معنی باطلاق در لغت نامه دهخدا

باتلاق، زمینی با آبی راکد که پای درآن فرو رود، (یادداشت مؤلف)، گِلزار، لجن زار، خلاب، زمینی یا شوره زاری سخت گلناک و سست بسبب ایستادن آب در آن که اجسام بر آن قرار نتوانند گرفت و فروروند، ناودان بام خانه، (ناظم الاطباء)

معنی باطلاق در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان گرم بخش ترک شهرستان میانه که در 20 هزارگزی خاوربخش و 16 هزارگزی شوسۀ میانه به خلخال واقع است، ناحیه ای است کوهستانی با آب و هوای معتدل و 81 تن سکنه و آب آن از چشمه تأمین میشود، محصول عمده آن غلات و نخود و عدس و بزرک و شغل مردمش زراعت و گله داری وراهش مالرو است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

معنی باطلاق در فرهنگ لغت هوشیار

ترکی مرداب زمین یا آبی راکد که پای در آن فرو رود، لجنزار

معنی باطلاق در فرهنگ واژه مترادف متضاد

باتلاق، گنداب، مرداب، منجلاب، سیاه آب، متضاد: دریاچه

معنی باطلاق - جستجوی لغت در جدول جو

باطلاق

لغت نامه دهخدا

باطلاق

لغت نامه دهخدا

باطلاق

فرهنگ لغت هوشیار

باطلاق

فرهنگ واژه مترادف متضاد

انطلاق

گشاده شدن، رها شدن، گشاده رو شدن

فرهنگ فارسی عمید

باتلاق

زمین پرگل و لای که عبور از آن دشوار است، آبگند، لجن زار، مرداب

فرهنگ فارسی عمید

اطلاق

استعمال کلمه ای مخصوص خواه به طریق حقیقت و خواه بر سبیل مجاز، گشودن، روان کردن، رها کردن، آزاد کردن

فرهنگ فارسی عمید

اطلاق

(لَ)

منشرح شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). اطلاق نفس، انشراح آن. (از متن اللغه). اطلاق مرد، انشراح آن، گویند: ماتطلق نفسه لهذا الامر، ای ماتنشرح له. (از اقرب الموارد)
اطلاق عدو، زهر خورانیدن دشمن را. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج). نوشاندن زهر دشمن را. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه).

لغت نامه دهخدا

بالاق

بالاق غارتگر و او پادشاه بود در زمانی که اسرائیلیان رو بزمین موعود میرفتند و چون خبر ایشان بگوش وی رسید، بسیار ترسان گردید مبادا او را نیز مثل سیحون و عوج کنند لهذا با مدیان هم عهد شد که با ایشان جنگ کند و بلعام را طلبیده که آمده آنها را لعن کند، (از قاموس کتاب مقدس)، مرادف بالانه، (فرهنگ رشیدی) (انجمن آرای ناصری) (آنندراج)، دهلیز، (صحاح الفرس) (فرهنگ اسدی) (برهان) (فرهنگ شعوری) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام) :
چو خوان اندر آمد به بالان شاه
بدو کرد زروان حاجب نگاه،
فردوسی،
به قالینیوس اندرون خان من
یکی تود بد پیش بالان من،
فردوسی،
یکی را سد یأجوج است باره
یکی را روضۀ خلد است بالان،
عنصری،
اگر تورا گویند که در بالانی تاریک شو که ندانی در آن بالان چاه است یا سگ زهرۀ تو آب شود از هول، (کیمیای سعادت)،
- بالان اندرونی، دهلیز، (یادداشت مؤلف)،
- بالان بیرونی، سقیفه، (یادداشت مؤلف)، فضای مابین دو در، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

باتلاق

کلمه ترکیست، بمعنی زمینی که آب بسیار همیشه آنرا گلناک دارد بدان حد که پای یا تن آدمی و ستور در آن فروشود، لجن زار، مرداب، زمین پر گل و لای که عبور کاروان از آن مشکل بود، (ناظم الاطباء)، رجوع به باطلاق شود

لغت نامه دهخدا

اطلاق

(اَ)

جمع واژۀ طلق. (اقرب الموارد). جمع واژۀ طلق. آهوان. (از منتهی الارب). جمع واژۀ طلق و طلق و طلق و طلق. (ناظم الاطباء). رجوع به کلمه های مذکور شود. ج طلق و طلق. (اقرب الموارد) (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

باطلاقی

منسوب به باطلاق، باطلاق بودن زمینی که بصورت باطلاق در آمده باشد، رجوع به باطلاق شود

لغت نامه دهخدا

باکلان

ترکی غاژک دارغاژ مرغ آتش (گویش گیلکی) از پرندگان

معنی باطلاق - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما