- اوحش (اَ حَ)
باوحشت تر و بدتر. (ناظم الاطباء). موحش تر
معنی اوحش - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اُ یِ)
لغت نامه دهخدا
بضم اول و کسر ثالث وجود و هستی. (ناظم الاطباء). هویت که تشخص و تعین باشد. (انجمن آرا) (آنندراج). بمعنی هویت از مجعولات دساتیر است. (یادداشت مرحوم دهخدا)
شهری است به ماوراءالنهر، (لغت نامۀاوبهی)، ولایتی است بفرغانه مابین سمرقند و چین، (برهان) (ناظم الاطباء) (آنندراج)، گروهی از محدثان بدین شهر منسوب و به اوشی معروفند، جایی آبادان است و بسیارنعمت و مردمانی جنگی، به براه کوه نهاده است و براین کوه پاسبان است و دیده بان است کی کافر ترک را نگاه دارد، (حدود العالم ص 113)، اوش شهری است با جمعیت 33315 تن در جمهوری قرقیزستان در درۀ فرغانه و یکی از قدیمترین شهرهای آسیای مرکزی است و در هزار سال اخیر از مراکز عمده تهیۀ ابریشم بوده است، بخشهای شرقی و روسی دارد، پاره ای سنگ معروف به تخت سلیمان در مغرب شهر است، (دایرهالمعارف فارسی) :
ز سمرقند بسی کس بدعای تو شدند
بزیارتگه کاسان و عبادتگه اوش،
سوزنی،
معلوم من نشد که کجا رفت پیر اوش
با او چه کرد گردش ایام دی و دوش،
حمید بلخی
ز سمرقند بسی کس بدعای تو شدند
بزیارتگه کاسان و عبادتگه اوش،
سوزنی،
معلوم من نشد که کجا رفت پیر اوش
با او چه کرد گردش ایام دی و دوش،
حمید بلخی
(حِ)
لغت نامه دهخدا
پژمان و اندوهگین کننده. نعت فاعلی از ایحاش. هرآنچه سبب شود اندوه و ملالت را. (ناظم الاطباء). اندوهگین کننده. (غیاث) (آنندراج) ، مخوف و هولناک و ترسناک. وحشت انگیز. (ناظم الاطباء). ترس آور. هراس انگیز. وحشتناک. خوفناک. هول انگیز. هول. (از یادداشت مؤلف) ، زشت. ناپسند: او ازسر دالت و انبساط به جواب موحش قیام می نمود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 359). حیا و کرم او تا حدی بود که درمدت عمر یک کلمه موحش کس از وی نشنیده بود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 441) ، ویرانه و خالی ازسکنه، بینوا و بی توشه، گرسنه، از گرسنگی مرده. (ناظم الاطباء) ، آن که زمین یا شهری را بی نبات و بی مردم می یابد، آن که شهری را خالی از سکنه وویران می یابد. (ناظم الاطباء). رجوع به ایحاش شود
(مُ وَحْ حِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از توحیش. آنکه سلاح و جامه از خود اندازد، ویران کننده. (ناظم الاطباء). رجوع به توحیش شود، رماننده و رمیدگی دهنده. (غیاث) (ناظم الاطباء) (آنندراج)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ وحش. گرسنگان. (منتهی الارب). بات اوحاشا، ای جیاعاً، گرسنه شب بگذاشت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(اَ حَ)
لغت نامه دهخدا
فاحش تر. بدتر. گزاف تر. (یادداشت بخط مؤلف). آشکارتر. واضح و بیّن تر: غبن فاحش بل افحش. و اسقاط کافۀ خیارات و ادعای غبن و لو کان فاحشا بل افحش.
- غبن افحش، غبن فاحش تر. غبن گزاف تر. آن که در معامله کسی بیش از آن حد که فاحش گویند مغبون شده باشد.
، شگفته یعنی تعجب کرده. (از مجمعالفرس)
- غبن افحش، غبن فاحش تر. غبن گزاف تر. آن که در معامله کسی بیش از آن حد که فاحش گویند مغبون شده باشد.
، شگفته یعنی تعجب کرده. (از مجمعالفرس)
(وَ شَ)
لغت نامه دهخدا
وحشت آور. خوفناک:
گر آن شبهای باوحشت نبودی
نمیدانست سعدی قدر امروز.
سعدی (طیبات).
و رجوع به وحشت شود
گر آن شبهای باوحشت نبودی
نمیدانست سعدی قدر امروز.
سعدی (طیبات).
و رجوع به وحشت شود
بربریت، سبعیت، وحشیگری، نافرهیختگی، وحشی شدن
متضاد: تمدن
متضاد: تمدن
ترسناک، سهمناک، مهیب، مهیل، وحشت انگیز، وحشتناک، وهمناک، هولناک
جانور، حیوان، دد
متضاد: آدمی، انس
متضاد: آدمی، انس
آمیس
تاول ریز که مدام خارش کند