معنی بعدان - جستجوی لغت در جدول جو

بعدان(بُ)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از بردان — تصویر بردان

(پسرانه)

نام یکی از پادشاهان اشکانی

فرهنگ نامهای ایرانی

تصویری از بادان — تصویر بادان

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر پیروز از سرداران دوران ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

تصویری از بلدان — تصویر بلدان

بلدها، شهرها، سرزمین ها، جمع واژۀ بلد

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از سعدان — تصویر سعدان

دو سیّارۀ سعد که منظور سیّاره مشتری و سیّاره زهره است
گیاهی دارای برگ های متناوب و خارهای سه پهلو که شتر آن را به رغبت می خورد و بهترین علف برای شتران است
نوعی میمون

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از بهدان — تصویر بهدان

دانا، داننده، آگاه، عالم، برای مثال نه با آنت مهر و نه با اینت کین / که بهدان تویی ای جهان آفرین (فردوسی۲ - ۱۰۱۰)

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از بادان — تصویر بادان

آبادان، آباد، باصفا، بارونق

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از بندان — تصویر بندان

بسته کننده، در حال بستن یا بسته کردن مثلاً یخ بندان

فرهنگ فارسی عمید

(اَ ءَ)

به داننده. داناتر. اعلم. (فرهنگ فارسی معین). مطلع و آگاه تر:
نه با آنت مهر و نه با اینت کین
که بهدان تویی ای جهان آفرین.
فردوسی.
گرگ ز روباه به دندان تر است
روبه از آن رست که بهدان تر است.
نظامی

لغت نامه دهخدا

(بُ)

جمع واژۀ بلد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). شهرها. (آنندراج) (غیاث). رجوع به بلد شود: پسر گفت ای پدر فواید سفر بسیار است از نزهت خاطر... و تفرج بلدان و مجاورت فلان. (گلستان). رعیت بلدان از مکاید ایشان مرهوب. (گلستان)

لغت نامه دهخدا

(بَ لَ)

تثنیۀ بلد درحال رفع. دو بلد. دو شهر. رجوع به بلد شود.

لغت نامه دهخدا

(اِ)

نام آبی است ازآن بنی تمیم. (از معجم البلدان) ، مالک شتران لنگان گردیدن. (منتهی الارب). مالک شتران لنگ گردیدن. (ناظم الاطباء). دارا شدن گلۀ شتران را. (از اقرب الموارد). مالک شتران لنگ گردانیدن. (کذا). (آنندراج) ، به وقت غروب درآمدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بهنگام غایب شدن خورشید وارد شدن. (از اقرب الموارد) ، لنگ گردانیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). سخت لنگ گردانیدن خدا کسی را. (از اقرب الموارد). و منه: اعرجه اﷲ، دعای بد است. (منتهی الارب). لنگ کردن. (تاج المصادر بیهقی). و درنفرین و دعای بد گویند: اعرجه اﷲ. (ناظم الاطباء)

نام آبی است ازآن ِ بنی تمیم. (از معجم البلدان) ، مالک شتران لنگان گردیدن. (منتهی الارب). مالک شتران لنگ گردیدن. (ناظم الاطباء). دارا شدن گلۀ شتران را. (از اقرب الموارد). مالک شتران لنگ گردانیدن. (کذا). (آنندراج) ، به وقت غروب درآمدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بهنگام غایب شدن خورشید وارد شدن. (از اقرب الموارد) ، لنگ گردانیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). سخت لنگ گردانیدن خدا کسی را. (از اقرب الموارد). و منه: اعرجه اﷲ، دعای بد است. (منتهی الارب). لنگ کردن. (تاج المصادر بیهقی). و درنفرین و دعای بد گویند: اعرجه اﷲ. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(بِ / بُ)

جمع واژۀ بعیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (اقرب الموارد). رجوع به بعیر شود

لغت نامه دهخدا

(بُ عَ)

جمع واژۀ بعید. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به بعید شود

لغت نامه دهخدا

(بَ)

