معنی تاوانیدن - جستجوی لغت در جدول جو

مرکّب از: ناو + انیدن، پسوند مصدر متعدی، متعدی ناویدن. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)، خم کردن. خم دادن. (آنندراج) (برهان قاطع)، خمانیدن. کج کردن. (ناظم الاطباء) : تتابع، ناوانیدن باد سر گیاه را. (منتهی الارب) ، مانده گردانیدن. (برهان قاطع) (آنندراج)، مانده کردن، کندن فرمودن. (ناظم الاطباء)، رجوع به ناویدن شود

مُرَکَّب اَز: ناو + انیدن، پسوند مصدر متعدی، متعدی ناویدن. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)، خم کردن. خم دادن. (آنندراج) (برهان قاطع)، خمانیدن. کج کردن. (ناظم الاطباء) : تتابع، ناوانیدن باد سر گیاه را. (منتهی الارب) ، مانده گردانیدن. (برهان قاطع) (آنندراج)، مانده کردن، کندن فرمودن. (ناظم الاطباء)، رجوع به ناویدن شود

لغت نامه دهخدا

کاوانیدن

(مُ شَ قَ / شِ قِ تَ)

کاویدن فرمودن. کاویدن کنانیدن. (ناظم الاطباء). رجوع به کاویدن شود

لغت نامه دهخدا

تابانیدن

(گِ نِ کَ گِ رِ تَ)

تاب دادن. پیچ دادن، به تابش داشتن. به تافتن داشتن، گرم کردن تنور و غیره

لغت نامه دهخدا

شتاوانیدن

(دَ)

شتابانیدن. به شتاب واداشتن. جفل. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

تارانیدن

(گُ زَ دَ)

تاراندن. پراکندن. فراری ساختن. دور کردن. با حرکتی یا عملی یا گفتاری کسی یا حیوانی را ترساندن و به رفتن واداشتن. چیزی را از هم پاشیدن. رجوع به تاراندن شود

لغت نامه دهخدا

تاسانیدن

(گِرْ یَ / یِ اُ دَ)

خبه ساختن. (آنندراج). خفه کردن. (آنندراج) (ناظم الاطباء). فشردن گلو:
گه بگوید دشمنی از دشمنی
آتشی در ما زند فردا دنی
گه بتاسانید او را ظالمی
بر بهانۀ مسجد او بد سالمی
تا بهانۀ قتل بر مسجد نهد
چونک بدنامست مسجد او جهد.
مولوی (مثنوی چ نیکلسون ج 3 ص 233).
چون به آق شهر رسید در خلوتی درآورده زه کمان در گردنش کردند، در آن حالت که وقتش تنگ شد، ومی تاسانیدند، فریاد میکرد و مولانا مولانا می گفت. (مناقب احمد افلاکی). رجوع به تاس و تاسا و تاسیدن و تاسه و ترکیبات تاس و تلواسه و تالواسه شود

لغت نامه دهخدا

تراوانیدن

(گُ دَ / دِ کَ دَ)

روان کنانیدن، تراوش کنانیدن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تازانیده

دوانیده دوانده

معنی تاوانیدن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما