معنی بنچاق در لغت نامه دهخدا

قباله. سند ملک، مجازاً توطئه. ساخت و پاخت. (فرهنگ فارسی معین). ساختن دو کس با یکدیگر بضرر دیگری. ساخت و پاخت و تبانی، قرارداد (باج و خراج). (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین)، ترتیب. انتظام. ضبط و ربط. (فرهنگ فارسی معین) (ناظم الاطباء)، استواری. (ناظم الاطباء). استواری. محکمی. (فرهنگ فارسی معین)، تدبیر. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین)، آراستگی. (ناظم الاطباء)

معنی بنچاق در فرهنگ لغت هوشیار

قباله، سند ملک، سند کهنه و قدیمی

معنی بنچاق در فرهنگ فارسی معین

قباله، سند قدیمی، سند مالکیت غیررسمی، بُنْجَه

معنی بنچاق - جستجوی لغت در جدول جو

بنچاق

لغت نامه دهخدا

بنچاق

فرهنگ لغت هوشیار

بنچاق

فرهنگ فارسی معین

بنچاق

فرهنگ واژه مترادف متضاد

بنجاق

قباله، قبالۀ ملک، سند کهنه و قدیمی

فرهنگ فارسی عمید

بنداق

(بَ)

نوعی از کلاهی است که آنرا قلندران و درویشان بر سر نهند. (آنندراج) (شعوری ج 1 ص 171). یک قسم کلاهی دراز و شبیه بتاج که درویشان و قلندران می پوشند. (ناظم الاطباء). کلاهی دراز شبیه به تاجی که درویشان و قلنداران بر سر گذارند. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا