معنی اوز در لغت نامه دهخدا

شهری با جمعیتی بالغ بر 7744 تن (در سرشماری 1345هجری شمسی) مرکز بخش اوز شهرستان لار استان هفتم فارس در 34 کیلومتری غرب لار. بخش اوز در آذرماه 1329 هجری شمسی از دهات دهستان خلج (بخش حومه شهرستان لار) و بعضی دهات بخشهای جویم تشکیل گردید و مرکزش قصبۀ اوز تعیین شد. بخش اوز از شمال به بخش جویم و از شرق به بخش حومه شهرستان محدود است. (دایرهالمعارف فارسی)

معنی اوز در لغت نامه دهخدا

حسابی از سیر قمر. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (آنندراج). مانند ازز (یا یکی از آن دو تصحیف است). (منتهی الارب) (آنندراج)

معنی اوز در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان اوزرود بخش نورشهرستان آمل، کوهستانی و سردسیری است، 550 تن سکنه دارد، آب آن از رود خانه نسن و ناحیۀ رود و محصول آنجا غلات، لبنیات، حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری است، در زمستان اکثر سکنه برای تأمین معاش حدود آمل و بابل میروند، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

معنی اوز در فرهنگ گویش مازندرانی

آرزو، خوسته، از توابع دهستان اوز رودسفلی نور

معنی اوز - جستجوی لغت در جدول جو

اوز

لغت نامه دهخدا

اوز

لغت نامه دهخدا

اوز

لغت نامه دهخدا

اوز

فرهنگ لغت هوشیار

اوز

فرهنگ گویش مازندرانی

اوزبک

ازبک، طایفه ای از مغولان که از اعقاب سپاهیان چنگیز در ماوراءالنهر و نواحی بین دریاچۀ آرال و دریای خزر هستند، از مردم ازبک، ازبکی مثلاً کشتی گیر ازبک

فرهنگ فارسی عمید

اوزان

وزن، در موسیقی نوعی ساز زهی که بر روی کاسۀ بزرگ آن پوست کشیده می شد

فرهنگ فارسی عمید

اوزار

ابزار، جمع واژۀ وزر، وزر ها

فرهنگ فارسی عمید

اوزون

ازن، گازی سمّی آبی رنگ و موجود در طبقات فوقانی جو، با بوی تند که هنگام رعد و برق یا در اطراف ماشین های برق تولید می شود و برای تصفیۀ آب و از بین بردن میکروب ها به کار می رود

فرهنگ فارسی عمید

اوزن

(اَ / اُو زَ)

قوی و توانا. (آنندراج). قوی و شدید و باقوت. (ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا

اوزی

(اِ وَزْ زا)

رفتنی چون رفتن مرغابی. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

اوزه

(اِ وَزْ زَ)

مؤنث اوزّ، مرد کوتاه ستبر و بط و غیره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به اوز شود، تقاضاکننده. (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (برهان)

لغت نامه دهخدا

اوزن

(اَ زَ)

سنگین تر. باوزن تر. باسنگ. (منتهی الارب) : هذا شعر اوزن من غیر، ای اقوی و امکن. الذهب اوزن من کل ذی وزن.

لغت نامه دهخدا

اوزم

(اُ زُ)

انگور. (غیاث اللغات). رجوع به اوزوم شود

لغت نامه دهخدا

اوزقنوق

ترکی فرود آینده مهمان رسیده ترکی بر جستن اندام چون پلک چشم

فرهنگ لغت هوشیار

اوزون برون

ترکی ک دراز پوزه (گویش گیلکی) از ماهیان

فرهنگ لغت هوشیار

اوزغنوغ

ترکی بر جستن اندام چون پلک چشم

فرهنگ لغت هوشیار

اوزجندی

پارسی تازی شده اوزگندی مردم اوزگند منسوب به اوزجند از مردم

فرهنگ لغت هوشیار

اوزیمیون

یونانی تازی شده جیر جیر از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

اوزیمون

جیر جیر

فرهنگ لغت هوشیار

اوزان

جمع وزن، سنگینی ها، اندازه ها سنجه ها سنگ ها جمع وزن: سنگینیها وزنها. یا اوزان و مقیاسها و مقادیر. سنگ و اندازه و نرخ، بناها، سازی است از ذوات الاوتار که کاسه و سطح آن کشیده و بلند است

فرهنگ لغت هوشیار

اوز العراقی

غو (این واژه پارسی است و قو نادرست) از مرغابیان

فرهنگ لغت هوشیار

اوزار

ابزار، و به معنی گناهها و بارهای سنگین

فرهنگ لغت هوشیار

اوزار الحرب

زینه ها جنگ افزار ها

فرهنگ لغت هوشیار

اوزبک

گاه بجای (اوزبکی) بکار رود یکتن از طایفه اوزبک

فرهنگ لغت هوشیار

اوزبکی

از طایفه اوزبک ازبکی

فرهنگ لغت هوشیار

اوزجند اوزگندی

بر جستن بعضی از اعضای بدن که ترکان از آن پیشگویی میکردند اختلاج اعضا

فرهنگ لغت هوشیار

اوزن

نوعی زکام که انساج داخل بینی تحلیل رفته و صغر پیدا میکنند و منخرین گشادتر از حد طبیعی میشوند بطوریکه باسانی انتهای لوله بینی را در این قبیل مرضی میتوان مشاهده کرد. این مرض در دختران جوان در ابتدای بلوغ بیشتر دیده میشود رینیت آتروفی. گرانسنگ ارجمند

فرهنگ لغت هوشیار