معنی بخش در فرهنگ فارسی عمید

بهره، حصه، نصیب، قسمت، واحدی از یک سازمان که کار ویژه ای را بر عهده دارد مثلاً بخش امور مالی،، قسمتی از یک کتاب، مقاله، جزوه و مانندِ آنکه دارای استقلال نسبی است،، در ریاضیات تقسیم، قسمتی از یک شهرستان که از چند دهستان تشکیل شود،، قسمتی از یک شهر که دارای نوعی همگونی واحد است مثلاً بخش مرفه نشین،، در علم زبانشناسی یک واحد صوتی مرکب از یک حرف صدادار و یک یا چند حرف صامت، هجا، سیلاب، پسوند متصل به واژه به معنای، بخشنده مثلاً جان بخش، آزادی بخش، بن مضارعِ بخشیدن، سرنوشت، بخش کردن: قسمت کردن، بهره بهره کردن، تقسیم

معنی بخش در لغت نامه دهخدا

سوراخ کردن. گود کردن. نفوذ کردن. (از دزی ج 1 ص 55)

معنی بخش در لغت نامه دهخدا

حصه و بهره. (برهان قاطع) (آنندراج) (انجمن آرا). بهره و حصه و قسمت و نصیب. (ناظم الاطباء). حصۀ مردم و قسمت. برخ. بهر. بهره. (از شرفنامۀ منیری). حصه و نصیب. (غیاث اللغات). سهم. قسم. قسمت. رسد. جزء. پاره. بعض. قطعه. حصه. قسط. نصیب. نصیبه. شقص. حظ. تیر. لخت. بهر. بهره. (از یادداشتهای مؤلف) :، ز آهو همان کش سپید است موی، چنین بودبخش تو ای نامجوی.، فردوسی.، همان بخش ایرج از ایران زمین، که دادش فریدون باآفرین.، فردوسی.، ز جیحون همی تا سر مرز تور، از آن بخش گیتی ز نزدیک و دور.، فردوسی.، این همی گوید بخش تو چه آمد بنمای، آن همی گوید قسم توچه آمد بشمر.، فرخی.، باغی نهاده هم بر او با چهار بخش، پرنقش و پرنگار چو ارتنگ مانوی، هر بخش او همی چو جهانیست مستقیم، هر هندسی ازو چو سپهریست مستوی.، فرخی.، که زد پرگاراین گنبد که پرداخت، بهفت و دو و ده بخش مدور.، ناصرخسرو.، از آن وقت باز عادت شد که دو بخش مردان را بود و یک بخش زنان راو همچنین بود تا روز قیامت. (قصص الانبیاء ص 24). و ازآن پادشاهزادگان کی با او بودند هر قومی را سری کردو یک بخش خویشتن را جدا کرد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 80). هر سال آفتاب را بدوانزده قسمت کرد هر بخشی سی روز. (نوروزنامه). کمان را از صورت بخشهاء فلک برداشته اند. (نوروزنامه). و باز به تضعیف بررفته اند تا بشانزده، هر خانه ای به سه بخش. (نوروزنامه).، داری از رسم و ره و سان ملوک نیکنام، حصه و حظ و نصیب و قسم و بخش و بهر و تیر.، سوزنی.، انده دنیا مخور ای خواجه خیز، گر تو خوری بخش نظامی بریز.، نظامی.،

معنی بخش در لغت نامه دهخدا

ج، بخوش، ابخاش. سوراخ. حلقۀطناب. حفره (سوراخی در زمین). (از دزی ج 1 ص 55)، درخوربخشش. اهل بخشش. معتاد به بخشش. (یادداشت مؤلف)

معنی بخش در فرهنگ لغت هوشیار

سهم، قسم، قسمت، پاره، حصه، قسط، نصیب، بهره

معنی بخش در فرهنگ فارسی معین

قسمت، بهره، تقسیم، در تقسیمات کشوری، از شهر کوچکتر و از ده بزرگتر که شامل چند روستا می شود، چند کشتی جنگی که تحت فرماندهی یک تن باشد، اسکادران، واحدی از یک سازمان که کار ویژه ای را بر عهده دارد