بانگ گریستن، تضرع کردن در دعا. (اقرب الموارد)

معنی تحوب در فرهنگ لغت هوشیار

بازگشت از گناه، نالیدن از اندوه نالش اندهگساری

معنی تحوب - جستجوی لغت در جدول جو

تحوب

لغت نامه دهخدا

تحوب

فرهنگ لغت هوشیار

تحدب

گوژ درآوردن، برآمدگی پسیدا کردن میان چیزی، گوژپشتی

فرهنگ فارسی عمید

تحول

برگشتن از حالی به حال دیگر، منقلب شدن، دگرگون شدن، دگرگون شدن اوضاع، جا به جا شدن

فرهنگ فارسی عمید

تحبب

دوستی نمودن، اظهار دوستی و محبت کردن

فرهنگ فارسی عمید

تحزب

گروه گروه شدن، دسته دسته شدن، جمع شدن مردم و طرفداری کردن از مرام یا رای کسی

فرهنگ فارسی عمید

متحوب

(مُ تَ حَوْ وِ)

توبه کننده از گناه. (آنندراج). کسی که از گناه توبه کند. (ناظم الاطباء) ، کسی که مال رفته بازیابد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). فقیری که مال دار شود. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، مالداری که فقیر شود. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

لحوب

روشن شدن راه، فراخ گشتن راه

معنی تحوب - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما