- انفرادی (اِ فِ)
منسوب به انفراد، فردی: زندگی انفرادی. مقابل زندگی اجتماعی. تنها بسر بردن
معنی انفرادی - جستجوی لغت در جدول جو
- انفرادی
تکی اوازیک منسوب به انفراد فردی مقابل جمعی: زندگی انفرادی
- انفرادی
تنهایی
- انفرادی
تکی، تنهایی، فرادا، فردی
متضاد: جمعی
متضاد: جمعی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
یگانه شدن و تنها گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). تنها شدن. (تاج المصادر بیهقی) (غیاث اللغات). استفراد. (یادداشت مؤلف). تفرد. وحدت. وحدانیت، منتشر و پراکنده گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج). تفرق. (از اقرب الموارد) ، روان شدن آب. (ترجمان القرآن جرجانی). انصباب. (از اقرب الموارد)
ناکامی بی مرادی حرمان یاس: (بمجالست ومنافثت اهل آن بقعه... تزجیت ایام نامرادی میکردم)، عدم رضایت ناخشنودی، بدبختی
منسوب به انفعال، مربوط به انفعال، جنبش انفعالی، مبتنی بر خواسته های دیگران نه تصمیم گیری و اراده شخصی
انحصار، تنهایی، تنهایی، فردی، ویژگی
متضاد: عموم
متضاد: عموم
ویژگی خاص، فردیت، منحصر به فرد بودن، تکینگی