دهی از دهستان نهبندان است که در بخش شوسف شهرستان بیرجند واقع است و 208 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

(نَ ظَکَ دَ)

سپس. وقت دیگر. زمان دیگر. مقابل قبلاً. سپس چیزی. (مؤید الفضلاء). پس از آن

لغت نامه دهخدا

(بُ)

ده کوچکی است از دهستان چانف بخش بمپور شهرستان ایرانشهر. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8) ، الصبی یبغش الیه، یعنی می زارد به او و آمادۀ گریستن است. (منتهی الارب) ، پیدا آمدن گرد هوا در روزن از آفتاب، یقال: یبغش الهباء. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

ده کوچکی است از دهستان چانف بخش بمپور شهرستان ایرانشهر. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8) ، الصبی یبغش الیه، یعنی می زارد به او و آمادۀ گریستن است. (منتهی الارب) ، پیدا آمدن گرد هوا در روزن از آفتاب، یقال: یبغش الهباء. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

مخفف آبادان است که نقیض خراب باشد، (برهان)، رجوع به بادان فیروز در برهان شود

لغت نامه دهخدا

نام ایرانی معروف بزمان هرمز، (فرهنگ شاهنامه) : و اپرویز نامه نبشت ببادان کی عامل او بود بیمن کسی رسول فرست بدین مرد کی بتهامه است ... بادان چند مرد معروف را از اساوره نزدیک پیغمبر فرستاد، (فارسنامۀ ابن البلخی ص 106)

لغت نامه دهخدا

(بِ)

دهی از دهستان نهارجانات است که در بخش حومه شهرستان بیرجند واقع است. دارای 502 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

(بَ)

وردان. وارتان. اشک نوزدهم پسر اردوان که بنا بروایتی از یوسف فلاویوس پس از پدر بتخت سلطنت نشست. رجوع به ایران باستان ص 2413 ببعد شود

لغت نامه دهخدا

(بَ)

این کلمه بصورت مزید مؤخر به کلمات می پیوندند و بیشتر معنی مصدری یا وصفی بدانها می دهد: دربندان. حنابندان. میوه بندان. یخ بندان. شیشه بندان. آینه بندان. شهربندان

لغت نامه دهخدا

(بَ)

نام قریه ای از قرای صغد. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

(بُ)

عمرو بن بجدان. صحابی بود (منتهی الارب). اصطلاح صحابی پیامبر به کسانی اطلاق می شود که در دوران زندگی حضرت محمد (ص) به دین اسلام گرویده و شخصاً با ایشان ملاقات داشته اند. این افراد از جمله پایه گذاران اولیه جامعه اسلامی بودند و در رویدادهای مهمی همچون هجرت، غزوات و تدوین سنت نبوی نقش مهمی ایفا کردند. در بررسی سیره نبوی، شناخت صحابه نقشی کلیدی ایفا می کند.
از نامهای عرب است. (منتهی الارب). از اعلام است. (ناظم الاطباء)

عمرو بن بجدان. صحابی بود (منتهی الارب). اصطلاح صحابی پیامبر به کسانی اطلاق می شود که در دوران زندگی حضرت محمد (ص) به دین اسلام گرویده و شخصاً با ایشان ملاقات داشته اند. این افراد از جمله پایه گذاران اولیه جامعه اسلامی بودند و در رویدادهای مهمی همچون هجرت، غزوات و تدوین سنت نبوی نقش مهمی ایفا کردند. در بررسی سیره نبوی، شناخت صحابه نقشی کلیدی ایفا می کند.
از نامهای عرب است. (منتهی الارب). از اعلام است. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(بَ)

