معنی بشبیون - جستجوی لغت در جدول جو

بشبیون

لغت نامه دهخدا

اسفرزه، گیاهی بیابانی از خانوادۀ بارهنگ با دانه های ریز قهوه ای رنگ و لعاب دار که مصرف دارویی دارد، اسبغول، اسپرزه، اسپغول، اسپیوش، اسفیوش، بزرقطونا، بنگو، روف، سابوس، سپیوش، شکم پاره

فرهنگ فارسی عمید

فربیون

فرفیون، گیاهی علفی با برگ های بلند، گل های چتری و ارتفاعی در حدود یک متر که شیرابه ای سمّی دارد و در طب قدیم برای معالجۀ استسقا، قولنج و عرق النسا به کار می رفته

فرهنگ فارسی عمید

بابیزن

سیخ کباب

فرهنگ فارسی عمید

کلبیون

گروهی از فلاسفۀ یونان که فضیلت و سعادت را در ترک لذات و تجملات دانسته و با جامۀ ژولیده و سر و پای برهنه به سر می بردند و آداب ورسوم اجتماعی را تخطئه می کردند

فرهنگ فارسی عمید

شبیخون

حملۀ ناگهانی بر دشمن هنگام شب، شب تاز، شب تازی
شبیخون زدن: هنگام شب ناگهان بر دشمن تاختن

فرهنگ فارسی عمید

بیلیون

عددی معادل ۱۰۹، میلیارد

فرهنگ فارسی عمید

بشلیدن

به هم چسبیدن، در آویختن به چیزی، پشلیدن

فرهنگ فارسی عمید

بشجیدن

(نَ / نِ تَ)

بشجاییدن. شجاییدن. (لغت فرس اسدی چ پاول هورن). رجوع به بشجاییدن، شجاییدن شود

لغت نامه دهخدا

بشخیدن

(گِ رِ تَ)

درخشیدن. (ناظم الاطباء) (شعوری ج 1 ورق 186 و 219).

لغت نامه دهخدا

بشبیشی

(بَ)

احمد بن عبداللطیف بن قاضی احمد مصری شافعی وی در بشبیش بسال 1041 هجری قمری متولد شد و قرآن را حفظداشت و به مصر آمد و پانزده سال بماند و بتدریس قرائت جامع ازهر منصوب شد و در 1092 هجری قمری به حج رفت و در مکه اقامت گزید و به مصر بازگشت و در بشبیش بسال 1096 هجری قمری درگذشت: او راست التحفه السنیه فی الاجوبه السنیه عن الاسئله المرضیه، در مسائل دینی که به مصر بسال 1278 هجری قمری چاپ شده است. (از معجم المطبوعات ستون 566 و 567). و رجوع به ریحانه الادب شود

لغت نامه دهخدا

برسیون

لبخ. (یادداشت مؤلف). ثمر درختی است شبیه به امرود و منبت او اسکندریه است و در مصر تناول مینمایندو در سایر بلاد بعیده سم است. (تحفۀ حکیم مؤمن)

لغت نامه دهخدا

ببلیون

(بَ بِ)

همان بابلیون است که نام قدیم مصر و خصوصاً فسطاطبوده است، و در شعر عمران بن حطان آمده:
فساروا بحمدالله حتی احلهم
ببلیون منها الموجفات السوابق.
(از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

بافیون

باسیون، سعله است، (تحفۀحکیم مؤمن)، سعد را گویند، (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

پشتیون

(پُ وَ)

پشتیوان

لغت نامه دهخدا

بشریون

(بِ ری یو)

جمع واژۀ بشری در حال رفع.

لغت نامه دهخدا

بدلیون

(بَ)

به لغت سریانی صمغی باشد سیاه رنگ بسرخی مایل مشهور به مقل ازرق. (برهان قاطع) (آنندراج). راحهالاسد. مقل. (یادداشت مؤلف). و رجوع به مقل ازرق شود

لغت نامه دهخدا

بشریون

(بَ شَ ری یو)

جمع واژۀ بشری در حال رفع منسوب به بشر. رجوع به بشر شود.

لغت نامه دهخدا

بابیزن

باد زن

فرهنگ لغت هوشیار

بشولیون

اسفرزه لاتینی تازی شده اسفرزه سبیوش

فرهنگ لغت هوشیار

بشلیدن

در آویختن برهم چسبیدن

فرهنگ لغت هوشیار

بشخیدن

درخشیدن، افشاندن

فرهنگ لغت هوشیار

بیلیون

هزار ملیون

فرهنگ لغت هوشیار

ببلیون

یونانی تازی شده خرفه از گیاهان خرفه

فرهنگ لغت هوشیار

بابلون

خرخیار

فرهنگ لغت هوشیار

شبیخون

حمله کردن بر دشمن در شب

فرهنگ لغت هوشیار

پشتیون

هر بنایی که برای استحکام بنای دیگر بدو پیوندد شمع شمعک پشتییبان پشتیوان، چوبی که پشت در افکنند تا باز نشود، تکیه گاه، معین یاور مددکار حامی

فرهنگ لغت هوشیار

کلبیون

فلسفه کلیبون سگ روشی کلپس: انگلیسی فرو پاشی ریزش، ویرانی

فرهنگ لغت هوشیار

کربیون

فرشتگان مقرب

فرهنگ لغت هوشیار

قشریون

جمع قشری، پوسته نگران، برون نگران

فرهنگ لغت هوشیار

فربیون

لاتینی تازی گشته شیر سگ شیر گیا گاو کشک (شبرم) گیاهی از رده دولپه ییهای جدا گلبرگ که سر دسته تیره فرفونیان است این گیاه علفی است و در موقع شکستن از ساقه اش شیرابه سفید رنگی بیرون می آید که در برابر هوا تیره می شود تا کنون در حدود 7000 گونه از این گیاه شناخته شده است که بیشتر در نواحی معتدل می رویند و من جمله در ایران انواع آن نیز فراوانند و بیشتر به نام شیر سنگ خوانده میشود. شیرابه این گیاه سمی و قی آور است و دانه هایش دارای اثری مسهلی است مالیدن شیرابه آن بر روی پوست بدن سبب تحریک جلدی و ایجاد سوزش و خارش می شود فربیون افربیون شیر سنگ ابربیون ابرفیون افنین کمالیون حافظ اطفال تاکوت غاسول رومی لبان مغربی یتوع نبلوت لبن سودا لبن سودان عنجد لبین تیکیوت سوتلیلغراوتی شبرم سوتلکن اوتی تاناغت شیرگیا سعده فافیلون فارالیون شبرم رمده

فرهنگ لغت هوشیار

بدلیون

لاتینی کور کبود از ازدوها صمغی است سیاه مایل بسرخی مشهور به مقل ازرق. در طب قدیم مورد استعمال داشته است

فرهنگ لغت هوشیار