معنی انخب در لغت نامه دهخدا

بادنجان. (برهان قاطع) (بحر الجواهر) (ناظم الاطباء). بافراط خوردن آن جذام و صداع و بی خوابی آورد، و بعضی گویند عربی است. (برهان قاطع) (از هفت قلزم) (آنندراج). معرب آن انبج است. (از معرب جوالیقی ص 43 سطر 24). مغد. حیصل. حدق. و رجوع به بادنجان شود

بادنجان. (برهان قاطع) (بحر الجواهر) (ناظم الاطباء). بافراط خوردن آن جذام و صداع و بی خوابی آورد، و بعضی گویند عربی است. (برهان قاطع) (از هفت قلزم) (آنندراج). معرب آن انبج است. (از معرب جوالیقی ص 43 سطر 24). مَغْد. حَیْصَل. حَدَق. و رجوع به بادنجان شود

لغت نامه دهخدا

شنخب

(شَ خَ)

دراز. (منتهی الارب). طویل. (از اقرب الموارد). ج، شناخب. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

انکب

(اَ کَ)

مرد بی کمان. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). مردی که کمان همراه ندارد. (از اقرب الموارد) ، ورترنجیده گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). انقباض. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

انیب

(اَ یَ)

بزرگ و سطبر دندان. (آنندراج) (المنجد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

انیب

(اَ یُ)

جمع واژۀ ناب. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

انصب

(اَ صَ)

گوسپند راست سرون و خر افراشته گوش. (مهذب الاسماء) : تیس انصب، تکۀ ایستاده شاخ. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). راست سرو. (تاج المصادر بیهقی) (مصادر زوزنی) ، سپسایگی برگشتن و شتاب گذشتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). واگردیدن. سپسایگی رفتن. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

انخع

(اَ خَ)

خوارتر و مقهورتر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). اذل و اقهر و اقتل. (از اقرب الموارد). الحدیث: ان انخع الاسماء عنداﷲ عزوجل ان یسمی الرجل باسم ملک الاملاک، ای اذلها و اقهرها و اقتلها لصاحبه. (ازمنتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

انبب

(اُمْ بُ)

میان دو پیوندنی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). شاید مقصور از انبوب باشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مخفف انبوب است. (آنندراج). و رجوع به انبوب شود

لغت نامه دهخدا

انبخ

(اَمْ بَ)

مرد درشت ستبراندام و تیره رنگ. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج).

لغت نامه دهخدا

اناب

(اَ)

مشک. (مهذب الاسماء) (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). نوعی از عطر. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء). نوعی از بوی خوش. (منتهی الارب). مشک و گویند عطریست شبیه بدان و از آنست:
تعل ّ بالعنبر و الاناب
کرماً تدلّی من ذری الاعناب.
یعنی جاریه تعل شعرها بالاناب. (از تاج العروس از ذیل اقرب الموارد). و از آنست: لا مسک و لا اناب اطیب من نسک من اناب. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) ، فروخوابانیدن ناقه را جهت گشنی. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج). و لایقال ناخت من المجرد و لا اناخت. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

انخی

(اَ خا)

متکبرتر.
- امثال:
انخی من دیک. (یادداشت مؤلف) ، گچ. (ناظم الاطباء). در برخی جاها به معنی اندود و کاه گل بکار رود. (از شعوری ج 1 ورق 103 الف)

لغت نامه دهخدا