شیرۀ گیاهی است بغایت بدبو و گنده. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، (با تاء مکسور) بواسطۀ. بتوسط. بدست. وسیلۀ. به اهتمام: و اندر سنۀ اثنی و ثلاثین (و اربعمائه) بارۀ شارستان تمام شد بردست امیربوالفضل. (تاریخ سیستان)، در اختیار. بدست. بفرمان:
سخنهات چون در گلستان خوست
ترا هوش بردست کیخسروست.
فردوسی.
- بر دست گرفتن، بدست گرفتن. بر کف قرار دادن.
- ، باور کردن. (ناظم الاطباء). استوار داشتن و بیت ذیل شاهد هر دو معنی است:
هر که او گیرد بردست شراب
هرچه او گویدبردست مگیر.
امیرمعزی.
- بردست و پا زدن، از غرور سخن باشارت کردن. (آنندراج) :
مزن بردست و پا گر عیب خود پوشیده میخواهی
که میگردد ز ایما و اشارت لال تر مردم.
صائب (آنندراج)

شیرۀ گیاهی است بغایت بدبو و گنده. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، (با تاء مکسور) بواسطۀ. بتوسط. بدست. وسیلۀ. به اهتمام: و اندر سنۀ اثنی و ثلاثین (و اربعمائه) بارۀ شارستان تمام شد بردست امیربوالفضل. (تاریخ سیستان)، در اختیار. بدست. بفرمان:
سخنهات چون در گلستان خوست
ترا هوش بردست کیخسروست.
فردوسی.
- بر دست گرفتن، بدست گرفتن. بر کف قرار دادن.
- ، باور کردن. (ناظم الاطباء). استوار داشتن و بیت ذیل شاهد هر دو معنی است:
هر که او گیرد بردست شراب
هرچه او گویدبردست مگیر.
امیرمعزی.
- بردست و پا زدن، از غرور سخن باشارت کردن. (آنندراج) :
مزن بردست و پا گر عیب خود پوشیده میخواهی
که میگردد ز ایما و اشارت لال تر مردم.
صائب (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(بَ)

تثنیۀ برد، صبح و شام و فی الحدیث من صلی البردین دخل الجنه. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (آنندراج). بامداد و شبانگاه. (مهذب الاسماء). رجوع به برد شود، مرد زشت و بد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، مرد متکبر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شهرکی است بعراق بر شمال بغداد بر مشرق دجله جایی آبادان. (حدود العالم). و نیز نام چند جایگاه است. رجوع به مراصد الاطلاع شود.

لغت نامه دهخدا

حکیمی بوده از شاگردان جمشید جم در حکمت معروف و باردان حکیم از شاگردان او بوده و سخنان ایشان در نامۀ باستان آمده و برخی را دیده ام، (آنندراج) (انجمن آرا)، رجوع به باذان شود

لغت نامه دهخدا

تصویری از بعران — تصویر بعران

جمع بعیر، اشتران

فرهنگ لغت هوشیار

شاد مان، خارکویک (نخل خرما)، پستانه خاری است خوراک اشتر، کپی کپیک (بوزینه) به صیغه تننیه ناهید و زاوش (زهره و مشتری)، گل کرکی از گیاهان گیاهی از تیره گل سرخیان که دارای برگهای متناوب و گلهای محوری است و دارای اندامهای پرزآلود است و آن بومی افریقا است

شاد مان، خارکویک (نخل خرما)، پستانه خاری است خوراک اشتر، کپی کپیک (بوزینه) به صیغه تننیه ناهید و زاوش (زهره و مشتری)، گل کرکی از گیاهان گیاهی از تیره گل سرخیان که دارای برگهای متناوب و گلهای محوری است و دارای اندامهای پرزآلود است و آن بومی افریقا است

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بردان — تصویر بردان

بامداد و شام

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بادان — تصویر بادان

مخفف آبادان

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بلدان — تصویر بلدان

جمع بلد، شهرها جایباش ها جمع بلد شهرها

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از سعدان — تصویر سعدان

((سُ))

گیاهیست خاردار که شتر آن را با رغبت می خورد

فرهنگ فارسی معین

تصویری از بعداً — تصویر بعداً

((بَ دَ نْ))

پس از زمان مورد اشاره، سپس

فرهنگ فارسی معین