معنی انحناء در لغت نامه دهخدا

خمیده و کج گردیدن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). خمیده و گوژپشت شدن. (غیاث اللغات) (آنندراج). انعطاف. (تاج المصادر بیهقی) (از اقرب الموارد). خمیده شدن. کج گردیدن. چفته شدن. (فرهنگ فارسی معین). دوتا شدن. (یادداشت مؤلف). یقال: حناالعود حنواً فانحنی. (ناظم الاطباء)، پاره پاره شدن میوه ها. (از منتهی الارب) (آنندراج). شکسته شدن میوه ها. (از اقرب الموارد). انخضدت الثمار، پاره پاره گشت میوه ها. (ناظم الاطباء)

معنی انحناء در فرهنگ فارسی معین

خم شدن، کج گردیدن، خمیدگی، کجی، خمیدگی خط

معنی انحناء - جستجوی لغت در جدول جو

انحناء(اِ مِ)

لغت نامه دهخدا

انحناء((اِ حِ))

فرهنگ فارسی معین

انحنا

خمیده شدن، کج شدن، خمیدگی

فرهنگ فارسی عمید

انحدار

پایین آمدن، فرود آمدن، به نشیب فرود آمدن، فرودآمدگی، دفع شدن

فرهنگ فارسی عمید

انحاء

(اَ)

جمع واژۀ نحو. (از منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج). راهها و سویها. (از منتهی الارب). سویها. گوشه ها. (فرهنگ فارسی معین) : از انحاء ممالک جهت شدت ازر وزارت... (ترجمه محاسن اصفهانی ص 42).

لغت نامه دهخدا

احناء

(عَ سَ)

مهربانی کردن. (تاج المصادر بیهقی). احناء مراءه بر ولد، شفقت و مهربانی زن بفرزند: احنت المراءه علی ولدها، مهربانی کرد زن بر فرزندان خود، و شوی نکرد پس از مردن پدر آنان. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

انحنا

(اِحِ)

خمیدگی و کجی و اعوجاج. (ناظم الاطباء). خمیدگی. (از اصطلاحات فرهنگستان). کجی. اعوجاج. چفتگی. (فرهنگ فارسی معین). بخمی. کوژی. دوتایی. دوتاهی. دولایی. خوهلی. کژی. (یادداشت مؤلف) :
ابیات من چو تیر است از شست طبع من
زیرا یکی کشیده کمانم ز انحنا.
مسعودسعد.
- انحنا داشتن، خمیدگی و کجی داشتن. (ناظم الاطباء).
- قابل انحنا، چیزی که بتوان آنرا کج کرد. (ناظم الاطباء) ، فرورفتن کشتی از یک طرف در آب. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

انحاء

(اِ)

پیش آمدن و متعرض شدن، یقال: انحی علیه ضرباً، ای اقبل. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اقبال کردن. (مصادر زوزنی).

لغت نامه دهخدا

احناء

(اَ)

جمع واژۀ حنو و حنو. اطراف و جوانب: در وقت قاآن، توراکیناخاتون را با جماعتی از اصحاب حضرت کینه ای در احنای سینه متمکن گشته بود. (جهانگشای جوینی). احناءالوادی، خطا کردن

لغت نامه دهخدا

انثناء

(اِ)

گشتن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). انثنای چیزی، انعطاف آن. (ازاقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

انحشاء

(اِ)

پرشدن و انباشتن. (ناظم الاطباء) ، فرزند دلیر و شجاع آوردن. (ناظم الاطباء). فرزند دلاور آوردن. (از آنندراج). فرزند دلیرآوردن. (از اقرب الموارد). از لغات اضداد است. (از منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا