معنی بردمیدن در لغت نامه دهخدا

روییدن و سبز شدن. (برهان) (ناظم الاطباء) (انجمن آرای ناصری) (آنندراج). سر زدن از خاک:، همی هر زمان نو برآرد بری، چو آن شد کهن بردمد دیگری.، اسدی (گرشاسب نامه ص 108).، کاش از پی صدهزارسال از دل خاک، چون سبزه امید بردمیدن بودی.، خیام.، گیاهی بردمد سروی بریزد، چه شاید کرد رسم عالم این است.، کمال اسماعیل (از آنندراج).، چو لحن سبز در سبزش شنیدی، ز باغ زرد سبزه بردمیدی.، نظامی.، - بردمیدن پوست، رستن آن. پوست تازه پدید آمدن بر اندام:، پوست را بشکافت پیکان را کشید، پوست تازه بعد از آنش بردمید.، مولوی.،

معنی بردمیدن در فرهنگ لغت هوشیار

دمیدن نفس دمیدن، طلوع کردن (ستارگان)، پدید شدن (صبح سپیده)، سخن گفتن، غضبناک شدن قهر آلود گردیدن، روییدن سبرشدن

معنی بردمیدن در فرهنگ فارسی معین

دمیدن، طلوع کردن، پدید شدن

معنی بردمیدن در فرهنگ واژه مترادف متضاد

دمیدن، سر زدن، طلوع کردن، متضاد: غروب کردن، رستن، روییدن، سبز شدن، متضاد: خشکیدن، برخاستن، بلند شدن، بردمیدن، فوت کردن، جوشیدن، فوران کردن

معنی بردمیدن - جستجوی لغت در جدول جو

بردمیدن

فرهنگ فارسی عمید

بردمیدن

لغت نامه دهخدا

بردمیدن

فرهنگ لغت هوشیار

بردمیدن

فرهنگ فارسی معین

بردمیدن

فرهنگ واژه فارسی سره

بردمیدن

فرهنگ واژه مترادف متضاد

برگزیدن

گزیدن، انتخاب کردن، پسندیدن و جدا کردن کسی یا چیزی از میان چند تن یا چند چیز، ترجیح دادن

فرهنگ فارسی عمید

دردمیدن

دمیدن، وزیدن باد، پف کردن و باد کردن در چیزی، روییدن و سر از خاک درآوردن گیاه، طلوع کردن، سر زدن آفتاب، پدیدار گشتن، خروشیدن، خود را پرباد کردن

فرهنگ فارسی عمید

بردیدن

از راه به طرفی شدن، دور گردیدن از سر راه، برگردیدن، برای مثال همت بلنددار که با همت خسیس / چاووش پادشاه براند تو را که «برد!» (مولوی۲ - ۲۲۷)، بردابرد

فرهنگ فارسی عمید

بردیدن

(نَ تَ)

از کلمه ’برد’ که بمعنی ’دور شو’ است ساخته شده و بهمان معنی است. از راه بطرفی شدن. (برهان) (آنندراج) (شرفنامه). رجوع به برد شود، مالۀ بنایان که بدان کاهگل و گچ بر دیوار مالند. (برهان). (ناظم الاطباء). رجوع به برز شود، زیبائی. (غیاث اللغات از جهانگیری) (برهان). برز. (ناظم الاطباء). معشوقی. (برهان) ، بلندبالای مردم و تنه درخت. (برهان). بلندی بالای مردم و تنه درخت. (ناظم الاطباء). مطلق بلندی. (برهان). (ناظم الاطباء). و رجوع به برز شود، در برخی لهجه های کردی بمعنی بلند است. (یادداشت مؤلف)

از کلمه ’برد’ که بمعنی ’دور شو’ است ساخته شده و بهمان معنی است. از راه بطرفی شدن. (برهان) (آنندراج) (شرفنامه). رجوع به برد شود، مالۀ بنایان که بدان کاهگل و گچ بر دیوار مالند. (برهان). (ناظم الاطباء). رجوع به بُرْز شود، زیبائی. (غیاث اللغات از جهانگیری) (برهان). بُرْز. (ناظم الاطباء). معشوقی. (برهان) ، بلندبالای مردم و تنه درخت. (برهان). بلندی بالای مردم و تنه درخت. (ناظم الاطباء). مطلق بلندی. (برهان). (ناظم الاطباء). و رجوع به بُرْز شود، در برخی لهجه های کردی بمعنی بلند است. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

بردمیده

(بَ دَ دَ / دِ)

طلوع کرده:
صبحش زبهشت بردمیده
بادش نفس مسیح دیده.
نظامی.

لغت نامه دهخدا

برتمیدن

(مَ)

پرتمیدن. تمیدن. تبخاله پیدا شدن بر لب. (آنندراج). ترکیدن لب. تبخال داشتن لب بعد از تب. (ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا

برچمیدن

(مُ حَ لَ)

چمیدن:
وز هوس خویش همی برچمی
بیهده ای درخور مقدار خویش.
ناصرخسرو.
سخن با سر شبان جز سخته و پخته مگو هرگز
ولیکن با رمه هر گونه ای کاید همی برچم.
ناصرخسرو.
رجوع به چمیدن شود، بخش کردن. سهم کردن

لغت نامه دهخدا

بردریدن

(مُ عَ کَ)

دریدن:
بزد بر کمربند گردآفرید
زره بر تنش یک بیک بردرید.
فردوسی.
رجوع به دریدن شود

لغت نامه دهخدا

دردمیدن

(بُ دَ)

دمیدن. نفث. (تاج المصادر بیهقی). نفخ. (دهار). فوت کردن. پف کردن:
کار او کشت و تخم او سخن است
بدروی بر چو دردمندت صور.
ناصرخسرو.
گفت از گل صورت مرغی کنم و دردمم آن صورت مرغی شود. (قصص الانبیاءص 207).
تا صبا رایحۀ خلق ورا درندمد
چهرۀ باغ پر از تازه ریاحین نکند.
سوزنی.
چراغی کز جهانش برگزیدی
ترا دادند و بادش دردمیدی.
نظامی.
خواجه فرمودند چرا آمده ای و چه می طلبی، گفت روح شما را می طلبم، حضرت خواجه توجه به اصحاب کردند و گفتند دردممش ؟ اصحاب گفتند کرم حضرت شما بسیار است. (انیس الطالبین ص 163). رجوع به دمیدن شود، وزیدن. (ناظم الاطباء) ، خروپف کردن. دم زدن. باد کردن. نفس کشیدن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بردویدن

(مُ کَ سَ)

دویدن است در همه معانی، رسیدن و آمدن. (آنندراج) (برهان) :
چون در او آثار مستی شد پدید
یک مرید او را در آن دم بررسید.
مولوی.
و رجوع به رسیدن شود

لغت نامه دهخدا

بردامیدن

(مُ ضَ غَ)

تذریه. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). و رجوع به دامیدن شود

لغت نامه دهخدا

بررسیدن

وا رسی کردن

فرهنگ لغت هوشیار

آرامیدن

استراحت کردن آسودن، قرار یافتن سکون یافتن، خفتن خوابیدن، از جوش و غلیان باز ایستادن فرو نشستن کف، صبر کردن شکیبا شدن، مطمئن شدن اطمینان یافتن، منزل کردن جای گرفتن، نشستن آشوب رفع شدن فتنه

فرهنگ لغت هوشیار