معنی برنجین در لغت نامه دهخدا

منسوب به برنج که از حبوب است. ساخته شده از برنج، یورش و حمله. (آنندراج). حمله و تاخت و تاز. (ناظم الاطباء)، جامۀ ابریشم. (آنندراج). پارچۀ ابریشمی. (ناظم الاطباء). اما به سه معنی فوق در سایر فرهنگهایی که در دسترس بود دیده نشد، زنگ و جرس. (ناظم الاطباء). برنگ، کلید و قفل و دربند. (ناظم الاطباء). در دو معنی اخیر ظاهراً صورتی از برنگ باشد. رجوع به برنگ شود، منسوب به برنج (فلز). ساخته شده ازبرنج. (ناظم الاطباء). برنجی. و رجوع به برنج شود

معنی برنجین - جستجوی لغت در جدول جو

برنجین

لغت نامه دهخدا

برنجین

فرهنگ لغت هوشیار

برآلین

(پسرانه)

نام گیاهی خوشبو است که مصرف طبی دارد (نگارش کردی: بهرزان)

فرهنگ نامهای ایرانی

براهین

برهان ها، حجت ها، دلیل ها، دلیل قاطع ها، جمع واژۀ برهان

فرهنگ فارسی عمید

برنایی

جوانی، برای مثال گرچه برنایی از میان برخاست / چون کنم حرص همچنان برجاست (نظامی۴ - ۵۶۱)

فرهنگ فارسی عمید

برنجار

برنج زار، زمینی که در آن برنج کاشته باشند، کشتزار برنج، شالیزار

فرهنگ فارسی عمید

برنجن

النگو، دستبند، حلقه ای که به مچ دست می بندند، آورنجن، سوار، دستیاره، اورنجن، ایّاره، دستینه، دست برنجن، ورنجن، یارج، یاره

فرهنگ فارسی عمید

برنجی

تهیه شده از غله برنج مثلاً شیرینی برنجی
تهیه شده از آلیاژ برنج مثلاً ظرف برنجی

فرهنگ فارسی عمید

رنجین

(رَ)

بندهای فلاخن یا قلاب سنگ را گویند. (فرهنگ شعوری) ، گاوآهن. (اشتینگاس). سپار. آهن قلبه. (ناظم الاطباء). رجوع به رنخیز شود

لغت نامه دهخدا

برنجی

(بِ رِ)

منسوب به برنج (گیاه). رجوع به برنج شود.
- نان برنجی، شیرینی که از آرد برنج و قند و روغن ساخته شود
منسوب به برنج (فلز). ساخته شده از برنج. رجوع به برنج شود.

لغت نامه دهخدا

برنجن

(بَ رَ جَ)

حلقه ای باشد ازطلا و نقره و امثال آن که زنان در دست و پای کنند، آنچه در دست کنند دست برنجن و آنچه در پای کنند پای برنجن خوانند. (برهان) (از آنندراج). اورنجن. برنجین. ورنجن.

لغت نامه دهخدا

ورنجین

(وَ رَ)

ورنجن است که دستینۀ زنان باشد و به عربی آن را که بر دست کنند سوار و آن را که بر پای کنند خلخال خوانند. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء). رجوع به ورنجن شود

لغت نامه دهخدا

زرنجین

(زَ رَ)

دهی از دهستان کاغذکنان است که در بخش کاغذکنان شهرستان هروآباد و در پنجهزارگزی شوسۀ هروآباد به میانه واقع است و 134 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

برنطین

(بِ رِ)

دهی است از دهستان رودان بخش میناب شهرستان بندرعباس. سکنۀ آن 1300 تن است. آب آن از رودخانه و محصول آن خرماست. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

برکجین

نوعی پارچه:
ز تن جامه و کدرویی کزی
ز کستونی و برکجین و قزی.
نظام قاری (دیوان ص 182)

لغت نامه دهخدا

بانجین

(نِ)

از کسان وشمگیر امیر زیاری است. و در جنگی که بسال 323 هجری قمری میان نصر بن احمد سامانی و وشمگیر درگرفت ابن بانجین دیلمی با سپاهی گران آهنگ نصر بن احمد کرد. (از احوال و اشعار رودکی نفیسی ج 1 ص 424 و 425). و احتمال توان داد که صورت اصلی این کلمه بانجیر بوده است (مبدل بانگیر) از نوع وشمگیر و شیرگیر و... و رجوع به بانجیر شود

لغت نامه دهخدا

ابرنجین

(اَ رَ)

ابرنجن

لغت نامه دهخدا

برمجیدن

لمس کردن دست سودن، سودن عضوی برعضو دیگر

فرهنگ لغت هوشیار

برترین

بالاترین، بلندترین، عالی ترین، جای و مکان، اعلی

فرهنگ لغت هوشیار

براهین

جمع برهان، پرون هان ها آوندها گر آوند خواهی به تیغم نگر (فردوسی) جمع برهان برهانها دلیلها حجتها

فرهنگ لغت هوشیار

براجیل

بویانک (کرفس) از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

براذین

جمع برذون، ستور اسپ های تاتاری

فرهنگ لغت هوشیار

برنجار

برنجزار

فرهنگ لغت هوشیار

ابرنجن

حلقه ای از زر یا سیم و مانند آن که زنان برای زینت بر مچ و بند دست یا مچ و بند پای کنند و آنرا اورنجن و اورنجین نیزنامند و آنچه را بر دست کنند دست آبرنجن و دست آورنجن و دست اورنجن و دست اورنجین و دست بند گویند و عرب سوار گوید. و آنچه را بر پای کنند ابرنجن و پای آبرنجن و پایابرنجین و پای اورنجن و پای اورنجین گویند و عرب خلخال نامد

فرهنگ لغت هوشیار

برنجن

حلقه ای فلزی که زنان بمچ دست یا پا کنند: دست برنجن پای برنجن

فرهنگ لغت هوشیار

ابرنجین

حلقه ای از زر یا سیم و مانند آن که زنان برای زینت بر مچ و بند دست یا مچ و بند پای کنند و آنرا اورنجن و اورنجین نیزنامند و آنچه را بر دست کنند دست آبرنجن و دست آورنجن و دست اورنجن و دست اورنجین و دست بند گویند و عرب سوار گوید. و آنچه را بر پای کنند ابرنجن و پای آبرنجن و پایابرنجین و پای اورنجن و پای اورنجین گویند و عرب خلخال نامد

فرهنگ لغت هوشیار