معنی بجه در لغت نامه دهخدا

نام طایفه ای از بنی حام که بین نیل و دریای سرخ و قاهره و سودان می زیند. (از اعلام المنجد). قسمتی از حبشه. (طبری ج 7 ص 277). ناحیتی است مشرق و جنوب و مغرب وی بیابان و شمال آن بیابانست که میان حبشه و بجه و نوبه و دریاست مردم آنجابا مردم نیامیزند. (از حدود العالم). و رجوع به بجاو بجاه شود. نیز رجوع به نزهه القلوب ج 3 ص 201 شود

معنی بجه در لغت نامه دهخدا

از دیه های وازکرد قم. (از تاریخ قم ص 137)

معنی بجه در لغت نامه دهخدا

قرحه ای که در چشم برآید. (از اقرب الموارد). آبله ریزه که که در چشم برآید. (آنندراج) (ناظم الاطباء). تورک.

معنی بجه در لغت نامه دهخدا

شهری بین فارس و اصفهان. (از معجم البلدان). نام جای و مقامی مابین اصفهان و فارس. (آنندراج) (برهان قاطع). و رجوع به نزهه القلوب ج 3 ص 134 شود

معنی بجه در لغت نامه دهخدا

نام بتی است. (از اقرب الموارد)

معنی بجه در فرهنگ گویش مازندرانی

بپر، فرارکن، پروازکن

معنی بجه - جستجوی لغت در جدول جو

بجه(بِ جَ)

لغت نامه دهخدا

بجه

لغت نامه دهخدا

بجه(بَجْ جَ)

لغت نامه دهخدا

بجه(بَجْ جَ)

لغت نامه دهخدا

بجه(بَجْ جَ)

لغت نامه دهخدا

بجه

فرهنگ گویش مازندرانی

بسه

اکلیل الملک، گیاهی با برگ های بیضی شکل و گل های خوشه ای زرد که دم کردۀ آن در مداوای اسهال خونی، ورم معده و نزلۀ برونش ها نافع است
شاه افسر، گیاه قیصر، بسدک، ناخنک، شبدر زرد، یونجه زرد، بسک، شاه بسه

فرهنگ فارسی عمید

بنه

درخت پستۀ وحشی یا سقّز که از تنۀ آن سقز، از گل و برگ آن رنگ سرخ رنگرزی و از میوۀ روغنی آن ترشی درست می کنند، بنگلک، بوگلک، بوی گلک، چاتلانقوش

فرهنگ فارسی عمید

باجه

گیشه، جایگاه مخصوص فروش بلیت یا گرفتن و دادن پول در سینما، بانک و مانند آن ها، دریچه، روزنه

فرهنگ فارسی عمید

بنه

بار و اسباب سفر، جا، مکان، خانه، رخت، لباس، مال، دارایی
اصل، بنیاد، در علم زیست شناسی ساقه، تنه، در علم زیست شناسی ریشه، برای مثال هر شجر باغ ز سر تا بنه / مانده ز بی برگی خود برهنه (امیرخسرو- مجمع الفرس - بنه)، در علم زیست شناسی درختچه
از بنه: ازبن، از بیخ، از ریشه، از اصل

بار و اسباب سفر، جا، مکان، خانه، رخت، لباس، مال، دارایی
اصل، بنیاد، در علم زیست شناسی ساقه، تنه، در علم زیست شناسی ریشه، برای مِثال هر شجر باغ ز سر تا بنه / مانده ز بی برگی خود برهنه (امیرخسرو- مجمع الفرس - بنه)، در علم زیست شناسی درختچه
از بنه: ازبن، از بیخ، از ریشه، از اصل

فرهنگ فارسی عمید

بره

بچۀ گوسفند تا شش ماهگی، بچۀ آهو، در علم نجوم حمل

فرهنگ فارسی عمید

بله

ابله، بی خرد، نابخرد، نادان، کودن، ساده لوح

فرهنگ فارسی عمید

بزه

خطا، جرم، عمل غیر قانونی، گناه

فرهنگ فارسی عمید

بجم

ثمر درخت گز، میوۀ گز، گزمازک

فرهنگ فارسی عمید

بجهت

(بِ جَ هََ تِ)

بسبب. به علت. (آنندراج). کلمه تعلیل است. از برای. بواسطۀ. از بابت. (ناظم الاطباء). رجوع به جهه شود.
- بجهه آنکه،زیراکه. به سبب آنکه، بجیربن اوس وبجیربن زهیر و بجیربن عمران و بجیربن عبداﷲ و ابن ابی بجیر صحابی اند. (از منتهی الارب) ، بجیر الرهب، سرجس از عبدالقیس بود. (الامتاع ص 8 ج 1)

لغت نامه دهخدا

بزه

خطا، جرم

معنی بجه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما