معنی برخش - جستجوی لغت در جدول جو

برخش

لغت نامه دهخدا

برگش

(پسرانه)

سینی، طبق (نگارش کردی: بهرگهش)

فرهنگ نامهای ایرانی

برخی

بعضی، پاره ای، قسمتی
قربانی، فدایی

فرهنگ فارسی عمید

ذرخش

روشنی، برق، برق آسمانی

فرهنگ فارسی عمید

برنش

هر یک از دو شاخه ای که از انتهای نای منشعب شده و هوای دم را به دو ریه می رسانند، نایژه

فرهنگ فارسی عمید

برخچ

فرخج، زشت، نازیبا، پلید، ناپاک، در علم زیست شناسی کفل اسب

فرهنگ فارسی عمید

فرخش

کفل، سرین، کفل و ساغری اسب و استر، پرخش، پرخچ

فرهنگ فارسی عمید

بدخش

نوعی لعل که از معادن بدخشان، ناحیه ای در شرق افغانستان، استخراج می شده
بدخش مذاب: کنایه از شراب سرخ، لعل، برای مثال صبح ستاره نمای، خنجر توست اندر آن / گاه درخش جهان، گاه بدخش مذاب (خاقانی - ۴۸)

فرهنگ فارسی عمید

برخه

حصه، جزء، پاره ای از چیزی، در ریاضیات کسر، عدد کسری

فرهنگ فارسی عمید

درخش

درخشیدن، روشنی، روشنایی، فروغ، آذرخش، برق، برای مثال گر او تندر آمد تو هستی درخش / گر او گنجدان شد تویی گنج بخش (نظامی۵ - ۸۱۰)

فرهنگ فارسی عمید

پرخش

کفل، سرین، کفل و ساغری اسب و استر، پرخچ، فرخش، برای مثال بور شد چرمۀ تو از بس خون / که زدش بر پرخش و بر پهلو (مسعودسعد - لغتنامه - پرخش)
شمشیر، تیغ، برای مثال پرخشش به کردار تابان درخشی / که پیچان پدید آید از ابر آذر (لغتنامه - پرخش)

کَفَل، سَرین، کَفَل و ساغَری اسب و استر، پَرَخچ، فَرَخش، برای مِثال بور شد چرمۀ تو از بس خون / که زدش بر پرخش و بر پهلو (مسعودسعد - لغتنامه - پرخش)
شمشیر، تیغ، برای مِثال پرخشش به کردار تابان درخشی / که پیچان پدید آید از ابر آذر (لغتنامه - پرخش)

فرهنگ فارسی عمید