معنی بعاد در لغت نامه دهخدا

لعن. (ناظم الاطباء). لعنت و نفرین. (آنندراج) (منتهی الارب)، و گاه بمعنی مَعَ آید مانند:، فقلت لها فیئی الیک فاننی، حرام و انی بعد ذالک لبیب.، یعنی مع ذاک. (از اقرب الموارد)، بمعنی الاَّن مانند: ما حانت منیته و بَعْدُ، یعنی الاَّن. (از اقرب الموارد)، و گاه ظرف زمان و مکان واقع شود: جئت بعدالفجر و دمشق بعد بعلبک. (از اقرب الموارد)

معنی بعاد در لغت نامه دهخدا

مصدر دیگر مباعده. (از زوزنی) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). دور کردن و دور شدن. (آنندراج). از کسی دور شدن. (زوزنی). کسی را دور کردن. (زوزنی). دوری. (غیاث). و رجوع به مباعده شود، اخته کردن خروس. اخته کردن. خواجه کردن. (دزی ج 1 ص 99)، مبالغه کردن در خیرخواهی کسی. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج). ریختن باران و شکافتن زمین را: بعج المطر الارض. (منتهی الارب)، در اندوه انداختن کسی را محبت:بعجه الحب. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

معنی بعاد در لغت نامه دهخدا

بعید و دور. (ناظم الاطباء). دور. (منتهی الارب) (آنندراج). نعت است از بُعد. (منتهی الارب) (آنندراج). صفتی است مانند بعید. (از اقرب الموارد) :، خنده بوی زعفران وصل داد، گریه بوهای پیاز آن بعاد.، (مثنوی)، بُعْدْ. (اقرب الموارد)، دور. منزل بَعَد. (منتهی الارب). بعید. (از اقرب الموارد)

معنی بعاد در فرهنگ لغت هوشیار

فریه (لعنت) نفرین دور

معنی بعاد - جستجوی لغت در جدول جو

بعاد(بِ)

لغت نامه دهخدا

بعاد(اِ)

لغت نامه دهخدا

بعاد(بُ)

لغت نامه دهخدا

بعاد

فرهنگ لغت هوشیار

معاد

(پسرانه)

جای بازگشت، بازگشتن

فرهنگ نامهای ایرانی

عباد

(پسرانه)

بندگان، نام چندتن از خاندان بنی عباد

فرهنگ نامهای ایرانی

بعید

دارای احتمال کم مثلاً بعید می دانم دوباره پیدایش شود، دور، با فاصلۀ زیاد

فرهنگ فارسی عمید

عباد

عبدها، بندگان، جمع واژۀ عبد

فرهنگ فارسی عمید

بواد

باشد، باد، بواد مثلاً زنده بواد، پاینده بواد، مرده بواد

فرهنگ فارسی عمید

ابعاد

دور کردن، تبعید کردن

فرهنگ فارسی عمید

ابعاد

بعد
ابعاد هندسی (ثلاثه، سه گانه): در ریاضیات طول (درازا)، عرض (پهنا) و عمق (ژرفا)

فرهنگ فارسی عمید

معاد

زنده شدن دوباره در عالم آخرت، عالم آخرت، جای بازگشت

فرهنگ فارسی عمید

بلاد

بلدها، شهرها، سرزمین ها، جمع واژۀ بلد

فرهنگ فارسی عمید

بلاد

فاسق، نابکار، بدکار، تبهکار، بلاده

فرهنگ فارسی عمید

ابعاد

(سِ تَ)

دور کردن. دور گردانیدن.

لغت نامه دهخدا

ابعاد

(اَ)

جمع واژۀ بعد. دوریها.
- ابعاد ثلاثه، سه دوری. دوریهای سه گانه جسم و آن درازا (طول) و پهنا (عرض) و ژرفا یا ستبرا (عمق، ثخن) باشد

لغت نامه دهخدا

رعاد

پرگوی، غرنده، اژدر ماهی

فرهنگ لغت هوشیار

بداد

تک تک، پریشان، جنگ تن به تن، جدا جدا

فرهنگ لغت هوشیار

براد

یخچال

فرهنگ لغت هوشیار

بواد

میرش مردن (فعل سوم شخص مفرد فعل دعایی از بودن) بود باشد

فرهنگ لغت هوشیار

باعد

دور

فرهنگ لغت هوشیار

بجاد

گلیم راه راه

فرهنگ لغت هوشیار

بلاد

جمع بلد، زیستگاه ها: شهر ها بخش ها سرزمین ها جمع بلده. شهرها: (در جمیع بلاد گردش کرد)، ناحیه ها نواحی. توضیح این کلمه در ترکیب اسمای امکنه برای افاده مفهوم مملکت و کشور بکار رود مثلا بلاد العرب بعربستان بلاد الروم بمملکت رومیان اطلاق شود. یا تخطیط بلاد. جغرافی (علم)، بدکار، فاسق نابکار، فاحشه روسپی، مفسد مفتن، گمراه. شهرها، ج بلد

فرهنگ لغت هوشیار