معنی امالی در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ املاء است و در اصطلاح کتابی را گویند که استاد تقریر کند و شاگردان بنویسند. عالمان و استادان قدیم در محل درس جلوس میکردند و شاگردان در اطراف آنان با قلم و کاغذ می نشستند و آنچه را استادان تقریر میکردند می نوشتند و حاصل این نوشته ها را امالی می گفته اند و این شیوۀ فقیهان و محدثان و دیگر اهل ادب و علم بوده است. (از کشف الظنون ج 1). به این ترتیب کتابهای بسیاری تألیف شده است از آنهاست: امالی ابن درید. امالی ابن حاجب. امالی ابن حجر. امالی ابن الشجری. امالی ابن عساکر. برای اطلاع از همه این کتابها رجوع به کشف الظنون ج 1 و ایضاح المکنون و لغات تاریخیه و جغرافیۀ ترکی ج 1 شود

معنی امالی - جستجوی لغت در جدول جو

امالی

لغت نامه دهخدا

امالی

فرهنگ لغت هوشیار

اهالی

اهل، مردم، مردمان

فرهنگ فارسی عمید

اماله

در اصطلاح میل دادن فتحه به کسره به طوری که «الف» صورت «ی» پیدا کند، مثل کتیب (امالۀ کتاب)، رکیب (امالۀ رکاب) و سلیح (امالۀ سلاح)، در پزشکی داخل کردن داروی مایع به وسیلۀ آلت مخصوص در رودۀ بزرگ از راه مقعد، میل دادن، برگردانیدن، مایل گردانیدن، خم دادن

فرهنگ فارسی عمید

اعالی

مردمان بلندقدر، اشخاص بلندمرتبه، بلندپایگان، سرزمین های شمالی

فرهنگ فارسی عمید

امانی

مالی یا چیزی که به کسی می سپارند تا از آن نگه داری کند، ودیعه

فرهنگ فارسی عمید

امانی

امنیّه ها، آرزوها، جمع واژۀ امنیّه

فرهنگ فارسی عمید

امسالی

مربوط به امسال، در سال جاری

فرهنگ فارسی عمید

امالیس

(اَ)

جمع واژۀ املیس. دشتهای خشک بی گیاه. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). صحاری عقیم. (از آنندراج). رجوع به املیس شود

لغت نامه دهخدا

امالیج

(اَ)

جمع واژۀ املوج. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به املوج شود

لغت نامه دهخدا

امالیت

(اَ)

شتران تیزرو. (از تاج العروس از صاغانی). برخی گفته اند که این کلمه اسم جمع یا جمع است و مفرد ندارد و برخی بر آنند که مفرد آن املوت یا املیت است و قول اخیر را اهل لغت نپذیرفته اند. (از تاج العروس، ذیل ملت)

لغت نامه دهخدا

شمالی

اپاختری باختری

معنی امالی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما